Ο θρυλικός cult σκηνοθέτης John Waters (ο «πάπας του Τrash», όπως τον χαρακτήρισε ο … μπητ Γουίλιαμ Μπάροουζ) προτείνει, προτείνεται και βραβεύεται από το 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (31 Οκτωβρίου-10 Νοεμβρίου 2019).
Ο 73χρονος πλέον τολμηρός σκηνοθέτης και θρυλικός εκπρόσωπος του cult cinema επελέγη από τη διοίκηση του 60ου Φεστιβάλ ως το τιμώμενο πρόσωπο της φετινής διοργάνωσης (θα του απονεμηθεί ο Χρυσός Αλέξανδρος) ενώ παίρνει από το 60ό ΦΚΘ «carte blanche» προκειμένου να επιλέξει 10 αγαπημένες του ταινίες.
Πρόκειται για εξωφρενικά ξεκαρδιστικές ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ που αντικατοπτρίζουν την αγάπη του για το ακραίο στην τέχνη.
«Μου συνέβη το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί σε έναν δημιουργικό άνθρωπο· με αποδέχτηκαν», σημειώνει στο τελευταίο βιβλίο του, με τον τίτλο «Mr. Know-It-All: The Tarnished Wisdom of a Filth Elder» ο Τζον Γουότερς, τον οποίο οι «New York Times» χαρακτηρίζουν ως «εθνικό θησαυρό».
Εμβληματική φιγούρα της αμερικανικής καλλιτεχνικής σκηνής, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, συγγραφέας, καλλιτέχνης, ο δημιουργός από τη Βαλτιμόρη Τζον Γουότερς, έχει γράψει ιστορία στο ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά.
Έγινε γνωστός για το ασυγκράτητο χιούμορ του, την αγάπη του για το κακό γούστο και τη διαστρέβλωση των παραδοσιακών ηθικών αξιών.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ξεκίνησε και η συνεργασία του με την Divine, το διαχρονικό ίνδαλμα της διαφορετικότητας, της τόλμης και του αχαλίνωτου χιούμορ, η οποία πρωταγωνίστησε στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Mondo Trasho (1969).
To 1972, ο Τζον Γουότερς σκηνοθετεί το Pink Flamingos, που ανακηρύσσεται cult αριστούργημα και αποτελεί την πρώτη ταινία μιας «trash τριλογίας» (ακολουθούν τα Female Trouble το 1974 και Desperate Living το 1977).
To 1981 σκηνοθετεί το Polyester, αλλά η μεγάλη του εμπορική επιτυχία υπήρξε το Hairspray (1988), το οποίο αποκτά τη δική του ζωή και εκτός της μεγάλης οθόνης, μετατρέπεται σε μιούζικαλ και ανεβαίνει σε σχολικές σκηνές στις ΗΠΑ.
Το 1990, ο Τζον Γουότερς σκηνοθέτησε τον Τζόνι Ντεπ στο μιούζικαλ Cry-Baby. Η ταινία Serial Mom, με πρωταγωνίστρια την Κάθλιν Τέρνερ, βγήκε στις αίθουσες το 1993 και παραμένει μία από τις αγαπημένες ταινίες του Τζον Γουότερς.
Το 1998 κινηματογράφησε το Pecker, μια παρωδία για τον κόσμο της τέχνης με τους Έντουαρντ Φέρλονγκ και Κριστίνα Ρίτσι.
Το Cecil B. DeMented, μια ταινία κινηματογραφικής τρομοκρατίας, βγήκε στις αίθουσες το 2000 και ακολούθησε η sexploitation παρωδία A Dirty Shame, το 2004.
Στη διάρκεια της παραμονής του στη Θεσσαλονίκη, από τις 6 μέχρι τις 8 Νοεμβρίου, στη διάρκεια του Φεστιβάλ, ο Τζον Γουότερς θα παρουσιάσει το one-man show «This Filthy World», στον κινηματογράφο Ολύμπιον, στη διάρκεια του Φεστιβάλ.
Αυτή η standup comedy παράσταση είναι αφιερωμένη στο εμμονικό του γούστο, τις παράλογες συμβουλές του και την επαγγελματική του καθοδήγηση για το πώς να γίνει κανείς ένας επιτυχημένος και ευτυχισμένος νευρωτικός.
Ο σκηνοθέτης θα μοιραστεί, επίσης, την «κηλιδωμένη του σοφία» (γνώριμη και στο νέο του βιβλίο «Mr. Know-It-All: The Tarnished Wisdom of a Filth Elder») σε ένα masterclass ανοιχτό για το κοινό. Απευθυνόμενος σε σινεφίλ, φανατικούς του σινεμά και θαυμαστές του κινηματογραφικού trash, θα μιλήσει για το πώς να βρεις χρηματοδότηση για τις ταινίες σου, πώς να επιβιώσεις στο Χόλιγουντ και πώς να αποτύχεις, οποιοδήποτε επαγγελματικό δρόμο και αν επιλέξεις.
Ακόμη, νεαροί κινηματογραφιστές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα αποκλειστικό workshop με τον σκηνοθέτη. Όπως αναφέρει ο Άλαν Κάμινγκ στην κριτική του νέου βιβλίου του Γουότερς στους New York Times, ο σκηνοθέτης συνεχίζει «να μεταδίδει την «ανώμαλη», αλλά απολύτως συνετή (συνήθως) σοφία του στις νεότερες γενιές που δεν είχαν καν γεννηθεί όταν έγινε διάσημος».
Οι δέκα ταινίες που ο Γουότερς επέλεξε και θα προβληθούν στη διάρκεια του Φεστιβάλ είναι:
– Boom! του Τζόζεφ Λόουζι (ΗΠΑ, 1968) με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και το Ρίτσαρντ Μπάρτον (μεταφορά έργου του Τένεσι Γουίλιαμς ).
– «Mom and Dad» του Μπράιαν Τέιλορ (ΗΠΑ/Βρετανία, 2017)- B-Movie, με πρωταγωνιστές τους Νίκολας Κέιτζ και Σέλμα Μπλερ.
– The Strange Ones των Λόρεν Βολκστάιν, Κρίστοφερ Ράντκλιφ (ΗΠΑ, 2017)
– Krisha του Τρέι Έντουαρντ Σουλτς (ΗΠΑ, 2015)
– Tickled των Ντέιβιντ Φάριερ και Ντίλαν Ριβ (Νέα Ζηλανδία, 2016)
– Who Took Johnny των Ντέιβιντ Μπέιλινσον, Σούκι Χόλι, Μάικλ Γκαλίνσκι (ΗΠΑ, 2014)
– Hors Satan του Μπρουνό Ντιμόν (Γαλλία, 2011)
– American Animals του Μπαρτ Λέιτον (ΗΠΑ, 2018)
– Olga των Πετρ Κάζντα, Τομάς Γουέινρεμπ (Τσεχία, 2016)
– The Green Fog των Γκι Μαντίν, Έβαν Τζόνσον, Γκάλεν Τζόνσον (ΗΠΑ, 2017).
