Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνάντησε την σκηνοθέτη Ευγενία Τζιτζιλάκη και την εικαστικό και ερευνήτρια Κύπη Χρυσού ενόψει της εκδήλωσης «Φεμινισμός και Τέχνη στη δεκαετία του ’70», που διοργανώνεται αύριο Κυριακή στον χώρο του dotwip (Ζαχαρίτσα 40, μετρό Φιξ). Εκεί, θα παρουσιαστεί η μελέτη της Χρύσας Κύπη για τον αντίκτυπο του φεμινιστικού κινήματος στις Ελληνίδες καλλιτέχνιδες κατά τη δεκαετία του 1970.
Στη συνέντευξη τίθεται η συζήτηση για το φεμινισμό στην Ελλάδα, τις επιρροές, τις ιδιαίτερες συνθήκες, τη φεμινιστική τέχνη από το πρώτο ως το τέταρτο φεμινιστικό κύμα, του μαχητικού και συμπεριληπτικού φεμινισμού και τα κενά στην ιστορία της τέχνης των γυναικών, μεταξύ άλλων.
Η ομιλία της κ. Χρυσού εντάσσεται σε μια σειρά ομιλιών που σχετίζονται με τα σεμινάρια «Μιας Φεμινιστικής Ιστορίας της Τέχνης», τα οποία διοργανώνονται από το 2024 με την ιστορικό Τέχνης και επιμελήτρια Γκέλυ Γρυντάκη. Τα σεμινάρια αυτά αποτελούν μια από τις δραστηριότητες του Διάσπαρτου Πανεπιστημίου, του εκπαιδευτικού κομματιού της μη-κερδοσκοπικής εταιρίας ΜΑΓΝΑΣ, της οποίας η κ. Τζιτζιλάκη είναι καλλιτεχνική διευθύντρια.
Η φεμινιστική τέχνη αναδύθηκε στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής παράλληλα με το γυναικείο κίνημα. Τι επιδίωκε; Ισότητα και απελευθέρωση για τις γυναίκες, ανακαλύπτοντας νέες μορφές εκφραστικότητας και αναδεικνύοντας τις γυναικείες εμπειρίες μέσω της τέχνης.
Ενώ στην Ελλάδα οι φεμινιστικές διεκδικήσεις αποτέλεσαν μεμονωμένα θέματα εντός της ευρύτερης πολιτικής ατζέντας των κομμάτων, ο ρόλος των γυναικών περιορίστηκε σύμφωνα με τις προσδοκίες και τα πρότυπα που είχαν διαμορφώσει οι πολιτικές οργανώσεις, επαναλαμβάνοντας τους παραδοσιακούς τους ρόλους κατά κύριο λόγο.
Η περίοδος της δικτατορίας από το 1967 έως το 1974 μετασχημάτισε το πολιτικό τοπίο και είχε διπλή αρνητική επίπτωση. Απομόνωσε την Ελλάδα από τον επαναστατικό παλμό που διαπερνούσε τα νεότερα κοινωνικά κινήματα στην Ευρώπη εκείνη την περίοδο και περιόρισε τη δράση σε μία μόνο μορφή, αυτή της πολιτικής αντίστασης.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, οι φεμινίστριες καλλιτέχνιδες ανέλαβαν τη μάχη για ισότιμη πρόσβαση σε μοντέρνες καλλιτεχνικές πρακτικές, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 το φεμινιστικό κίνημα παρουσίασε μια πιο ριζοσπαστική προσέγγιση, επιδιώκοντας απελευθέρωση από τις κοινωνικές δομές.
Σήμερα, διανύουμε το τέταρτο φεμινιστικό κύμα, του μαχητικού και συμπεριληπτικού φεμινισμού, και υπάρχουν βέβαια πια και αρκετές νέες επιμελήτριες που διοργανώνουν εκθέσεις με έργα θηλυκοτήτων.
Επόμενες εκδηλώσεις: Κυριακή 9/3 στις 6:30 μμ, στο dotwip, Ζαχαρίτσα 40, μετρό Φιξ, ομιλία Κύπης Χρυσού με τίτλο «Φεμινισμός και Τέχνη στη δεκαετία του ’70».
Πληροφορίες – εγγραφές: [email protected].
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
