Το νέο «λουκέτο» στον ερασιτεχνικό αθλητισμό ελέω της πανδημίας του κορονοϊού έχει προκαλέσει την αντίδραση των αθλητών, των προπονητών και των παραγόντων των αθλητικών σωματείων. Το μεσημέρι της Τρίτης (3/11) σε ανακοίνωση προέβη και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης (ΣΕΠΚ), ο οποίος πρότεινε: «Οι ομάδες, οι οποίες ακολουθούν το υγειονομικό πρωτόκολλο και τις οδηγίες της Πολιτείας να προπονούνται λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα (ακόμη και χωρίς διεξαγωγή πρωταθλημάτων, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί), ώστε να διατηρηθεί η ελεγχόμενη αθλητική δραστηριότητα». Ο ΣΕΠΚ προσθέτει: «Η απαγόρευση της άθλησης είναι ένα περιοριστικό μέτρο που πλήττει άμεσα προπονητές, αθλητές, και ομάδες με αμφισβητούμενο αποτέλεσμα».
Στη σχετική ανακοίνωση του ΣΕΠΚ αναφέρεται:
«Μετά την ανακοίνωση των νέων περιοριστικών μέτρων, μεταξύ των οποίων και η απαγόρευση της ομαδικής αθλητικής δραστηριότητας, μάς προκαλεί προβληματισμό αυτό το νέο λουκέτο στον ελληνικό αθλητισμό. Ο αθλητισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, δημιουργεί παιδεία και είναι τρόπος ζωής για πολλούς συμπολίτες μας.
Η απαγόρευση της άθλησης είναι ένα περιοριστικό μέτρο που πλήττει άμεσα προπονητές, αθλητές, και ομάδες με αμφισβητούμενο αποτέλεσμα.
Στην περίπτωση του ερασιτεχνικού αθλητισμού, σε εθνικές και τοπικές κατηγορίες, όταν οι αθλητές ενεργούν στα πλαίσια της ομάδας, η προσέλευση και η συμμετοχή τους ελέγχεται από τον προπονητή, μπορεί να προβλεφθεί η συμμετοχή στην ομαδική δραστηριότητα αφού ο αθλητής έχει υποβληθεί σε τεστ για Covid-19 και είναι αρνητικό. Επιπρόσθετα, ο πιστοποιημένος προπονητής, ο οποίος ακολουθεί και επιβλέπει όλα τα μέτρα πρόληψης, λειτουργεί ως παράγων αναχαίτισης της διάδοσης της πανδημίας σε αντίθεση με την ανεξέλεγκτη αθλητική δραστηριότητα χωρίς προπονητή.
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης προτείνει οι ομάδες, οι οποίες ακολουθούν το υγειονομικό πρωτόκολλο και τις οδηγίες της Πολιτείας να προπονούνται λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα (ακόμη και χωρίς διεξαγωγή πρωταθλημάτων, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί), ώστε να διατηρηθεί η ελεγχόμενη αθλητική δραστηριότητα.
Ειδικά στις μικρές ηλικίες είναι περισσότερο επιβεβλημένος ο έλεγχος καθώς το προστατευμένο περιβάλλον μιας ομάδας είναι προτιμότερο από τα πάρκα, τις πλατείες και τις αυλές των σχολείων, όπου τα παιδιά συχνάζουν χωρίς καμία επίβλεψη. Από την στιγμή που τα παιδιά μπορούν να βρίσκονται στις σχολικές αίθουσες, αντίστοιχα μπορούν να έχουν το δικαίωμα στην άθληση».
Ασπασία Βελονάκη
