Μαγεμένες, είδωλα, Incantadas, φιγούρες αγγέλων («sureth maleh») στα ελληνικά, τα ισπανοεβραϊκά, τα τουρκικά… Είναι τα γλυπτά μιας ρωμαϊκής κιονοστοιχίας της Θεσσαλονίκης, «προϊόντα μαγείας» ή απλώς «μαγικά προϊόντα της τέχνης», δείγματα της διαχρονίας της τέχνης, αλλά και ζωντανά τοπόσημα μιας πόλης με ιστορία δεκάδων αιώνων, που απασχολούν για μια ακόμη φορά την επιστημονική κοινότητα και γίνονται αντικείμενα συνεδρίου, με το… μαγικό τίτλο «The work of magic art: Ιστορία, χρήσεις και σημασίες του μνημείου των Incantadas της Θεσσαλονίκης».
Σήμερα, οι Incantadas –προϊόντα μαγείας, όπως τις χαρακτήρισαν οι περιηγητές Stuart και Revett αποτυπώνοντας τις δοξασίες των Σαλονικιών του 18ου αιώνα– φαίνεται ότι επανέρχονται συμβολικά και μη στο προσκήνιο. Τη συζήτηση τροφοδοτεί και η «επιστροφή» αντιγράφων των γλυπτών στην πόλη το 2015, και, από το Σεπτέμβριο του 2017, η έκθεσή τους στο προστώο του Αρχαιολογικού Μουσείου.
Η διημερίδα με τίτλο «The work of magic art: Ιστορία, χρήσεις και σημασίες του μνημείου των Incantadas της Θεσσαλονίκης», η οποία διοργανώνεται από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης και το Εργαστήριο Ιστορίας της Τέχνης του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποσκοπεί σε μια συνολική αποτύπωση του ερευνητικού προβληματισμού γύρω από την ιστορία, την ερμηνεία, τις περιπέτειες, τις χρήσεις και τη σημασία του γλυπτικού αυτού συνόλου. Φιλοδοξεί να προσεγγίσει το μνημείο μέσα από ποικίλες οπτικές (αρχαιολογική, ανθρωπολογική, μουσειολογική, φιλολογική, ιστορική και άλλες), καθιστώντας την ιστορία των Incantadas, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αφορμή προβληματισμού τόσο για την ερμηνεία όσο και για τη διαχείριση και πρόσληψη της αρχαιολογικής κληρονομιάς στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης από τα ρωμαϊκά χρόνια έως το σήμερα.
Στη διημερίδα, που ξεκινά το πρωί του Σαββάτου 9 Ιουνίου 2018 στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης (Αίθουσα Μανόλης Ανδρόνικος) και θα συνεχισθεί την Κυριακή στο μουσείο της Αρχαίας Αγοράς (πέριξ του «γενέθλιου» χώρου τους), επιστήμονες (ιστορικοί, αρχαιολόγοι, ιστορικοί της Τέχνης κ.ά.), μεταξύ άλλων από την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Γαλλία, μελετούν και καταθέτουν νέα στοιχεία για την ιστορία της πόλης, τη διαχρονική πολυ-πολιτισμικότητά της, αλλά και προβληματισμούς για το βίο των μνημείων που επαν-ενεργοποιείται κατά καιρούς ως έκφραση του συλλογικού αισθήματος και της ιστορίας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
