Σε μια βραχονησίδα, πάνω από τα γαλαζοπράσινα νερά του Αλιάκμονα, σκαλισμένο σε ένα βαθούλωμα του βράχου, βρίσκεται ένα ασκηταριό με δύο στρώματα εντυπωσιακών τοιχογραφιών του 15ου και του 16ου αιώνα. Εκεί ασκήτεψε ο Άγιος Καλλίστρατος, ο πρώτος οικιστής του τόπου που ίδρυσε τη σκήτη του Αγίου Γεωργίου. Αρκετά χρόνια αργότερα, τον δρόμο της άσκησης ακολούθησε ο Άγιος Νικάνορας, ο οποίος κοιμόταν σε πέτρινο κρεβάτι για να μην ξεκουράζεται ποτέ.
Λίγες μέρες πριν την γιορτή του Αγίου Γεωργίου, την μοναδική ημέρα του χρόνου που επιτρέπεται η πρόσβαση στο ασκηταριό και στις γυναίκες, οι εκπρόσωποι της Ιεράς Μονής Ζάβορδας αφηγούνται την ιστορία του ιδρυτή της αλλά και της μονής, η οποία είναι χτισμένη στην κορυφή της βραχονησίδας, σε ένα παλιό σταυροδρόμι που ένωνε τον Θεσσαλικό κάμπο με την Ήπειρο και τη Μακεδονία. Το 1821 το μοναστήρι του Αγίου Νικάνορα έλιωσε όλα τα ασημένια του καντήλια για να βοηθήσει την επανάσταση. Οι μοναχοί περνούσαν τους μακεδονομάχους στο απέναντι βουνό με τη λεγόμενη σπαρτίνα.
Σήμερα, το ασκηταριό βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα πάνω από τη στάθμη των υδάτων που κάλυψαν μια έκταση 21,9 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο επισκέπτης της περιοχής που αντικρύζει τον βράχο από τη νότια πλευρά θα μπορούσε εύκολα να πιστέψει ότι πρόκειται για ένα νησί μέσα στη λίμνη. Η πρόσβαση στο μοναστήρι γίνεται μέσω του δρόμου της βορειοδυτικής πλευράς του βράχου.
Ο Άγιος Νικάνορας, σύμφωνα με τη μονή, γεννήθηκε το 1491 στη Θεσσαλονίκη. Σε ηλικία 20 ετών έγινε μοναχός και είδε σε όραμα τον Χριστό να του λέει να μεταβεί στο Καλλίστρατον Όρος. Εκεί έμεινε για 16 χρόνια και κατάφερε να βρει την εικόνα του Χριστού στα χαλάσματα ενός ναού. Το μοναστήρι χτίστηκε με τη βοήθεια των μαθητών του και των ανθρώπων της περιοχής.
Η Διαθήκη που άφησε ο Άγιος ορίζει ότι η Ιερά Μονή είναι άβατο για τις γυναίκες, οι οποίες μπορούν να προσκυνήσουν λείψανα του Αγίου και να πάρουν ευλογία.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
