«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η Αριστερά και μια ολιγομελής ομάδα στελεχών θα απαγορεύσει στον πριν από ένα χρόνο μαζικώς εκλεγμένο πρόεδρο από τη βάση του κόμματος να είναι υποψήφιος», υπογραμμίζει η Λίλα Σουλελέ για τον Στέφανο Κασσελάκη σε συνέντευξη που παραχωρεί στην politic.gr.
Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη
Σε αυτό το πλαίσιο, το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία αναρωτιέται πόσο δημοκρατικό ή πόσο αριστερό θα είναι αν απαγορευτεί στον κ. Κασσελάκη να είναι υποψήφιος, αφού, κατά την ίδια, ο μόνος αρμόδιος να αποφασίσει είναι ο προοδευτικός κόσμος.
«Ορισμένοι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον κακό εαυτό τους. Η κρίση έρχεται από παλιά, τα “ιερά στελέχη” που θεωρούν τους εαυτούς τους Ανώτατη Αρχή για άλλη μια φορά απαξιώνουν τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ κι όλο αυτό αντικατοπτρίζεται στη συμπεριφορά τους απέναντι στον κ. Κασσελάκη», τονίζει η κυρία Σουλελέ.
Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ εκτιμά πως δεν είναι ένα κόμμα που μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία: «Είναι ώρα να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική και σταδιακή σύνθεση με βασικό κορμό την Αριστερά που θα βασίζεται σε πολιτικές θέσεις και σε αντιπολιτευτικές ή νομοθετικές πρωτοβουλίες. Δεν έχει ανάγκη η κοινωνία από βεβιασμένες, νεφελώδεις κεντροαριστερές συγκολλήσεις προσωπικών επιθυμιών και στρατηγικών», επισημαίνει η κυρία Σουλελέ.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη Σουλελέ:
-Πόσο πιθανό θεωρείται να είναι υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ο Στέφανος Κασσελάκης;
Θα μου επιτρέψετε να αντιστρέψω το ερώτημά σας και να πω, πόσο δημοκρατικό ή πόσο αριστερό θα είναι αν απαγορευθεί στον σύντροφο Στέφανο Κασσελάκη να είναι υποψήφιος πρόεδρος; Ιστορικά, η Αριστερά έχει αγωνιστεί υποστηρίζοντας ότι ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει τις ίδιες ευκαιρίες, ενάντια σε κάθε αποκλεισμό. Για δεκαετίες στη χώρα μας η Αριστερά χαρακτηριζόταν ως παράνομη, διώχθηκε, ενώ άνθρωποι βασανίστηκαν για την πίστη τους στα ιδεώδη της ισότητας και της ισονομίας. Βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι για το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Οι στιγμές είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και δεν έχει αξία να ανταγωνιζόμαστε στο ποιος θα κραυγάσει πιο δυνατά την αριστεροφροσύνη του. Οι σκέψεις, οι πράξεις και οι αποφάσεις του καθενός είναι που δείχνουν στα δύσκολα την αριστερή και δημοκρατική ψυχή. Και ο μόνος αρμόδιος να αποφασίσει είναι ο προοδευτικός κόσμος.
Ο Στέφανος Κασσελάκης εκλέχθηκε πρόεδρος με την πιο μαζική εκλογική διαδικασία που έχει πραγματοποιηθεί στο κόμμα μας. Με σύνθημα «Άλλαξέ τα Όλα», άγγιξε την εκλογή του από τον πρώτο γύρο. Ήταν άπειρος και αντιμετώπισε από την πρώτη στιγμή την αμφισβήτηση. Του ασκήθηκε σκληρή κριτική για κάθε του βήμα, σε κάθε του πράξη, για κάθε του λέξη. Βρήκε απέναντί του την κομματική γραφειοκρατία και επέλεξε να μην συμβιβαστεί, να μην συνθηκολογήσει. Όταν ήρθε η ώρα να παρουσιάσει τις προτάσεις του για ένα σύγχρονο αριστερό και προοδευτικό κόμμα, αντί να συζητηθεί το προς διαβούλευση καταστατικό, η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε να άρει την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό του, και να οδηγήσει το κόμμα σε έκτακτο συνέδριο. Ένα συνέδριο που είναι το ανώτατο και μόνο αρμόδιο όργανο να επικυρώσει την μομφή και να αποφασίσει για τις υποψηφιότητες. Άλλες μεθοδεύσεις και αποφάσεις είναι πέραν του καταστατικού, μη θεσμικές και επικίνδυνες για το μέλλον και την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Δεν μπορώ, λοιπόν, να πιστέψω ότι, η Αριστερά και μια ολιγομελής ομάδα στελεχών θα απαγορεύσει στον πριν από ένα χρόνο μαζικά εκλεγμένο πρόεδρο από τη βάση του κόμματος να είναι υποψήφιος. Η βάση είναι αυτή που πρέπει να κρίνει, να αξιολογήσει και να αποφασίσει για τα λόγια και τις πράξεις του καθενός υποψηφίου. Να επιλέξει αυτόν που θεωρεί καταλληλότερο να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ την επόμενη ημέρα.
-Υπάρχει προοπτική να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αξιωματική αντιπολίτευση και κόμμα εξουσίας και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι σκληρότεροι από τους πολέμους είναι οι εμφύλιοι, κι αυτό δεν εξαιρεί τους κομματικούς εμφυλίους. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που παρά την κυβερνητική εμπειρία, παρά την εμπειρία ως αξιωματική αντιπολίτευση δεν κατάφερε ποτέ να μετασχηματιστεί σε ένα δομημένο κόμμα με σωστή λειτουργία και διάδραση στην κοινωνία. Ανέκαθεν υπήρξε ένα κόμμα στελεχών και των φιλοδοξιών τους. Αυτό βέβαια, είναι μια πραγματικότητα που συναντάμε σε όλα τα κόμματα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, αλλά στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα έπρεπε να υπερισχύσει το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, θα έπρεπε να υπερισχύσουν οι προσδοκίες του προοδευτικού κόσμου που θέλει και περιμένει να δει την Αριστερά κυβερνώσα. Φαίνεται όμως ότι ορισμένοι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μερικοί δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον κακό εαυτό τους.
Η κρίση που περνάει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ας μην κρυβόμαστε, έρχεται από παλιά, τα «ιερά στελέχη» που θεωρούν τους εαυτούς τους Ανώτατη Αρχή για άλλη μια φορά απαξιώνουν τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ και όλο αυτό αντικατοπτρίζεται στην συμπεριφορά τους απέναντι στον σύντροφο Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος έκανε το «λάθος» να απευθυνθεί στα μέλη του κόμματος, να έχει αλληλεπίδραση μαζί τους και να αποδείξει ότι ένα κόμμα της Αριστεράς θα πρέπει καταρχήν να είναι ανοιχτό στον λαό.
Αυτό που γίνεται σήμερα από μια ετερόκλιτη συγκυριακή συμμαχία στελεχών κατά του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ– γιατί αυτός είναι απέναντι- απειλεί πλέον τη υπόσταση του κόμματος γενικά και όχι μόνο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Διότι ο λαός δεν μπορεί να διατάσσεται, ο λαός πείθεται με επιχειρήματα και κινητοποιείται με προσδοκίες και οράματα. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλη αφ’ υψηλού σοφία και αυθεντία της Αριστεράς, απαιτεί από εμάς και περιμένει ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο διακυβέρνησης πιο δίκαιο, πιο ισότιμο, πιο δημοκρατικό και προοδευτικό. Για να διεκδικήσει την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να «θέτει εκτός κόμματος» κανέναν και μάλιστα με αντικαταστατικές, διασταλτικές ερμηνείες και περισσότερο τον εκλεγμένο με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο πρόεδρο που στήριξε το κόμμα 11 μήνες έχοντας αναφορά στον κόσμο και τις ανάγκες του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει εκτός από ηγεσία και μέλη και να προχωρήσει σε ένα ανοιχτό και συμπεριληπτικό συνέδριο με απεύθυνση στην κοινωνία και τις ανάγκες της. Θα πρέπει να προσαρμοστεί στις συνθήκες που αλλάζουν θα πρέπει να γίνει η σύγχρονη Αριστερά που έχει ανάγκη ο τόπος σήμερα. Είναι σίγουρο ότι αυτή η κρίση θα μπορούσε να δώσει μια νέα ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον κάποιοι μπορούσαν να ξεπεράσουν τα προσωπικά τους αδιέξοδα και να υπηρετήσουν την χώρα και τον λαό απλά ως Αριστεροί.
-Τι σημαίνει για τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς η επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ;
Εκτιμώ ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ένα κόμμα που μπορεί να δώσει τις απαντήσεις που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι διεκπεραίωσε μια εσωκομματική
διαδικασία με αξιοπρεπή παρουσία των υποψηφίων και των στελεχών του, με πολιτικό πολιτισμό, σοβαρότητα, σεβασμό προς το σκοπό του πολιτικού συστήματος και αποδοχή της εκλογής του Νίκου Ανδρουλάκη από όλους την επόμενη ημέρα, τουλάχιστον φαινομενικά.
Θα τολμούσα όμως να πω ότι, παρά την άσχημη εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αυτή την
περίοδο, το ΠΑΣΟΚ έκανε μια αξιοπρεπή περιστροφή γύρω από τον εαυτό του. Δεν είχε
ιδιαίτερα αυξημένη συμμετοχή συγκριτικά με τη διαδικασία που πραγματοποιήθηκε πριν τρία χρόνια, ενώ κανένας υποψήφιος δεν έδειξε ιδιαίτερη δυναμική και δεν κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 30% στον πρώτο γύρο.
Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, σε σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ‘70
και ‘80, δεν έχει απολύτως καμία σχέση, διακατέχεται από μια τρομερή κρίση πολιτικής ταυτότητας με δεδομένο ότι οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι στην τελευταία εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση για εκλογή προέδρου αυτοπροσδιορίστηκαν ως
κεντροδεξιοί και δεξιοί.
Από το 2015 ξεκίνησε η πολυδιάσπαση και ο κατακερματισμός της Κεντροαριστεράς και της
Αριστεράς. Η κοινωνία έχει ανάγκη από σύνθεση δυνάμεων του προοδευτικού κόσμου. Το 2023 το ΠΑΣΟΚ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη είχε την ευκαιρία να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα για μια συστράτευση δυνάμεων και μας λοιδόρησε με μόνο κερδισμένο τον κ. Μητσοτάκη. Ο κόσμος είναι σε αναμονή τα τελευταία χρόνια. Το είδαμε πέρυσι στις εθνικές εκλογές, το είδαμε και στις ευρωεκλογές φέτος. Είναι ώρα να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική και σταδιακή σύνθεση με βασικό κορμό την Αριστερά που θα βασίζεται σε πολιτικές θέσεις και σε αντιπολιτευτικές ή νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Δεν έχει ανάγκη η κοινωνία από βεβιασμένες νεφελώδεις κεντροαριστερές συγκολλήσεις προσωπικών επιθυμιών και στρατηγικών. Ο προοδευτικός κόσμος αναμένει ένα νέο κοινωνικό μοντέλο διακυβέρνησης με προοπτική για όλους.
