Ο Λευτέρης Σούμποτιτς μίλησε στην «ΕΡΑσπορ 101,8» και στην εκπομπή «Πρωινός Μπαλαδόρος». Ο ελληνοσλοβένος τεχνικός μίλησε για την προπονητική του διαδρομή και τις ανεξίτηλες στιγμές που έχει ζήσει ως παίκτης του Άρη.
Ως τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ ο Σούμποτιτς επέλεξε τον Νίκο Γκάλη, ενώ ως παίκτη που προπόνησε τον Ντίνο Ράτζα. Όσο για το ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος που αντιμετώπισε; Ο Φάνης Χριστοδούλου! Στο τέλος, ο Σούμποτιτς αποκάλυψε και μια επιθυμία του: Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου από εκεί που ξεκίνησα, δηλαδή στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να πω αν θέλω να γυρίσω τώρα στον Άρη, γιατί η ομάδα έχει προπονητή και δεν είναι σωστό».
Αναλυτικά, η συνέντευξη του Λευτέρη Σούμποτιτς στην ΕΡΑσπορ:
Λευτέρης ή Σλόμπονταν: «Το Σλόμπονταν στα ελληνικά είναι Λευτέρης. Ο πρώτος που με αποκάλεσε Λευτέρη ήταν η Ιωαννίδης και μετέπειτα αυτό έμεινε».
Στους τελικούς πρωταθλήματος μπάσκετ μεταξύ του Αρη και του ΠΑΟΚ τη δεκαετία του ‘80: «Όσο περνάει ο καιρός ξεχνάς τις λεπτομέρειες του εκάστοτε παιχνιδιού, αλλά αυτό που μου έχει μείνει μέχρι ως σήμερα είναι το γεγονός πως στο γήπεδο υπήρχαν φίλαθλοι και των δύο ομάδων. Υπέροχη ατμόσφαιρα».
Στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς στην Προύσα (3 Απριλίου του 1997): «Είναι η μεγαλύτερη στιγμή μου. Οι τότε παίκτες του Άρη έκαναν το παιχνίδι της ζωής του. Η υποδοχή στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης ήταν απίστευτη. Είναι η μεγαλύτερη αθλητική μου στιγμή, καθώς επίσης τα μέσα μας είχαν ξεγράψει την προηγούμενη εβδομάδα και εμείς τους αποδείξαμε ότι μπορούσαμε να νικήσουμε. Είναι η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου».
Στον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ και στον καλύτερο παίκτη που προπόνησε: «Ο Νίκος Γκάλης ως συμπαίκτης και ο Ντίνο Ράτζα ως προπονητής».
Στην καλύτερη πεντάδα: «Ως παίκτης μαζί με Γκάλη, Γιαννάκη, Τσόσιτς και ο Ντιέλοβατς. Ως προπονητής Ζντόβτς, Μποντιρόγκα, Ράτζα, Ορτίζ και Αλβέρτης. Ο Αλβέρτης ήταν ο μοναδικός παίκτης που με κέρδιζε στα σουτ».
Στον πιο δύσκολο αντίπαλο: «Ο Φάνης Χριστοδούλου ήταν από τους πιο δύσκολους που έχω αντιμετωπίσει».
Στην επίδραση ενός προπονητή με βάση το νέο μοντέλο της Ευρωλίγκας: «Όταν μία ομάδα έχει συνεχόμενα παιχνίδια, είναι δύσκολο να κάνεις σκληρές προπονήσεις. Πολύ σημαντικό είναι ένας προπονητής να έχει καλούς βοηθούς, καθώς το σκάουτινγκ μίας ομάδας είναι πολύ σημαντικό. Άρα προετοιμασία και σκάουτινγκ της αντίπαλης ομάδας είναι πολύ σημαντικοί τομείς.
Σήμερα δεν υπάρχουν πολύ μεγάλοι σουτέρς, καθώς δεν δίνουν βαρύτητα στην προπόνηση του σουτ. Εμείς παλαιότερα κάναμε πάρα πολλά σουτ για να βελτιωθούμε. Το σουτ δεν είναι έμφυτο, αλλά χρειάζεται πολλή προπόνηση και πρέπει να το κάνεις κτήμα σου. Σήμερα, είναι αναγκαία η φυσική κατάσταση, αλλά η προπόνηση με την μπάλα είναι η πιο σημαντική. Το τρίποντο στο μοντέρνο μπάσκετ έχει πολύ μεγάλη σημασία».
Στο γιο του, Λεωνίδα (Λιόν), ο οποίος είναι προπονητής: «Είναι στην Τσιμπόνα για τρίτη χρονιά. Είχε ξεκινήσει μαζί μου στο Λίβανο, αλλά τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος, που ενώ εγώ αποχώρησα από την Τσιμπόνα, αυτοί του προσέφεραν συμβόλαιο χωρίς τη δική μου παρουσία. Εγώ του έχω πει πως τον έχω σπρώξει στα βαθιά, αλλά αυτός θα πρέπει να κολυμπήσει. Μάλιστα, κοντραριστήκαμε στο Ζάγκρεμπ, στο παιχνίδι Μπουντούτσνοστ – Τσιμπόνα και μου είπε ότι ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι του στην 5χρονη καριέρα του».
Για το που βρίσκεται τώρα: «Τη δεδομένη στιγμή δεν βρίσκομαι κάπου, καθώς αποχώρησα πριν ένα μήνα από την Μπουντούτσνοστ. Τα πράγματα εκεί δεν ήταν εύκολα, καθώς ανακατεύονταν πολλοί με την ομάδα και εγώ δεν μπορούσα να τσακώνομαι συνέχεια, και έτσι τους παράτησα. Όταν έφυγα τους ρώτησα, για ποιο λόγο πληρώνουν τον προπονητή. Θα ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου από εκεί που ξεκίνησα, δηλαδή στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να πω αν θέλω να γυρίσω τώρα στον Άρη, γιατί η ομάδα έχει προπονητή και δεν είναι σωστό».
