«Εδώ, στον συνοικισμό Κάμπελ, είχαν εγκατασταθεί οι Εβραίοι πυρόπληκτοι, φτωχοί άνθρωποι που κάηκαν τα σπίτια τους και δεν είχαν πού να εγκατασταθούν. Έγινε αυτός ο οικισμός, αλλά δυστυχώς κάηκε και αυτός, τον πυρπόλησαν ακροδεξιά στοιχεία. Θα λέγαμε ναζιστές, αλλά δεν υπήρχε ναζισμός τότε». Μιλώντας για το πογκρόμ των Εβραίων της Θεσσαλονίκης κατά το 1931, σε εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια Στήλης Μνήμης του Εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ στην Καλαμαριά, ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, Δαυίδ Σαλτιέλ, θέλησε να υπομνήσει ότι το Ολοκαύτωμα δεν ήταν ένα “ξαφνικό μπαμ”, αλλά μια ιστορία που εξελίχθηκε χρόνια πριν.
«Στη Θεσσαλονίκη στα τέλη της δεκαετίας του ’20 διαμορφώνονται οργανωμένες ομάδες, που με διαρκή υποστήριξη από εφημερίδες, πρόσωπα και φορείς της εποχής, υποθάλποντας ποικίλες αιτιάσεις και κίνητρα εκφράζουν για αρκετά χρόνια έναν ξεκάθαρο αντισημιτικό λόγο, ο οποίος δημιούργησε τις προϋποθέσεις να καταλήξουμε σε πογκρόμ του συνοικισμού Κάμπελ και άλλων εβραϊκών συνοικισμών τον Ιούνιο του 1931. Τα γεγονότα στο Κάμπελ ανάγκασαν 30.000 Εβραίους να μεταναστεύσουν από τη Θεσσαλονίκη», ανέφερε ο κ. Σαλτιέλ, μιλώντας σήμερα το πρωί, σε εκδήλωση που διοργάνωσαν το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού του Δήμου Καλαμαριάς και η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, αμέσως μετά τα αποκαλυπτήρια της Στήλης Μνήμης του Εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ (στη συμβολή των οδών Εθνικής Αντιστάσεως και Αριστείδου στον συνοικισμό Βότση) και ενημερωτικής πινακίδας στην πρόσοψη του κλειστού γυμναστηρίου της Γ.Γ. Αθλητισμού στην οδό Αριστείδου, στην ίδια θέση με τη συναγωγή εκείνης της εποχής.
