Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να βρίσκεται σε εξαιρετική μέρα, το Μιλγουόκι επικράτησε με 125-115 του Ντιτρόιτ και βελτίωσε το ρεκόρ του σε 4-3. Αντίθετα οι Πίστονς γνώρισαν την έκτη τους ήττα στις επτά πρώτες αγωνιστικές.
Ο Giannis ήταν ασταμάτητος, σημείωσε 30 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και ολοκλήρωσε την αναμέτρηση με 43 πόντους (15/18 δίποντα, 2/6 τρίποντα, 7/9 βολές), 9 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 1 μπλοκ σε 36 λεπτά συμμετοχής.
Μετά τη λήξη της αναμέτρησης ο Αντετοκούνμπο δήλωσε τα εξής:
«Πηγαίνω στη μπέιζλαϊν για να σκοράρω, αν πηγαίνω στο κέντρο της ρακέτας βρίσκω πολλούς αντιπάλους και συνήθως πασάρω. Αν βρεθώ στη μπέιζλαϊν, το μόνο που σκέφτομαι είναι να σκοράρω. Όταν δεν υπάρχουν πολλά κορμιά και είμαι σε κατάσταση ένας εναντίον ενός, αισθάνομαι καλά. Στο επόμενο ματς, σε δύο βράδια, περιμένω πως θα βρω μπροστά μου περισσότερους παίκτες. Θα υπάρχουν δύο παίκτες, ακόμη και τότε όμως αισθάνομαι καλά. Προσπαθώ να στηρίζομαι στο ένστικτό μου, κάποιες φορές θα κάνω το σωστό, κάποιες θα κάνω λάθος, τις περισσότερες φορές όμως θα κάνω το σωστό.
Τίποτα δεν είναι εύκολο. Μπορεί να φαίνεται κάτι εύκολο, αλλά δεν είναι. Εμπιστεύτηκα τους συμπαίκτες μου, είχαμε πει ότι δεν θα τους αφήσουμε πολλούς χώρους. Όσο οι σουτέρ μας είναι καλά, τόσο περισσότερο χώρο θα βρίσκω για να κάνω το παιχνίδι μου. Όταν έρχεσαι για δουλειά θέλεις μια εύκολη μέρα, αν μπορείς να κερδίσεις με 30 και 40 πόντους, αν μπορείς να παίξεις 20 λεπτά, όταν μπορείς να προετοιμαστείς για το επόμενο ματς, είναι ωραίο συναίσθημα, θα υπάρξουν όμως και αγώνες που θα πρέπει να παίζω πολλά λεπτά. Ελπίζω στο επόμενο ματς να είμαστε έτοιμοι, ειδικά στο τέλος των αναμετρήσεων.
Σε έναν τέλειο κόσμο, αυτό θέλω να κάνω σε κάθε ματς, να μπαίνω στη ρακέτα και να βρίσκω και τους συμπαίκτες μου. Καταλαβαίνω όμως ότι δεν γίνεται αυτό συνέχεια. Στο τέλος της ημέρας πρέπει να βρίσκω τρόπους για να ελέγχω τα ματς και να γινόμαστε αποτελεσματικοί. Κάθε μέρα σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαι επιθετικός, πρώτα σκέφτομαι να πάω προς το καλάθι κι έπειτα να πασάρω.
Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ότι δεν μιλάω πολύ αλλά δίνω το παράδειγμα με τις πράξεις μου. Φέτος έχουμε στην ομάδα παιδιά που είναι νεότερα από εμένα, προσπαθούμε να βρούμε χημεία. Ακούν τις συμβουλές μου, ακούω τις συμβουλές τους, προς το παρόν περνάμε καλά και διασκεδάζουμε. Είναι δύσκολο να είσαι συγκεντρωμένος στο παιχνίδι σου, να ακούς τον προπονητή και την ίδια στιγμή να πρέπει να μιλάς σε όλους, όμως αν θέλουμε να κερδίσουμε ματς και να είμαστε συνεπείς, πρέπει να το κάνω».
Π. Ζαρκάδης
