Ένα μήνυμα που ραγίζει και ο πιο σκληρός, αφιέρωσε η γυναίκα του Κόμπι Μπράιαντ, Βανέσα, με αφορμή τη σημερινή ημέρα γενεθλίων του αποθανόντα συζύγου της.
Θα γιόρταζε σήμερα (23/8) τα 42α γενέθλιά του. Με την οικογένειά του, μακριά από τα γήπεδα, μακριά από τον Τύπο, μακριά απ’ όλα. Σαν συνταξιούχος που θα απολάμβανε τη ζωή του μετά από το μπάσκετ. Ο Κόμπι Μπράιαντ, όμως, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Έχουν περάσει τόσοι μήνες από το αεροπορικό δυστύχημα του Καλαμπάσας και ακόμη μοιάζει με ένα μεγάλο ψέμα ο θάνατός του, μαζί με την κόρη του Τζίτζι.
Το απόγευμα της Κυριακής η Βανέσα Μπράιαντ, η σύζυγός του, η καλύτερή του φίλη, το στήριγμά του, έγραψε ένα σπαρακτικό μήνυμα στον λογαριασμό της στο Instagram που λύγισε και τους πιο δυνατούς.
Αναλυτικά το μήνυμά της:
“Στο μωρό μου: Χαρούμενα γενέθλια. Σε αγαπώ και μου λείπεις περισσότερο απ ‘όσο μπορώ να εξηγήσω. Μακάρι εσύ και η Τζίτζι να ήσασταν εδώ, για να γιορτάσουμε για εσένα. Μακάρι να μπορούσα να σου μαγειρέψω το αγαπημένο σου φαγητό και να σου φτιάξω μια τούρτα με την Τζίτζι. Μου λείπουν οι μεγάλες σου αγκαλιές, τα φιλιά σου, το χαμόγελό σου, το γέλιο σου. Μου λείπει να σε πειράζω, να σε κάνω να γελάς. Μου λείπει να κάθεσαι πάνω μου, σαν το μεγάλο μου μωρό. Σκέφτομαι για την υπομονή σου, συνεχώς. Σκέφτομαι όσα έκανες για να με βοηθήσεις σε κάθε εμπόδιο που βρισκόταν στον δρόμο μου. Σε ευχαριστώ που με βοήθησες να μεγαλώσω και με δίδαξες πως να είμαι δυνατή. Με έκανες να βλέπω τα θετικά στους ανθρώπους και όχι τα άσχημα. Ο καταπληκτικός τρόπος που μας έκανες να αισθανόμαστε όμορφα μας λείπουν. Κάνω εικόνα το μεγάλο σου χαμόγελο και τις αγκαλιές σου, κάθε μέρα. Θεέ μου, μου λείπετε και οι δύο τόσο πολύ. Οι ζωές μας είναι τόσο άδειες χωρίς εσένα και την Τζίτζι, είμαι εντελώς ερείπιο μέσα μου. Όσο κι αν θέλω να κλάψω, χαμογελάω για να βοηθήσω τις κόρες μας να λάμπουν.
Δεν είμαι η δυνατή, εκείνες είναι οι δυνατές. Είμαι σίγουρος πως είσαι περήφανος γι’ αυτές. Μου φορούν ένα χαμόγελο κάθε μέρα. Εύχομαι να μπορούσα να ξυπνήσω από αυτόν τον τρομερό εφιάλτη, εύχομαι να μπορούσα να κάνω έκπληξη στα κορίτσια και να σας καλωσορίσω πίσω στο σπίτι μας. Με τρελαίνει που δεν έφυγα πρώτη. Πάντα ήθελα να φύγω πρώτη για να μην αισθάνομαι αυτόν τον πόνο. Θα έπρεπε να σου λείπω, θα έπρεπε η Τζίτζι να είναι εδώ με τις αδελφές της, θα έπρεπε να είμαι εγώ στη θέση σου. Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου πω και να σου δείξω, εσένα και της Τζίτζι. Τόσα πολλά πράγματα που θα σας έκαναν και τους δύο χαρούμενους. Τόσα παράδημα των κοριτσιών μας που θα σε έκαναν περήφανο. Είμαι ευγνώμων που έχω κομμάτια του παραδείσου εδώ στην γη, χάρη σε εσένα, για να τα βλέπω όταν ξυπνάω. Σε ευχαριστώ που με αγάπησες για τόσες ζωές. Σε κάθε ζωή, εσένα θα διάλεγα. Σε ευχαριστώ που μου έδειξες τι σημαίνει αληθινή αγάπη. Σε ευχαριστώ για όλα. Ξέρω ότι η Τζίτζι μου γιορτάζει για εσένα, όπως έκανε πάντα στις ιδιαίτερες μέρες μας. Μου λείπει τόσο πολύ η πριγκίπισσά μου. Η Νατάλια, η Μπιάνκα, η Κάπρι και εγώ σου ευχόμαστε χαρούμενα γενέθλια αγάπη μου. Σε αγαπώ για τώρα και για πάντα“.
