Ο «ζωντανός θρύλος» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, συμπληρώνει σήμερα, μισό… αιώνα ζωής και παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας του, έχει κατακτήσει τα πάντα, τόσο ως ποδοσφαιριστής, όσο και ως προπονητής.
Με έντονο το στοιχείο της «ποδοσφαιρικής αλητείας», καθώς βίωσε σε τρυφερές κι ευαίσθητες ηλικίες, όσα συνεπάγεται η «ιδιότητα» του μετανάστη, ο «Ζιζού» έχει στην τροπαιοθήκη του τα κύπελλα από EURO, από Μουντιάλ, από Champions League, από εθνικά πρωταθλήματα και -φυσικά- την «Χρυσή Μπάλα».
Απόρροια αυτών ακριβώς των βιωμάτων, είναι το… ιδιαίτερον του χαρακτήρα του, καθώς ο Ζιντάν «κατάφερε» να αποβληθεί σε δύο (!) Μουντιάλ, ενώ στο απόγειο της δόξας του, έχοντας πετύχει ένα ασύλληπτο ρεκόρ που -εάν συμβεί- θα καταρριφθεί μετά από πολλές δεκαετίες, αποφάσισε να φύγει από τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Την ομάδα με την οποία έφθασε στην κορυφή της Ευρώπης, τόσο ως ποδοσφαιριστής, όσο και ως προπονητής και μάλιστα με την ιδιότητα του τεχνικού, τρεις διαδοχικές (!) φορές
Ισως ο πληρέστερος παίκτης στην Ιστορία του ποδοσφαίρου και αναμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών, ο Ζινεντίν Ζιντάν, γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου 1972, στην περιοχή Σεπτέμ Λε Βαλόν της Μασσαλίας. Αλγερινής καταγωγής, ο «Ζιζού» άρχισε την επαγγελματική καριέρα του σε ηλικία 17 ετών στην ομάδα των Καννών (61 συμμετοχές-6 γκολ). Ακολούθησαν πέντε χρόνια στην Μπορντό (139 συμμετοχές-38 γκολ), ενώ το 1996 πήγε στην Γιουβέντους (151 συμμετοχές-24 γκολ) και το 2001 στην Ρεάλ Μαδρίτης, όπου αγωνίσθηκε 155 φορές και σημείωσε 37 τέρματα. Εξαιρετικός χειριστής της μπάλας, με ασύγκριτη τεχνική, εντυπωσιακή διορατικότητα, διαρκή κίνηση και εξαιρετική αντίληψη του χώρου, ο Ζιντάν έδινε την αίσθηση ότι ξέρει τι θα κάνει την μπάλα, πριν την πάρει στα πόδια του. Το γκολ που σημείωσε στον τελικό του Champions League με την Λεβερκούζεν (2002) είναι από τα πιό εντυπωσιακά της Ιστορίας, με εξαιρετικό βαθμό δυσκολίας και τέλεια εφαρμογή νόμων της γεωμετρίας και της φυσικής.
Αγωνίσθηκε 108 φορές και σημείωσε 31 γκολ με τους «τρικολόρ», ενώ «στιγμάτισε» την καριέρα του με την γνωστή σε όλους «κεφαλιά» στο στήθος του Ματεράτσι, κατά την διάρκεια του τελικού του Μουντιάλ 2006 με την Ιταλία, όπου η «σκουάντρα ατζούρα» κατέκτησε το τρόπαιο. Στην πλούσια καριέρα του, ο Ζιντάν, κατέκτησε μεταξύ άλλων το Μουντιάλ του 1998, το EURO 2000, το Champions League (2002), δύο φορές το καμπιονάτο, μία φορά την πριμέρα ντιβιζιόν, δύο φορές το κύπελλο Ισπανίας και την «Χρυσή Μπάλα» το 1998. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, ενώ το 2009 προήχθη σε Αξιωματικό. Από τις αρχές του 2016 μέχρι το καλοκαίρι του 2018, κάθησε στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του 11ου (2016), του 12ου (2017) και του 13ου Champione League (2018) της Ιστορίας της, καθώς και της πριμέρα ντιβιζιόν (2017).
Επέστρεψε στους Μαδριλένους το 2019 και στις 12 Ιανουαρίου 2020, ο Ζιντάν οδήγησε την ομάδα στο πρώτο της τρόπαιο της δεύτερης θητείας του, καθώς η Ρεάλ επικράτησε στα πέναλτι της Ατλέτικο Μαδρίτης, στον τελικό του ισπανικού Supercopa. Μετά από ένα… διάλειμμα τριών μηνών λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, τον Μάρτιο του 2020, η La Liga άρχισε ξανά τον Ιούνιο και υπό τις οδηγίες του «Ζιζού», η Ρεάλ Μαδρίτης νίκησε σε δέκα διαδοχικούς αγώνες, κατακτώντας τον 34ο τίτλο πρωταθλήματος. Στις 27 Μαϊου 2021, ο Γάλλος προπονητής, αποχώρησε από τους «μερένχες», χωρίς τρόπαιο εκείνη τη σεζόν και έκτοτε περιμένει την περίπτωση που θα του δώσει κίνητρο για να επιστρέψει στους πάγκους.
Δείτε επίσης: Όταν ο Μαραντόνα έγραψε ιστορία: 36 χρόνια από το «το χέρι του Θεού» και το «γκολ του αιώνα»
