Εδώ και 16 μήνες το ρεπορτάζ της ΑΕΚ περιλαμβάνει μόνο εγκώμια για τον Ίλια Ίβιτς, τον άνθρωπο που έβγαλε το club από τη μεταγραφική εσωστρέφεια. Με σημαντικά deals και επικερδείς πωλήσεις, ο Σέρβος τεχνικός διευθυντής δίκαια απέσπασε θετικά σχόλια για το έργο του. Το καλοκαίρι του 2020 με το μεταγραφικό παράθυρο να εκτείνεται, λόγω κορονοϊού, έως τον Οκτώβριο, ο Ίβιτς δούλεψε… υπερωρίες. Μαζί με τον Καρέρα ανέλαβαν να σχεδιάσουν την ΑΕΚ της περιόδου 2020/21 και μία από τις επιλογές τους ήταν να στηριχθούν (και) στην ποσότητα.
Το δόγμα «όλοι οι καλοί χωράνε» δέσποζε κατά τη μεταγραφική περίοδο, όταν οι θέσεις στο ρόστερ της ΑΕΚ γέμιζαν από ποδοσφαιριστές. Αποδείχθηκε, δε, ιδιαίτερα όταν αποκτήθηκαν οι Γεβγκέν Σάκχοφ και Μουαμέρ Τάνκοβιτς, για να καλύψουν κενά τραυματισμών που είχαν προκύψει (Γκαρσία, Σιμόες, Γαλανόπουλος, Σιμάνσκι). Τι θα γινόταν, όμως, όταν θα επέστρεφαν οι τραυματίες;
Εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται ότι το βάθος στο ρόστερ της Ένωσης δεν λειτούργησε αποτελεσματικά. Αντίθετα, η «συμφόρηση» που παρουσιάζεται σε ορισμένες θέσεις, δημιούργησε και εσωτερικά προβλήματα, τα οποία οξύνθηκαν -όπως ήταν φυσιολογικό- όταν «στράβωσαν» τα αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Στο γεγονός αυτό αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι οι Ίβιτς, Καρέρα που «φόρτωσαν» με πολλούς παίκτες την πρώτη ομάδα χωρίς να υπολογίσουν τις συνέπειες. Αυτές έχουν να κάνουν με την επιθυμία κάθε ποδοσφαιριστή να ασκεί το πρωταρχικό επαγγελματικό του καθήκον: να παίζει!
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΝΑ ΘΕΣΗ
1. Κεντρικοί αμυντικοί: Ήδη ο Χνιντ είναι ο πρώτος που έχει εκφράσει δυσαρέσκεια για τον περιορισμένο χρόνο συμμετοχής του. Ο Νεντελτσεάρου είναι βασικός, ο Τσιγκρίνσκι σταθερή αξία, ενώ ο Σβάρνας τον τελευταίο καιρό δέχεται έντονη κριτική. Κάπου στο βάθος του πάγκου υπάρχει κι ο Ζίγκα Λάτσι για τον οποίον άπαντες μιλούν με τα καλύτερα λόγια, όμως είναι αδύνατο να βρει το «μονοπάτι» προς την 18άδα. Χημεία αγνοείται! Η ΑΕΚ διαθέτει πέντε διεθνείς κεντρικούς αμυντικούς και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι «ψάχνεται» για έκτο!
2. Ακραίοι μπακ: Για τον Ινσούα οι άνθρωποι της ΑΕΚ έβαζαν το χέρι τους στη φωτιά ότι θα βοηθήσει τα μέγιστα. Μέχρι τώρα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Ο Μπακάκης είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι έχει πεσμένη ψυχολογία από το γεγονός ότι υποβαθμίστηκε σε δεύτερο (ενίοτε και τρίτο) δεξιό φούλμπακ. Ο Βασιλαντωνόπουλος είναι «στα πάνω του», αλλά δέχθηκε ένα μεγαλοπρεπές «άδειασμα» από τον Καρέρα, όταν αντικαταστάθηκε από τον Παουλίνιο στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και ο πάντα υπολογίσιμος Έλντερ Λόπες, ενώ υποτίθεται ότι η ΑΕΚ θα βρει τρόπο να δώσει μερικά ματς στους νεαρούς Μιτάι, Ραντόνια.
3. Αμυντικά χαφ: Εκεί, στα «οκταροεξάρια» παρατηρείται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Με τον Μάνταλο να έχει «καπαρώσει» τη θέση του επιτελικού χαφ, μένουν έξι παίκτες να παλεύουν για δύο θέσεις. Και τι παίκτες! Ο βασικός στην εθνική Ελλάδας (προ χειρουργείου) Κώστας Γαλανόπουλος, ο υπερπολύτιμος και ηγετικός Αντρέ Σιμόες, ο σταθερότατος Νέναντ Κρίστιτσιτς και οι Σάκχοφ, Σιμάνσκι οι οποίοι ήθελαν μέσα από την ΑΕΚ να επιστρέψουν στις εθνικές τους ομάδες. Αυτός ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες που επέλεξαν την Ένωση και μάλιστα ο Σιμάνσκι (που δεν έχει πάρει ακόμα ούτε λεπτό συμμετοχής εφέτος!) είχε μιλήσει και με τον Πολωνό ομοσπονδιακό για το συγκεκριμένο θέμα.
Δεν τελειώσαμε με τους μέσους. Υπάρχει και ο Ανέλ Σαμπανάτζοβιτς, ο οποίος όποτε χρησιμοποιήθηκε δεν τα πήγε άσχημα, αλλά με όλους τους υπόλοιπους υγιείς, υποβαθμίζεται στο Νο7 της ιεραρχίας! Παρακάτω, στο Νο8 είναι ο Μπότος που έγινε πλέον 20 ετών και προκύπτει το ερώτημα «πότε θα παίξει». Για τον Καράκλαγιτς δεν τίθεται καν κουβέντα, καθώς στα Σπάτα εξακολουθεί να πλανάται η απορία για ποιον λόγο αποκτήθηκε…
4. Εξτρέμ: Με τον Λιβάγια να παίζει στα πλάγια, η μία θέση στα άκρα θεωρείται «ρεζερβέ». Έτσι, μένει άλλη μία για τον Λιβάι Γκαρσία, τον Μουαμέρ Τάνκοβιτς, τον Χρήστο Αλμπάνη, τον Θεοδόση Μαχαίρα. Ο τελευταίος έχει περιθώρια να περιμένει, αν και παρουσιάζει εντυπωσιακή βελτίωση κι αυτό είναι εμφανές κάθε φορά που παίζει. Από τους υπόλοιπους, όποιος κι αν μείνει έξω, είναι λογικό να δυσανασχετεί.
5. Σέντερ φορ: Ολιβέιρα ή Ανσαριφάρντ; Ο πρώτος είναι «όνομα», παίκτης επιπέδου Αγγλίας -αν όχι Premier League, σίγουρα Championship- με μεγάλο συμβόλαιο και ήδη 19 γκολ σε 16 μήνες στην ΑΕΚ. Ο δεύτερος είναι σίγουρα πολύ πιο αποτελεσματικός στην εφετινή σεζον και πρώτος σκόρερ της ομάδας. Ο Ολιβέιρα δεν θέλει να κάθεται στον πάγκο. Ο Καρίμ ήδη έχει εξέφρασε το πρώτο του παράπονο όταν δεν ξεκίνησε στο ματς με τη Μπράγκα. Κι εδώ το γεγονός ότι η ΑΕΚ έχει δύο σέντερ φορ υψηλού επιπέδου, πιο πολλά προβλήματα δημιούργησε, παρά έλυσε…
Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Είναι προφανές ότι οι όποιες ευθύνες, αφορούν τον ηγετικό ρόλο του Δημήτρη Μελισσανίδη και όχι τις προσωπικές του αποφάσεις. Αν υποθέσουμε ότι για κάθε λάθος κυβερνητικού στελέχους φταίει ο πρωθυπουργός, τότε και για τη σημερινή κατάσταση έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ειδικά στην εφετινή σεζόν ο Μελισσανίδης εμπλέκεται στις αποφάσεις που αφορούν το ποδοσφαιρικό τμήμα λιγότερο από ποτέ. Τι να πρωτοθυμηθούμε για να παρεμβατικότητά του στο παρελθόν; Τους Βράνιες, Αραούχο τους οποίους χαρακτήριζε «καψούρες» του και επανέφερε στην ομάδα παρά τους δισταγμούς των τότε προπονητών; Τη συμπάθειά του προς το Νίκο Λυπερόπουλο τον οποίο διατηρούσε σε ρόλο τεχνικού διευθυντή, παρότι δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει; Την φειδώ στις μεταγραφικές επενδύσεις που «πλήγωσε» την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2018, χωρίς λόγο και αιτία;
Τίποτα απ΄όλα αυτά δεν έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες, στους οποίους άφησε εν λευκώ την ομάδα στους Καρέρα, Ίβιτς, δαπάνησε τα περισσότερα χρήματα, επενδύοντας σε νέες προσθήκες το σύνολο της μεταγραφής-ρεκόρ του Μπάρκα στη Σέλτικ. Γενικά, έκανε όλα τα «χατίρια» στον τεχνικό διευθυντή και τον προπονητή, χωρίς να παρέμβει στο παραμικρό. Ταυτόχρονα, το εργασιακό περιβάλλον της ΠΑΕ παραμένει ένα από τα καλύτερα στην Ελλάδα, άπαντες στο ποδοσφαιρικό τμήμα απολαμβάνουν όλες τις ανέσεις και γενικά δεν αντιμετωπίζουν το παραμικρό πρόβλημα με την «εργοδοσία».
ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ
Τα προβλήματα που δημιουργεί η «υπερφόρτωση» του ρόστερ σε συγκεκριμένες θέσεις, αμβλύνονται ή οξύνονται από δύο καθοριστικούς παράγοντες: τα αποτελέσματα και τον αριθμό των αγώνων. Όταν η ομάδα πάει καλά, επικρατεί κλίμα ομοψυχίας και όποιος δεν παίζει, δεν διαμαρτύρεται, δεν «γκρινιάζει». Ταυτόχρονα, όταν υπάρχουν αρκετοί αγώνες, υπάρχουν και οι προϋποθέσεις να γίνει rotation και να πάρουν συμμετοχή περισσότεροι ποδοσφαιριστές ώστε να παραμένουν και ενεργοί και ψυχολογικά ικανοποιημένοι. Αυτό το τελευταίο είναι και το άμεσο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει ο Μάσιμο Καρέρα από το πρωί της 11ης Δεκεμβρίου, γνωρίζοντας ότι η Ευρώπη και τα συνεχόμενα ματς τελείωσαν για την ομάδα του. Το κύπελλο αργεί -άλλωστε οι αναμετρήσεις είναι πολύ λίγες- και το ρόστερ των 35 ποδοσφαιριστών είναι πολύ μεγάλο. Ειδικά όταν από αυτούς οι 26 περιμένουν ότι θα έχουν ενεργό ρόλο στην ομάδα, αφού από τους 35 εξαιρούμε τους Σιμάο, Σαρδέλη, Χριστόπουλο, Καράκλαγιτς, Ραντόνια, Λάτσι, Μιτάι και δύο τερματοφύλακες, τον Θεοχάρη και τον Χατζηεμμανουήλ. Το ερώτημα πλέον είναι το εξής: με την ΑΕΚ να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, αρχής γενομένης από το παιχνίδι της Κυριακής με τον Απόλλωνα, ποιος θα πρωτοπαίξει; Αυτό είναι κάτι που ο Ίλια Ίβιτς, σε συνεννόηση φυσικά με τον Μάσιμο Καρέρα, να έχει σκεφτεί προτού προχωρήσει σε 12 προσθήκες ποδοσφαιριστών το καλοκαίρι που πέρασε.
Γ. Μανταίος
