Υπάρχει άραγε καλύτερο πράγμα από το να βοηθάς τους συνανθρώπους σου, ειδικότερα σε αυτή την περίοδο; Ο πρώην άσος της Θέλτα, Τόνι Ντοβάλ, άφησε πίσω του – για την ώρα (;;;) την ποδοσφαιρική καριέρα και φόρεσε τη λευκή ρόμπα του φαρμακοποιού, για να «τρέξει» το οικογενειακό φαρμακείο στη γενέτειρά του, στη Λα Κορούνια.
Μπορεί να αγωνίστηκε σε Θέλτα, Ουέσκα, Κάνσας (MLS), Λούγκο, Λεγανιές, Ράγιο Βαγιεκάνο, Μπενγκαλούρου (Ινδία), Νέα Σαλαμίνα (Κύπρος), Ιστ Μπενγκάλ (Ινδία) και Νέιβι (Ταϊλάνδη), ο 29χρονος όμως εξτρέμ κατάφερε παράλληλα να πάρει και το πτυχίο του στη φαρμακευτική (στο πανεπιστήμιο Σαν Χόρχε στη Σαραγόσα).
Και πλέον «αναγκάστηκε» να μείνει στην πατρίδα του, με τον Covid-19 σε πλήρη έξαρση: «Ετοίμαζα τις βαλίτσες μου για να επιστρέψω στην Ταϊλάνδη, ωστόσο τα πράγματα έγιναν περίπλοκα», είπε στο AFP. Η ταξιδιωτική απαγόρευση αλλά και η αναστολή σχεδόν κάθε αθλητικής δραστηριότητας, τον κράτησαν στη Γαλικία, με τον Ντοβάλ να έχει πλέον την ευκαιρία να πάρει εμπειρίες πάνω στο επάγγελμα αφού «παίζοντας συνεχώς ποδόσφαιρο δεν είχα χρόνο για να βρεθώ πίσω από τον πάγκο ενός φαρμακείου».
«Η κατάσταση είναι πραγματικά τρομακτική», δηλώνει ο Ντοβάλ αναφερόμενος στην πανδημία. «Όσοι από εμάς συναλλασσόμαστε με κοινό, είμαστε φοβισμένοι. Φοράμε μάσκες και γάντια, ωστόσο γνωρίζουμε πως είμαστε εκτεθειμένοι στον ιό». Προσπαθεί, πάντως, να κρατήσει την ψυχραιμία και την αισιοδοξία του: «Για το καλό του κόσμου που έρχεται εδώ, έχω αφήσει πίσω μου τις όποιες φοβίες. Προστατεύω όσο μπορώ τον εαυτό μου και κοιτώ να βοηθώ τον κόσμο με όποιον τρόπο μπορώ».
Δε δίστασε, πάντως, ο σκόρερ εννέα (9) τερμάτων στη LaLiga2 – σε 93 εμφανίσεις – να πει το παράπονό του για την ισπανική κυβέρνηση: «Φαίνεται πως είναι αλήθεια. Η κυβέρνηση δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα, δεν ακολούθησε τις οδηγίες της Κίνας που πρώτη είχε περάσει τον ιό. Είναι ντροπιαστικό επειδή κόσμος πεθαίνει και οι Αρχές μας, δείχνουν ανήμπορες. Κρίμα, αλλά και αλήθεια».
Και ο Ντοβάλ κατέληξε αναφερόμενος στα σχέδιά του: «Αυτό που κάνω, είναι να γυμνάζομαι στο σπίτι πηδώντας πάνω από τα έπιπλα… Χρησιμοποιώ ό,τι μπορώ να βρω. Ευελπιστώ να τελειώσει σύντομα όλο αυτό και να παίξουμε και πάλι ποδόσφαιρο. Να επιστρέψουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην κανονική μας ζωή».
K. Bρουλής
