Συνέντευξη στη Μαρία Βλάχου
Τους λόγους της αποχώρησής του από την «ομάδα των 6» αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στο Politik.gr ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Ζέρβας.
Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Δεν μπορεί να υπάρχει ανειλικρίνεια μεταξύ αυτών που, υποτίθεται, θα συνέχιζαν για τη δημιουργία μιας παράταξης».
Ο πρώην αντιδήμαρχος αναφέρεται στις σχέσεις του με την «Πρωτοβουλία» και τον Γιάννη Μπουτάρη, αναλύει το «στοίχημα» για το δήμο Θεσσαλονίκης και δηλώνει παρών στις επικείμενες δημοτικές εκλογές.
-Γιατί αποχωρήσατε από την «ομάδα των 6»;
«Από τις αρχές του 2015 βρίσκομαι απέναντι στις κακές επιλογές της διοίκησης του Γιάννη Μπουτάρη. Στην πορεία, κι άλλοι συνάδελφοι από διάφορες παρατάξεις βρέθηκαν με παρόμοια θέση. Στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Θεσσαλονίκης δεν υπάρχει πλέον ούτε συμπολίτευση, ούτε μείζονα ούτε ελάσσονα αντιπολίτευση. Οι παρατάξεις του 2014 είναι σαν να μην υπάρχουν στα συμβούλια!
Έτσι η “ομάδα των 6” ήταν μία αντίδραση, μια πιο οργανωμένη φωνή όχι μόνο αντιπολίτευσης αλλά και κοινής λογικής, θα έλεγα, σε όσα συμβαίνουν και κυρίως σε όσα δεν συμβαίνουν στο δήμο μας. Όμως ο στόχος αυτός πρέπει να γίνεται και πιο ξεκάθαρος και οι θέσεις πιο σαφείς. Δεν μπορεί να υπάρχει ανειλικρίνεια μεταξύ αυτών που, υποτίθεται, θα συνέχιζαν για τη δημιουργία μιας παράταξης. Άλλωστε το ζητούμενο δεν είναι να γίνει ένα remake, μια αναγέννηση της “Πρωτοβουλίας”, ούτε να δημιουργήσουμε μια μικτή παλαιμάχων.
Τα μυστικά ραντεβού, οι αποχωρήσεις από κρίσιμες ψηφοφορίες, το “εντός, εκτός και επί τα αυτά” δεν στέλνει καθαρό μήνυμα στους δημότες, ούτε αποτελεί ειλικρινή και αξιόπιστη πρόταση για την πόλη. Πρέπει το μήνυμα προς τους δημότες να είναι καθαρό: Και ως προς τα πρόσωπα και στις πολιτικές.
Σκοπός είναι η προσπάθεια να μετουσιωθεί σε μία συνολική πρόταση με στόχο τη ριζική αναδιάταξη της πόλης. Όσον αφορά εμένα θα πορευθώ σταθερά είτε με έξι είτε με λιγότερους δημοτικούς συμβούλους, σίγουρα όμως με την κοινωνία των πολιτών της πόλης πάνω στις σταθερές αρχές που υπηρετώ όλα αυτά τα χρόνια».
«Δηλώνω παρών…»
-Τελικά θα ηγηθείτε παράταξης, θα διεκδικήσετε τον δήμο Θεσσαλονίκης;
«Δεν το έχω κρύψει: Το ενδιαφέρον μου όλα αυτά τα χρόνια είναι η πόλη, ο δήμος της Θεσσαλονίκης. Η πορεία μου στα κοινά και από διαφορετικές θέσεις που είχα την τιμή να υπηρετήσω δείχνει την προσήλωση και συνέπειά μου στην προσπάθεια να βελτιωθούν βασικά προβλήματα αλλά και η απλή καθημερινότητα της πόλης.
Στο κρίσιμο σταυροδρόμι των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου του 2019 λοιπόν θα δηλώσω παρών γιατί πιστεύω πως δεν υπάρχει η πολυτέλεια χαμένων τετραετιών, δεν υπάρχει η πολυτέλεια άλλων χαμένων ευκαιριών. Από ποιο πόστο και με ποιο τρόπο θα το γνωστοποιήσω έγκαιρα και με τρόπο οριστικό».
-Αν ναι, θα το ανακοινώσετε σύντομα;
«Οι μεγάλες αποφάσεις στην πολιτική αλλά και στη ζωή έχουν να κάνουν με τη σωστή προετοιμασία αλλά και με το σωστό timing. Μια τέτοια απόφαση πρέπει να έχει εξασφαλισμένα την ύπαρξη ομάδας, προγράμματος αλλά μιας καταρχήν αποδοχής από την κοινωνία της πόλης, αυτό που αποκαλείται αναγνωρισιμότητα.
Άλλως μια τέτοια πρόταση μπορεί να αποτελέσει μια άσφαιρη προσωπική φιλοδοξία που ελάχιστα θα έχει να προσφέρει στην πόλη και αργά ή γρήγορα οι δημότες θα την απορρίψουν.
Έχουμε μπροστά μας 8 μήνες για να ξεδιπλωθούν προγράμματα, να παρουσιασθούν προτάσεις από ενεργούς πολίτες. Η όποια ανακοίνωση και δημοσιοποίηση προθέσεων λοιπόν είναι μόνο μία στιγμή σε έναν μαραθώνιο, σε μία διαδικασία απαιτητική. Είναι ένα εναρκτήριο λάκτισμα σ έναν εξαιρετικό αγώνα με νικηφόρο, ελπίζω, αποτέλεσμα για την πόλη».
-Ποιο πιστεύετε πως είναι το στοίχημα για το δήμο Θεσσαλονίκης;
«Να καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να μεταστρέψει τη διάχυτη αίσθηση παραίτησης και εγκατάλειψης σε αισιοδοξία για το μέλλον. Να περιορίσει την κατήφεια αποδεικνύοντας ότι η πόλη μπορεί, οι Θεσσαλονικείς μπορούμε.
Όχι με ευχολόγια και κενές περιεχομένου διακηρύξεις για “φρέσκο αέρα” που φυσάει στην πόλη, αλλά με σχέδιο ρεαλιστικό, μετρήσιμους στόχους, κοινωνικό έλεγχο και λογοδοσία.
Με φροντίδα για τα μικρά θέματα -που δυστυχώς πλέον φαντάζουν μεγάλα- όπως καθαριότητα, συγκοινωνίες, συντήρηση και αξιοποίηση του κοινόχρηστου χώρου μέχρι τα πραγματικά μεγάλα όπως προσέλκυση υψηλού επιπέδου και απόδοσης τουρισμού, κεφαλαίου και τελικά ανάπτυξης».
-Ποια είναι η σχέση σας σήμερα με τον Γιάννη Μπουτάρη;
«Έχω να συνομιλήσω με τον Γιάννη Μπουτάρη πάνω από 2 χρόνια. Και αυτή είναι προφανώς δική του επιλογή. Αποφεύγει να ακούσει ακόμη και τις τοποθετήσεις μου στα δημοτικά συμβούλια. Δεν του αρέσει ο διάλογος με κάποιον που γνωρίζει ότι έντιμα και τεκμηριωμένα βρίσκεται απέναντι του.
Άλλωστε ο Γιάννης Μπουτάρης διαχειρίζεται πλέον την υπόθεση του δήμου ως μία μονοπρόσωπη εταιρία περιορισμένης ευθύνης χωρίς να δέχεται και να ενσωματώνει την όποια καλοπροαίρετη κριτική.
Δεν δέχθηκα ποτέ – και αυτό μάλλον δε μου το συγχώρεσε- να αντικατασταθεί η ορθολογική διαχείριση των πραγμάτων από ένα star system χωρίς αρχή μέση και τέλος, με αποφάσεις κατά περίπτωση.
Ξέρετε, αν ήμουν ένας “yes man” όπως όλοι αυτοί που σήμερα τον περιτριγυρίζουν, θα βρισκόμουν ακόμη στη διοίκησή του. Επέλεξα συνειδητά να πω αλήθειες χωρίς να θέσω ως προτεραιότητα το να είμαι πάνω στο τρένο. Για μένα το ζητούμενο δεν είναι η καρέκλα, ο μισθός και τα ταξιδάκια.
Ο Γιάννης Μπουτάρης επέλεξε μία πορεία προσωποκεντρική και εντελώς αυτοαναφορική. Όλη η πόλη αντιλαμβάνεται την αδυναμία του δημάρχου να παράγει έργο, να εισακούσει τις κριτικές και με ευελιξία να αλλάξει τα κακώς κείμενα. Δεν τον ακολούθησα σ’ αυτήν την πορεία, και δεν το μετάνιωσα».
«Παλινωδεί ο Μπουτάρης ως προς τις πολιτικές συμμαχίες και στηρίξεις»
-Θεωρείτε ότι ο κύκλος του Γ. Μπουτάρη έχει κλείσει;
«Δεν έχει σημασία τι πιστεύω εγώ ή ο κάθε ένας ξεχωριστά. Σημασία έχει τι πιστεύει ο δημότης της Θεσσαλονίκης. Σημασία έχει αν ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης σήμερα εμπνέει εμπιστοσύνη, εάν ασχολείται αποτελεσματικά με τα προβλήματα της πόλης ή αν απλά δίνει μία κακοπαιγμένη παράσταση με πρωταγωνιστή την περσόνα του.
Ο Γιάννης Μπουτάρης κρίθηκε από τους δημότες και ενδεχομένως θα ξανακριθεί. Η πόλη όμως σίγουρα όλα αυτά τα χρόνια δεν πέτυχε αυτά που μπορούσε με ευθύνη κυρίως του ίδιου του Γιάννη Μπουτάρη. Ο ίδιος παλινωδεί ως προς τις πολιτικές συμμαχίες και στηρίξεις αλλά και ως προς τις θέσεις και προθέσεις του. Όλα αυτά όμως κάνουν ζημιά και στην πόλη αλλά σίγουρα και στην -όποια- δική του υστεροφημία.
Οπότε εάν θα έπρεπε να αποδώσουμε με μία φράση τη σημερινή κατάσταση θα έλεγα ναι – ο κύκλος του έχει κλείσει. Απλά ο ίδιος και το περιβάλλον του δεν τον έχουν αντιληφθεί!»
-Έχει δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα της πόλης η συγκεκριμένη διοίκηση;
«Η σημερινή διοίκηση αρχικά πέτυχε αρκετά. Το δυστύχημα όμως για την πόλη είναι ότι ξέμεινε νωρίς από καύσιμα, από προωθητικές δυνάμεις. Από ιδέες και από εκτελεστικά όργανα.
Στόχευε καταστατικά να αλλάξει συθέμελα την πόλη και στο τέλος της περιόδου της σε σημαντικούς τομείς παρατηρείται στασιμότητα και υποχώρηση.
Η αισιοδοξία, η όρεξη, η πίστη και η θέληση της πρώτης φάσης έδωσαν σύντομα τη θέση τους στην εσωστρέφεια, τις ίντριγκες, τη μικροπολιτική ενώ τα προβλήματα της πόλη αυξάνονταν.
Δεν περίμενα ποτέ ότι 8 χρόνια μετά θα συζητούσαμε ακόμη για την καθαριότητα, τις συγκοινωνίες ή για οικονομική δυσπραγία. Πού είναι οι υπόγειοι αλλά και οι υπέργειοι κάδοι απορριμμάτων; Τί γίνεται με τα αποτεφρωτήριο; Πόσα και ποιας ποιότητας τεχνικά έργα κατασκευάζουμε; Παίρνουμε πάλι δάνεια για να ολοκληρώσουμε έργα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας; Κάνουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις με ουσιαστικό αποτύπωμα για την πόλη;
Αφήστε που στο μεγαλύτερο έργο στην πόλη, στην κατασκευή του μετρό, η παρέμβαση του Γιάννη Μπουτάρη ήταν να καθυστερήσει το έργο στους κεντρικούς σταθμούς για τουλάχιστον 5 χρόνια και να κοστίσει ακόμη 50 εκατομμύρια ευρώ.
Η ελπίδα για αλλαγή βάλτωσε λόγω προσωπικών αδυναμιών, η σπιρτάδα έδωσε τη θέση της σε μία κουρασμένη παράταξη αυλοκολάκων – διοίκηση που απασχόλησε τα ΜΜΕ περισσότερο με τα εσωτερικά της ζητήματα και με τις ατάκες παρά με το έργο της».
-Γιατί ψηφίζετε πάντα αρνητικά; Όλα «στραβά» τα κάνει η διοίκηση;
«Κάνετε λάθος. Ψηφίζω το μεγαλύτερο αριθμό των προτάσεων της διοίκησης. Ακόμα και κάποια στα οποία διακρίνω λάθη και αβελτηρίες γνωρίζοντας καλά τις εγγενείς αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης. Έχω βρεθεί κι εγώ, ξέρετε, σε θέση να προτείνω εισηγήσεις και γνωρίζω καλά ότι δεν είναι όλα ούτε εύκολα ούτε τέλεια.
Όταν όμως τίθενται θέματα αρχών όπως εγκρίσεις δανείων, είτε ζωής της πόλης όπως το κυκλοφοριακό, αξιοποίησης του δημόσιου χώρου όπως τα περίπτερα στη νέα παραλία, καταργήσεις σχολικών εγκαταστάσεων, κατασπαταλήσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και στο χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, τότε προφανώς θα είμαι κατά. Με τεκμηρίωση και με επιχειρήματα όμως πάντα.
Το κακό όμως είναι ότι η διοίκηση ούτε ακούει ούτε απαντά. Δε δέχεται ούτε την πρόταση, ούτε την πιθανότητα ότι κάνει κάτι λάθος. Και αυτό με λυπεί ιδιαίτερα.
Ποτέ δεν ήμουν μονολιθικός και δεν θα γίνω ούτε τώρα. Αποφασίζω και καθορίζω τη στάση μου με γνώμονα τη συνείδησή μου, τη γνώση και την εμπειρία όλων αυτών των ετών στην τοπική αυτοδιοίκηση».
-Τι σας έχει πικράνει όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείστε με τα «κοινά»;
«Σε μια πορεία ετών προφανώς υπάρχουν πικρίες και στενοχώριες. Οι διαψεύσεις, ματαιώσεις, αναβολές είναι σύνηθες φαινόμενο. Όμως αυτά, όποιος ασχολείται με τα κοινά οφείλει να τα υπερβαίνει. Να στέκεται πάνω και πέρα από αυτά και να έχει πάντα μπροστά του τη μεγάλη εικόνα.
Πρέπει όποιος ασχολείται με τα κοινά να μαθαίνει να ζει με τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού αλλά από την άλλη πλευρά να προσπαθήσει να τους αλλάξει. Γιατί αλλιώς στην πορεία θα αναγκασθεί είτε να εγκαταλείψει είτε να αλλοτριωθεί από το σύστημα και στο τέλος να βλέπει στον καθρέφτη του αυτό που κάποτε αγωνιζόταν να αλλάξει. Όλα όσα με πικραίνουν με πεισμώνουν άλλο τόσο!»
«Με ενδιαφέρει η κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά πρωτίστως η πόλη μου»
-Σας ενδιαφέρει η κεντρική πολιτική σκηνή;
Με ενδιαφέρει στο βαθμό που ενδιαφέρει κάθε πολίτη καθώς η κεντρική πολιτική σκηνή καθορίζει το μέλλον της χώρας.
Ιδιαίτερα τα τελευταία δέκα χρόνια που η χρεοκοπία της χώρας σε πολλά επίπεδα έχει αλλάξει άρδην παγιωμένες δομές, πεποιθήσεις, αντιλήψεις αλλά και έχει μεταβάλει προς το χειρότερο το βιοτικό επίπεδο, δεν θα μπορούσα να μην ενδιαφέρομαι και να μην παρακολουθώ στενά τις εξελίξεις ως ενεργός πολίτης.
Εάν όμως το ερώτημά σας υπονοεί συγκριτική προτίμηση ανάμεσα στην τοπική αυτοδιοίκηση και την κεντρική πολιτική σκηνή, τότε σας απαντώ χωρίς δεύτερη σκέψη πως με ενδιαφέρει πρωτίστως η πόλη μου».
