«Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι και παραμένει ο νόμιμος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Έκπτωση από το αξίωμά του δεν επήλθε και δεν μπορεί να επέλθει με μια μεθοδευμένη άρση εμπιστοσύνης», υπογραμμίζει σε συνέντευξη που παραχωρεί στην politic.gr, ο Ευάγγελος Αντώναρος.
Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη
Ο πρώην υπουργός, εξάλλου, επισημαίνει με νόημα πως η εκλογική αναμέτρηση στην αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να γίνει με πεντακάθαρους όρους και διαφανείς προϋποθέσεις κι όχι με περιορισμούς που κάποιοι ξαφνικά σκέφτονται να ορίσουν: «Κανείς δεν κάθεται σε ένα τραπέζι με χαρτοκλέφτες που έχουν στο χέρι τους μια σημαδεμένη τράπουλα», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Αντώναρος, επίσης, μιλά ξεκάθαρα για πολιτικό πραξικόπημα σε βάρος του κ. Κασσελάκη, τονίζοντας πως οι πραξικοπηματίες έχουν κατά κανόνα κακό τέλος, αφού ο λαός τους παίρνει στο κατόπι.
Ο ίδιος, μάλιστα, χαρακτηρίζει πολιτικά αβάσιμες και νομικά αμφισβητήσιμες τις αποφάσεις των κομματικών οργάνων με τον τρόπο που «οργανώθηκαν».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο κ. Αντώναρος αποκαλεί τον κ. Κασσελάκη άνθρωπο της σύνθεσης, αλλά και της ματιάς μπροστά, «εκεί όπου πρέπει να οδηγηθούν κι ο ΣΥΡΙΖΑ κι όλο το γερασμένο πολιτικό σύστημα της χώρας».
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη Αντώναρου:
Μήπως είναι βαρύς ο χαρακτηρισμός «πολιτικό πραξικόπημα» για την εκπτωση Κασσελάκη όταν αυτή έχει την επικύρωση δύο κομματικών οργάνων, της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας;
Αλίμονο να μας φοβίζουν οι λέξεις. Ειδικά όταν απεικονίζουν την πραγματικότητα, έστω με ωμό αλλά πολύ παραστατικό τρόπο. Όντως είμαι ο πρώτος που χρησιμοποίησα τον όρο «πολιτικό πραξικόπημα», και μάλιστα διαρκείας. Δεν τον αλλάζω ούτε φυσικά τον αποδοκιμάζω. Περιγράφει ό,τι ακριβώς οργανώθηκε εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη, και μάλιστα από την επομένη της εκλογής του πριν ένα χρόνο κοντά. Πλήρης αμφισβήτηση της εκλογής του με λαϊκή εντολή από τη βάση, χρήση πρωτοφανών απαξιωτικών χαρακτηρισμών για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα, παραπληροφόρηση και συντονισμένες κινήσεις όσων ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση. Η μεγάλη επίθεση έγινε στο συνέδριο του περασμένου Φεβρουαρίου όπου οι εμφανείς συνωμότες έφαγαν τα μούτρα τους κι έκαναν άτακτη υποχώρηση. Προσωρινά όμως. Κατηγορίες επί κατηγοριών ακολούθησαν, μποϋκοτάζ, λευκές απεργίες κορυφαίων στελεχών, δήθεν αποκαλύψεις και κάλεσμα στον εκλεγμένο πρόεδρο να παραιτηθεί. Σε ποιο άλλο κόμμα έχει γίνει κάτι τέτοιο; Και μάλιστα τόσο οργανωμένα— γι’ αυτό είναι πραξικόπημα. Οι δε αποφάσεις των δύο κομματικών οργάνων που αναφέρετε είναι και πολιτικά αβάσιμες και νομικά αμφισβητήσιμες με τον τρόπο που «οργανώθηκαν». Αν αυτό δεν είναι πολιτικό πραξικόπημα, τότε τι είναι; Μόνο που οι πραξικοπηματίες έχουν κατά κανόνα κακό τέλος. Ο λαός τους παίρνει στο κατόπι.
Φοβίζει τον κ. Κασσελάκη η εκ νέου προσφυγή στην κάλπη και προβάλλει νομικά επιχειρήματα για να καταστήσει άκυρη την έκπτωσή του;
Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι και παραμένει ο νόμιμος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Έκπτωση από το αξίωμά του δεν επήλθε και δεν μπορεί να επέλθει με μια κατά την άποψή μου μεθοδευμένη άρση εμπιστοσύνης, όπως επισημαίνει άλλωστε η μεγάλη πλειονότητα των έγκριτων συνταγματολόγων. Κι ασφαλώς έναν πρόεδρο που μόλις πέρσι τέτοια εποχή κέρδισε την εκλογή με 56% των ψήφων τη βάσης δεν τον φοβίζει μια νέα αναμέτρηση. Μια αναμέτρηση όμως που πρέπει να γίνει με πεντακάθαρους όρους και διαφανείς προϋποθέσεις κι όχι με περιορισμούς που κάποιοι ξαφνικά σκέφτονται να ορίσουν. Κανείς δεν κάθεται σε ένα τραπέζι με χαρτοκλέφτες που έχουν στο χέρι τους μια σημαδεμένη τράπουλα. Ας σταματήσουν, λοιπόν, να σκαρφίζονται οι πραξικοπηματίες κάθε ημέρα κι αλλά κολπάκια κι ας γίνουν οι εκλογές το συντομότερο δυνατόν με τους ίδιους όρους που έγιναν την περασμένη φορά. Αλήθεια, γιατί όχι;
Έχουν γίνει ήδη δύο διασπάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία επί ηγεσίας Κασσελάκη και σήμερα η κατάσταση είναι εμφυλιοπολεμική. Μήπως ο κ. Κασσελάκης δεν έχει την ικανότητα να ενώνει και να συνθέτει;
Μάλλον κάποιοι έχουν στο DNA τους βαθιά κι ανεξίτηλα χαραγμένο το γονίδιο της πολιτικής διαίρεσης. Κι αυτοί είναι όσοι κι όσες, από πίκρα και μόνο επειδή έχασαν το λάφυρο της προεδρίας και χωρίς κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο, βούτηξαν τις 11 έδρες τους κι εξαφανίστηκαν. Πολλοί και πολλές από αυτούς που έμειναν πίσω είδαν τι πανωλεθρία έπαθαν οι 11 και δεν αποφάσισαν να φύγουν. Είπαν ας μείνουμε ροκανίζοντας τον Κασσελακη που, συνεχώς και απαρέγκλιτα, τους πρότεινε κλάδο ελαίας, συνεργασίες και αξιώματα. Κάποιοι τα έπαιρναν στα χαρτιά, αλλά συνέχιζαν την υπονόμευση. Ο Κασσελάκης που εγώ ξέρω είναι άνθρωπος της σύνθεσης, αλλά και της ματιάς μπροστά, εκεί όπου πρέπει να οδηγηθούν κι ο ΣΥΡΙΖΑ κι όλο το γερασμένο πολιτικό σύστημα της χώρας. Αλλά η αρτηριοσκληρωτική αντίληψη των χθεσινών και προχθεσινών κλωτσάει και θα εξακολουθήσει να κλωτσάει— γιατί φοβάται ότι θα χάσει όσα προνόμια έχει αποκομίσει. Κι είναι περισσότερα από όσα βλέπει κανείς με γυμνό οφθαλμό.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να πορευτεί ενωτικά μετά τις εκλογές του, όποιος κι αν εκλεγεί πρόεδρος, με το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό του;
Ωραία η ενότητα που πολλοί συχνά επικαλούνται, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό μια κούφια λέξη. Την επικαλούνται όσοι έχουν χάσει μια πολιτική αναμέτρηση— που αποτελεί άλλωστε συστατικό στοιχείο της δημοκρατίας— και θέλουν, ως μειοψηφία, να επιβάλουν τα θέλω τους στην πλειοψηφία. Από την άλλη η πλειοψηφία έχει σαφώς υποχρέωση να ακούει όσους διαφοροποιούνται η μειοψηφούν. Λευκές εντολές δεν υπάρχουν. Αλλά κάποιος που κέρδισε μια εκλογή, άρα έχει πάρει έμπρακτα την εμπιστοσύνη των πολλών, έχει πάνω από όλα την υποχρέωση να φροντίσει να εφαρμόσει το πρόγραμμα στη βάση του οποίου εκλέχτηκε. Ειδικά όταν έχει φέρει μαζί του νεωτεριστικές ιδέες για ένα νέο ξεκίνημα, όπως έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης. Διαφορετικά οι προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις κινδυνεύουν να μείνουν κολλημένες σε χαμηλά ποσοστά, απογοητεύοντας τον κόσμο και δίνοντας κι άλλο χρόνο στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ομάδα του να καταστρέφουν βήμα βήμα τη χώρα, την κοινωνία και την οικονομία της.
