Έτσι κι αλλιώς Γερμανία και Αγγλία δεν «μοιράστηκαν» ποτέ την ίδια..τάφρο.
Εχθροί κατά τη διάρκεια του Α ‘Παγκοσμίου Πολέμου, με την πάροδο του χρόνου μετέφεραν αυτή την αντιπαλότητα στον αθλητικό τομέα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η εφημερίδα της Βαρκελώνης Mundo Deportivo.
Έκτοτε, οι νίκες και οι ήττες μοιράστηκαν, λίγες όμως ήταν τόσο οδυνηρές όσο αυτή που υπέστησαν οι Άγγλοι στο Wembley στα ημιτελικά του Euro 1996. Στο σπίτι τους, μπροστά τους φιλάθλους τους.
Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, ο οποίος αύριο θα καθοδηγήσει από τον πάγκο, στο ίδιο γήπεδο τους Άγγλους απέναντι στους Γερμανούς, διεκδικώντας μία θέση ανάμεσα στις καλύτερες οκτώ ομάδες του τουρνουά, δεν ξεχνά ότι τότε, το λάθος του οδήγησε τη Γερμανία στο τελικό.
Ως ποδοσφαιριστής της Αστον Βίλα, τότε, ο Άγγλος ομοσπονδιακός έχασε το έκτο πέναλτι, σε μία διαδικασία στην οποία η γερμανική ομάδα δεν «χαρίστηκε» στον Σίμαν.
«Σκέφτομαι αυτήν την στιγμή, μερικές δεκαετίες. Λόγω του χαρακτήρα μου, νόμιζα ότι ήταν ευθύνη μου να εκτελέσω πέναλτι. Αλλά χωρίς αυτοπεποίθηση, μάλλον θα ήταν πιο θαρραλέο να μην το κάνω», είπε.
Αυτή η αποτυχία φαίνεται ότι «στοιχειώνει» πάντα τον Σάουθγκειτ. Στην αυτοβιογραφία του, που δημοσιεύτηκε το 2003, εξηγεί ότι χάλασε το όνειρο ενός έθνους:
«Λέω στον εαυτό μου ότι ο χρόνος έχει προχωρήσει, ότι οι άνθρωποι δεν νοιάζονται πλέον. Και μετά είμαι στο λόμπι ενός ξενοδοχείου και ένα κορίτσι στρέφεται στον φίλο της και λέει, “Νομίζω ότι αυτός είναι ο τύπος που έχασε το πέναλτι.” «Σσσσ», λέει εκείνος, αλλά είναι πολύ αργά»…
Τώρα, τόσα χρόνια αργότερα, η μοίρα φέρνει την Αγγλία απέναντι στην Γερμανία, επίσης στο Wembley. Αυτή τη φορά με τον Σάουθγκεϊτ ως προπονητή…
Τώρα, θέλει να νικήσει τη Γερμανία για να συνεχίσει να ονειρεύεται το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ίσως είναι επίσης ένας τρόπος να ζητήσει συγγνώμη με τον δικό του τρόπο.
