«Το μόνο που ήθελα ήταν να κάνω αυτό που πραγματικά μου αρέσει. Με πολλή δουλειά, σιγά σιγά δεν άργησα να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο και σύντομα ήμουν μια από τις πέντε της εθνικής ομάδας Ανσάμπλ της Ισπανίας που κατακτήσαμε το ασημένιο μετάλλιο στους ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, το 2016», εκμυστηρεύτηκε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), η ολυμπιονίκης του Ανσάμπλ στη ρυθμικής γυμναστικής Άρτεμις Γκαβέζου, στο πλαίσιο μιας σύντομης επίσκεψης της στη χώρα μας.
Η ασημένια ολυμπιονίκης αν και ξεκίνησε την αθλητική της καριέρα στην Ελλάδα, τελικά επέλεξε να συνεχίσει στην πατρίδα της μητέρας της, την Ισπανία, όπου κατέκτησε κορυφαίες διακρίσεις. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε στην χώρα μας, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, δεν της έδωσαν το περιθώριο να μείνει στην Ελλάδα, αν και το ήθελε πολύ.
«Έκανα πολλή υπομονή για να μείνω στην Ελλάδα, ήθελα πάρα πολύ να μείνω, αλλά λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, ήταν πολύ δύσκολο. Εδώ δεν δίνουν αρκετά στον αθλητισμό, δεν υπάρχει σωστή οργάνωση. Στην Ισπανία ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός, θεωρούν ότι είναι μια δουλειά, ένα επάγγελμα», επισημαίνει η Άρτεμις Γκαβέζου.
Τίποτα όπως δηλώνει δεν είναι εύκολο, πρέπει κάποιος να παλέψει σκληρά, για να αγγίξει τα όνειρα του και αυτό που έχει μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό της είναι ότι ακόμα και σε μικρή ηλικία «όταν είχα προπόνηση, πάντα ερχόμουν νωρίτερα και έφευγα τελευταία, για να μπορώ να παίξω. Στο σπίτι έφτιαχνα δικά μου όργανα, έδενα σε πινέλο κορδέλες και δημιουργούσα δικά μου προγράμματα. Από μικρή έδειχνα ότι είναι αυτό που θέλω να κάνω πραγματικά και είναι κάτι που με γεμίζει».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη της ασημένιας ολυμπιονίκη του Ανσάμπλ της ρυθμικής γυμναστικής Άρτεμις Γκαβέζου, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
Αν και ξεκινήσατε τη ρυθμική γυμναστική εδώ στην Ελλάδα, πως τελικά κατακτήσατε το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο με την εθνική ομάδα Ανσάμπλ της Ισπανίας;
Ξεκίνησα από έξι ετών τη ρυθμική γυμναστική στην Ελλάδα. Άλλαξα διάφορες προπονήτριες στην ίδια ομάδα και πήρα όλες τις βάσεις από εδώ από τη χώρα. Το 2012 αποφάσισα όμως να συνεχίσω στην Ισπανία. Εξαιτίας της διπλής υπηκοότητας μου έγινα δεκτή στην εθνική ομάδα της Ισπανίας στο Ανσάμπλ με την οποία κατακτήσαμε το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο. Δεν ήταν εύκολο. Όταν έφτασα Ισπανία, δεν είχα πολλές ελπίδες να μπω στην εθνική διότι είμασταν 13 αθλήτριες και μπορούσαν να περάσουν μόνο οι πέντε. Δεν με ενδιέφερε όμως, το μόνο που ήθελα ήταν να κάνω αυτό που πραγματικά μου αρέσει και να κάνω προπόνηση με αυτές που θεωρούσα ότι ήταν οι καλύτερες. Με πολλή δουλειά, σιγά σιγά δεν άργησα να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο και τον Φεβρουάριο του 2013, άρχισα να αγωνίζομαι…ήμουν μια από τις πέντε της εθνικής ομάδας Ισπανίας. Είναι σημαντικό να αναφέρω ότι η πορεία των υπόλοιπων αθλητριών, ήταν πάρα πολύ καλή και έπρεπε να αφοσιωθώ και να δουλέψω πιο σκληρά για να φτάσω το επίπεδο τους. Τα κατάφερα όμως με τη βοήθεια τους και με τις βάσεις που είχα από την Ελλάδα και έφτασα στο ολυμπιακό μετάλλιο στους ολυμπιακούς αγώνες το 2016 στο Ρίο.
Τι πήγε στραβά και δεν μπορέσατε να φτάσετε στην κορυφή εκπροσωπώντας την Ελλάδα και τελικά αυτό έγινε εφικτό, όταν πήγατε στην Ισπανία;
Έκανα πολύ υπομονή για να μείνω στην Ελλάδα, ήθελα πάρα πολύ να μείνω, αλλά λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, ήταν πολύ δύσκολο. Εδώ δεν δίνουν αρκετά στον αθλητισμό, δεν υπάρχει σωστή οργάνωση. Στην Ισπανία ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός, θεωρούν ότι είναι μια δουλειά, ένα επάγγελμα. Είμαι απογοητευμένη με την Ελλάδα, διότι πιστεύω ότι με λίγη οργάνωση, πραγματικά θα ήταν καλύτερα τα πράγματα, διότι δεν είναι μόνο τα χρήματα, θα μπορούσε και η Ελλάδα να εξελιχθεί.
Φαντάζομαι ότι η κορυφαία στιγμή της καριέρας σας ήταν η κατάκτηση του Ολυμπιακού μεταλλίου…
Η καλύτερη στιγμή για μένα δεν ήταν όταν μας ανακοίνωσαν ότι κατακτήσαμε στο Ρίο, το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο στο Ανσάμπλ, αν και ακούγεται περίεργο, αλλά όταν ολοκληρώσαμε όλα τα προγράμματα μας και είπα μέσα μου, κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε, αυτό που εξαρτάται από εμάς το κάναμε και το κάναμε καλά. Σημαντικές επίσης στιγμές ήταν το 2013 οπότε κερδίσαμε χρυσό και χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ρυθμικής του 2014 με χρυσό μετάλλιο και στη Στουτγάρδη το 2015 στο παγκόσμιο με χάλκινο μετάλλιο. Αν και ήμουν τέσσερα χρόνια με τα κορίτσια, χρειάστηκαν δύο χρόνια για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε τη σχέση μεταξύ μας, που χρειάζεται στο Ανσάμπλ ώστε να κατανοείς με μια ματιά, τι θέλει να σου πει η συναθλήτρια σου. Μάλιστα μου έκανε εντύπωση όταν ο πρόεδρος της ομοσπονδίας στην Ισπανία, ευχαρίστησε την Ελλάδα που μου επέτρεψε να αγωνιστώ με τη χώρα τους και να κατακτήσουμε το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο και όλες τις υπόλοιπες διακρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πως επιλέξατε να ασχοληθείτε με ένα τόσο δύσκολο άθλημα, με πολλές απαιτήσεις και σκληρές και πολύωρες προπονήσεις;
Είναι ένα δύσκολο άθλημα που χρειάζεται να αφιερώσεις πολλές ώρες προπόνησης. Αυτό όμως που μου έχει μείνει στο μυαλό, είναι ότι όταν είχα προπόνηση ακόμα και σε μικρή ηλικία, πάντα ερχόμουν νωρίτερα και έφευγα τελευταία για να μπορώ να παίξω. Στο σπίτι έφτιαχνα δικά μου όργανα, έδενα σε πινέλο κορδέλες και δημιουργούσα δικά μου προγράμματα. Από μικρή έδειχνα ότι είναι αυτό που θέλω να κάνω πραγματικά και είναι κάτι που με γεμίζει.
Ποιος είναι λόγος που σας έφερε στη χώρα μας και συγκεκριμένα στο αθλητικό κέντρο της Μίκρας, όπου κάνατε προπονήσεις σε μικρή ηλικία;
Ήρθα μετά από κάλεσμα των Ελληνίδων προπονητριών μου, για να έρθω σε επαφή με τις αθλήτριες και να τους μάθω νέα πράγματα. Όταν ήρθα και μπήκα στις εγκαταστάσεις εδώ στη Μίκρα, ένιωσα λίγο άγχος, είναι όλα ίδια όπως τα θυμάμαι, όπως τα άφησα. Είναι συγκινητικό να βλέπω τα παιδιά να με κοιτάνε στα μάτια. Ήρθα εδώ για να τα συναντήσω, να τους εκπαιδεύσω και να τους μάθω καινούργια πράγματα και ασκήσεις για το άθλημα μας. Είναι masterclass, έχω συγκεντρώσει συγκεκριμένα στοιχεία που μου αρέσουν από διαφορετικές προπονήσεις στην Ισπανία και προσπαθώ να τα μεταδώσω και να τα αναπτύσσω με τις αθλήτριες.
Με τι ασχολείστε σήμερα; Σκέφτεστε να επιστρέψετε κάποια στιγμή στην Ελλάδα;
Όχι δεν θα επιστρέψω, είμαι ήδη οκτώ χρόνια στην Ισπανία. Συνεχίζω στον αθλητισμό σαν προπονήτρια masterclassκαι παράλληλα σπουδάζω διοίκηση επιχειρήσεων. Είναι δύο τομείς που αγαπώ πάρα πολύ και θέλω στο μέλλον να τους συνδυάσω.
Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου
