Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου 2018, Ολυμπιακό Στάδιο. Το ρολόι δείχνει 72΄ και η ΑΕΚ έχει επιστρέψει για τα καλά στη διεκδίκηση της νίκης ισοφαρίζοντας τη Μπενφίκα από 0-2 σε 2-2.
Ο Βίκτωρας Κλωναρίδης φεύγει μόνος του απέναντι στον Οδυσσέα Βλαχοδήμο ο οποίος επιχειρεί έξοδο. Ο Κλωναρίδης -σκόρερ δύο τερμάτων εκείνη τη βραδιά- έχει ψυχολογία στα ύψη και επιχειρεί να τελειώσει μόνος του τη φάση, αντί να «σερβίρει» στον Γιακουμάκη που ήταν δίπλα του και θα σκόραρε εύκολα στην κενή εστία. Ο Βλαχοδήμος αποκρούει, δύο λεπτά αργότερα η Μπενφίκα πετυχαίνει το νικητήριο γκολ και η ΑΕΚ θα ολοκληρώσει την εμπειρία της στους ομίλους του Champions League με «μηδέν»…
Κάπως έτσι η Ιστορία (δεν) γράφτηκε διαφορετικά και ο Γιώργος Γιακουμάκης έφυγε από την ΑΕΚ σχεδόν ως αποτυχημένος. Μόλις τρία γκολ σε 48 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, ανάμεσά τους «μισό πρωτάθλημα» τον Φλεβάρη του 2018 στο 2-1 επί του Ολυμπιακού στο Φάληρο. Εάν είχε πάρει την πάσα από τον Κλωναρίδη, θα ήταν κατά πάσα… βεβαιότητα ο «χρυσός» σκόρερ στην μοναδική νίκη της ΑΕΚ στο Champions League 2018/19. Από την άλλη πλευρά και ο «Κλώνα» αν είχε πλασάρει λίγο καλύτερα, θα είχε οδηγήσει την ομάδα του σε έναν πρωτοφανή θρίαμβο.
Η αναφορά αυτή αποτελεί υπενθύμιση της σημασίας που έχουν οι λεπτομέρειες στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης γύρω από έναν ποδοσφαιριστή. Μπορεί ο Γιακουμάκης να πέτυχε μόλις τρία γκολ με την Ένωση, όμως πέτυχε άλλα τρία σε 12 ματς με τη Γκόρνικ Ζάμπρζε από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2020 και ακόμα τρία με τη Φένλο στην πρόσφατη πρεμιέρα του πρωταθλήματος Ολλανδίας.
Ο 25χρονος επιθετικός είναι ένας από τους πολλούς Έλληνες που απαξιώθηκαν από τους φίλους της ΑΕΚ -ενίοτε και από τον ίδιο τον οργανισμό- και που βρήκε την… υγειά του στον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Μακριά από περιβάλλον που κάποιες φορές αποδεικνύεται τοξικό για τους Έλληνες και υπερβολικά προστατευτικό για τους ξένους.
Η λαϊκή απαίτηση «να φύγουν αυτοί, για να έλθουν καλύτεροι», σχεδόν πάντα αφορά «ανεπαρκείς» Έλληνες. Για την καφενειακού επιπέδου αντίληψη «η ΑΕΚ δεν πάει πουθενά με τους Λαμπρόπουλους και του Μπακάκηδες», δεν υπήρξε ποτέ αντίστοιχη με αντικείμενο ξένους παίκτες, παρότι πολλοί από αυτούς δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες. Από τον Λέσκοτ και τον Τρίστασον, μέχρι τον Βέρντε και τον Ζεράλντες, υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός ξένων που προσέφερε ελάχιστα (ή δεν προσέφερε το παραμικρό), όμως δεν απαξιώθηκαν, δεν χλευάστηκαν, δεν δέχθηκαν φραστικές επιθέσεις. Κρίθηκαν απλώς ως μη επιτυχημένες μεταγραφές και αντιμετωπίστηκαν με τη νοοτροπία «συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο». Το παράδοξο είναι πως οι εκφραστές της συγκεκριμένης νοοτροπίας δεν δέχονται ότι -για παράδειγμα- «συμβαίνει στο ποδόσφαιρο» να ηττηθεί η ΑΕΚ και να μην παίξει καλά ο Μάνταλος. Στην περίπτωση αυτή, ο Μάνταλος «δεν κάνει», αφού αν είχε πληρώσει περισσότερα χρήματα ο πρόεδρος, η ομάδα θα είχε καλύτερο παίκτη και δεν θα έχανε ποτέ!
Το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων παρουσιάζει τους Έλληνες της ΑΕΚ την τελευταία πενταετία:
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΛΟΒΕΤΣΙΟΣ
Πρωταγωνιστής τόσο στην άνοδο από τη Β΄ κατηγορία στη Super League, όσο και στην κατάκτηση του κυπέλλου το 2016, διετέλεσε και αρχηγός της ομάδας. Το καλοκαίρι του 2017 δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιό του και τα επόμενα τρία χρόνια έπαιξε στον Παναθηναϊκό, του οποίο επίσης φόρεσε το περιβραχιόνιο. Στα 29 του πλέον, θα δοκιμάσει για πρώτη φορά την εμπειρία του εξωτερικού με την Καϊσερισπόρ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
Αγωνίστηκε στην ΑΕΚ την πενταετία 2014-2019 πανηγύρισε την άνοδο στη Super League, το κύπελλο του 2016 και ήταν καθοριστικός στην χρονιά του πρωταθλήματος (2018) όντας ο στόπερ με τις περισσότερες συμμετοχές. Τέθηκε εκτός ομάδας το Νοέμβριο του 2018 λόγω διαφωνίας στην ανανέωση της συνεργασίας. Έφυγε το καλοκαίρι του 2019 για να κάνει καριέρα στο εξωτερικό, πρώτα στη Μπόχουμ και πλέον στη Λα Κορούνια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ
Ένας από τους πλέον απαξιωμένους και στοχοποιημένους από μερίδα του Τύπου, ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ. Ο πανύψηλος γκολκίπερ είχε ακούσει τα… εξ αμάξης στο διάστημα της θητείας του (2014-2018), στο οποίο έκανε λάθη, είχε όμως και διαστήματα στα οποία κρατούσε όρθια την ομάδα. Κυπελλούχος Ελλάδας το 2016, έφυγε το 2018 έχοντας συνεισφέρει τόσο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, όσο και στο ευρωπαϊκό «come back». Μετά από σύντομο πέρασμα από το Ισραήλ (Χαποέλ Μπερ Σεβά) έχει βρει την «Ιθάκη» του στη Γκέτεμποργκ με την οποία κατέκτησε το κύπελλο πριν από 40 ημέρες, έχοντας τεράστια ατομική συμβολή.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Το γεγονός ότι ο Χριστοδουλόπουλος διεκδίκησε «αυτοκρατορικό» συμβόλαιο, επιδιώκοντας να εξαργυρώσει την επιτυχία του ως MVP της ΑΕΚ τη σεζόν 2017/18, είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση των σχέσεών του με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος διέγνωσε υποψία «εκβιασμού» στη στάση του παίκτη. Έτσι, ο Λάζαρος πήγε στον Ολυμπιακό κερδίζοντας το τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο της καριέρας του, όμως χτυπήθηκε από σοβαρό τραυματισμό και στα 34 του χρόνια αναζητά ομάδα. Είναι μία από τις περιπτώσεις στις οποίες ο ίδιος με τις πράξεις και τις επιλογές του, έφερε απέναντί του τον κόσμο της ΑΕΚ.
ΤΑΣΟΣ ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ
Στις σχολές προπονητικής ή management και στο κεφάλαιο «Πράγματα που δεν πρέπει να κάνετε ποτέ» θα πρέπει να διδάσκεται η περίπτωση του «διαζυγίου» ΑΕΚ-Μπακασέτα. Ένας παίκτης σε ιδανική ποδοσφαιρική ηλικία (26 ετών), αλλά και πλήρης εμπειριών (103 συμμετοχές, 20 γκολ, 13 ασίστ), που ανταποκρίνεται σε πολλές θέσεις μέσα στο γήπεδο, που έχει γίνει βασικός στην εθνική, που θεωρείται ως ένας από τους πιο επιδραστικούς στο παιχνίδι της ομάδας, παραχωρείται έναντι ευτελούς ποσού (700.000 ευρώ) στην Αλανιασπόρ. Πήρε ελάχιστους μήνες στον «Μπάκα» να αποδείξει ότι η αξία του είναι τουλάχιστον τετραπλάσια και είναι περιζήτητος από τις μεγάλες ομάδες της Κωνσταντινούπολης. Η ελλιπέστατη κρίση της τότε τεχνικής ηγεσίας (Καρντόσο, Λυμπερόπουλος) στέρησαν από την ΑΕΚ έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόκειται για παίκτη που παραμένει στην ΑΕΚ, όλοι λένε καλά λόγια γι΄αυτόν και όλοι πιστεύουν πως πρόκειται για αξιόλογο ποδοσφαιριστή. Παρόλα αυτά στα πέντε χρόνια που ανήκει στην Ένωση, έχει πάρει μόλις 6 παιχνίδια αφού παραχωρείται συνεχώς ως δανεικός στη Βέροια, τη Λαμία, τη Γκόρνικ Ζάμπρζε. Είναι πλέον 28 στα 29, συνεπώς είναι απίθανο να βρει θέση στην ΑΕΚ, έστω ως back up στη δεξιά πτέρυγα, παρότι άπαντες συμφωνούν ότι δεν υστερεί του Παουλίνιο και δικαιωματικά θα έπρεπε να έχει πάρει αυτή τη θέση μετά την αποχώρηση του Ροντρίγκο Γκάλο. Ίσως δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν πως αν λεγόταν «Stavrinho» και όχι «Σταύρος» θα τα είχε καταφέρει.
ΜΑΡΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Αποκτήθηκε ως βασικός σέντερ μπακ, αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ως αντικαταστάτης του Βράνιες. Ανταποκρίθηκε πάραυτα και είχε καθοριστική συμβολή στην πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Στο πρωτάθλημα εκείνη τη σεζόν (2018/19) ήταν σταθερότατος, χωρίς σκαμπανεβάσματα ενώ επέστρεψε και στην εθνική ομάδα. Τους τελευταίους μήνες του 2019 παρασύρθηκε από την τραγική εικόνα της ΑΕΚ, απόρροια της «λαίλαπας Καρντόσο» και αίφνης βρέθηκε στη… σέντρα και απαξιώθηκε όσο λίγοι, ακόμα και από τον ίδιο τον οργανισμό της ΑΕΚ, όπως παραδέχθηκε (έμμεσα) ο διευθυντής επικοινωνίας, Ανδρέας Δημάτος, σε ανάρτησή του στα social media. Αποδείχθηκε πολύ εύκολο για τον Οικονόμου να βρει ένα καλό συμβόλαιο στην πιο ισχυρή ομάδα της Δανίας, την Κοπεγχάγη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ
Τα αναφέραμε όλα στην εισαγωγή του άρθρου. Ο Γιακουμάκης αποκτήθηκε το 2017 ως ο σέντερ φορ που θα δίνει κάποιες βοήθειες από τον πάγκο. Την πρώτη χρονιά έδωσε τη… μέγιστη βοήθεια με το νικητήριο γκολ στο «Καραϊσκάκη». Από εκεί και πέρα είχε «κακή σχέση» με τα δίχτυα. Η Ιστορία θα μπορούσε να έχει αλλάξει στο ματς με τη Μπενφίκα, όμως η αβλεψία του Κλωναρίδη πλήγωσε και τον ίδιο και τον συμπαίκτη του. Από την έως τώρα θητεία του στο εξωτερικό, αποδεικνύεται ότι δεν είναι φορ χαμηλού επιπέδου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΡΑΒΙΔΗΣ:
Παρά το δηλωμένο «κιτρινόμαυρο» πάθος του, παρά την εμβληματική φωτογραφία με σπασμένα δόντια και το κύπελλο στα χέρια το 2016, έχασε τον (αυτο)έλεγχό την επόμενη σεζόν (2016/17) και βρέθηκε εκτός ομάδας, παρότι ήταν μόλις 29 ετών. Από τότε προσπαθεί να επανέλθει σε ανταγωνιστικό επίπεδο χωρίς επιτυχία, παρέμεινε εκτός ποδοσφαίρου για περίπου ένα χρόνο και έχει… καταφέρει να αλλάξει πέντε ομάδες τα δύο τελευταία: ΟΦΗ, Αστέρας, Τρίπολης, Ιβερντόν, Λαμία και από φέτος Παναχαϊκή. Είναι ο μόνος από τους προαναφερθέντες που φέρει μεγάλη ευθύνη για τον εξοβελισμό του από την ομάδα και τα αρνητικά σχόλια που άκουσε, μολονότι ο κόσμος και τα ΜΜΕ ποτέ δεν του συμπεριφέρθηκαν τόσο σκληρά όσο σε άλλους.
Βέβαια υπάρχουν και αρκετοί Έλληνες παίκτες οι οποίοι έφυγαν από την ΑΕΚ όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, χωρίς να απαξιωθούν. Όταν ήταν πλέον σαφές ότι δεν μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα. Για παράδειγμα, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ο Άνταμ Τζανετόπουλος πήρε πολλές ευκαιρίες, έφτασε μέχρι την εθνική αλλά δεν μπόρεσε να σταθεροποιηθεί σε υψηλό επίπεδο, όπως και ο Βαγγέλης Πλατέλλας και ο Βίκτωρ Κλωναρίδης -παρότι άκουσε κι αυτός πολλά.
Επίσης, μια άλλη κατηγορία είναι από μόνος του ο Παναγιώτης Κονέ που έφυγε και δεν επέστρεψε για άλλους λόγους, χωρίς κανείς να μειώσει την προσφορά του. Μην λησμονούμε και τους επιχειρηματικούς λόγους, όπως η πώληση του Παναγιώτη Μπάρκα, του τερματοφύλακα που αναδείχθηκε σε Νο1 της εθνικής μέσα από την ΑΕΚ.
Η τελευταία κατηγορία είναι αυτή των τριών παλαιότερων ποδοσφαιριστών της ομάδας. Ο Πέτρος Μάνταλος, ο Μιχάλης Μπακάκης και ο Κώστας Γαλανόπουλος είναι μαζί στην ΑΕΚ εδώ και μία πενταετία, έγιναν διεθνείς και συμμετείχαν στη διαδικασία της μεγάλης επιστροφής.
Παραμένουν στην ομάδα και είδαν τη διοίκηση να «βάζει πλάτη» όταν τα σχόλια ξεπερνούσαν τα όρια της κριτικής και έφταναν στο επίπεδο της προσβολής. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η κίνηση του Δημήτρη Μελισσανίδη να ανανεώσει με συνοπτικές διαδικασίες το συμβόλαιο του Κώστα Γαλανόπουλου, όταν κάποιοι υποστήριζαν στον δημόσιο λόγο τους ότι «δεν κάνει». Η αλήθεια είναι ότι ο Γαλανόπουλος δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους ξένους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στη θέση του όλα αυτά τα χρόνια, ούτε καλύτερος ξένος φουλμπακ από τον Μπακάκη έχει περάσει από την ΑΕΚ της τελευταίας πενταετίας, ούτε κάποιος άλλος θα μπορούσε να είναι ιδανικότερος αρχηγός από τον Πέτρο Μάνταλο. Όλα αυτά αποδεικνύονται από τους αριθμούς και από τα πεπραγμένα της ΑΕΚ την τελευταία πενταετία. Στις μεγάλες επιτυχίες της, πάντα πρωταγωνιστούσε το ελληνικό στοιχείο και οι ξένοι -ορισμένοι εκ των οποίων είναι αναμφισβήτητα υψηλού επιπέδου- ακολούθησαν την ανοδική τάση. Κι αυτή είναι μία παράδοση που κρατάει στην ΑΕΚ εδώ και δεκαετίες.
