Εμφανής αύξηση προσφύγων και μεταναστών που ζουν σε καθεστώς αστεγίας παρατηρείται τις τελευταίες μέρες στο δημόσιο χώρο της Θεσσαλονίκης, όπως επεσήμανε σε ημερίδα της ΑΡΣΙΣ ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Αλληλεγγύης και Πρόνοιας του δήμου Θεσσαλονίκης, Ευθύμιος Χατζηθεόκλητος.
«Έχει έρθει μια καραβιά από τη Σάμο από μετανάστες που πληροφορίες λένε ότι είναι από το Αφγανιστάν. Είναι περίπου ένας μήνας τώρα που τους συναντάμε σε σπίτια επισφαλή και πάρκα και τους προσεγγίζουμε από τον δήμο και τις ΜΚΟ. Νομίζω όμως ότι πρέπει να ληφθούν πιο συγκεκριμένα μέτρα από την πολιτεία, πιο δραστικά και να ανοίξουν ξανά τα Κέντρα υποδοχής γιατί ζούμε πάλι σκηνές που είχαμε ζήσει πριν από 4-5 χρόνια όταν μετανάστες είχαν στρατοπεδεύσει ακόμη και μπροστά στο Αστυνομικό Τμήμα Λευκού Πύργου» τόνισε ο κ. Χατζηθεόκλητος μιλώντας στην ημερίδα με θέμα την κοινωνική εργασία στους δρόμους της Θεσσαλονίκης που διοργάνωσε η ΑΡΣΙΣ -Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων με την υποστήριξη του δήμου Θεσσαλονίκης.
«Δεχόμαστε πολλά τηλέφωνα για να “μαζέψουμε” άστεγους όμως δεν είναι κάτι για να το “μαζέψουμε”, είναι πολύπλοκο ζήτημα. Πρέπει να τους προσεγγίσουμε και αν επιθυμούν θα πάνε στις δομές γιατί η επέμβασή μας γίνεται σε ειδικές περιπτώσεις, όπως το ψύχος, όπου κινδυνεύει η ζωή τους» ανέφερε από την πλευρά της η Βίκυ Θεοδωρακόπουλου, κοινωνική λειτουργός – επιστημονικά υπεύθυνη του Υπνωτηρίου αστέγων του δήμου Θεσσαλονίκης. Πάντως, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εντοπίστηκαν στο κέντρο της πόλης 130 άστεγοι και 70 επαίτες, όπως είπε χαρακτηριστικά ο κοινωνικός λειτουργός της ΑΡΣΙΣ Νίκος Κωτούλας.
Χρήση ουσιών και αστεγία
Περίπου 60 άτομα τα οποία είναι χρήστες ουσιών συναντούν καθημερινά στο δρόμο τα μέλη της ομάδας streetwork του ΚΕΘΕΑ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ σύμφωνα με την ψυχολόγο ‘Αννα Γιαπαντζή. Παράλληλα, 25 με 30 άτομα προσέρχονται καθημερινά στο Στέκι Ανακούφισης του ΚΕΘΕΑ όπου λαμβάνουν ψυχοκοινωνική υποστήριξη και συμβουλευτική.
«Ο μέσος όρος ηλικίας των χρηστών στο δρόμο είναι τα 44 έτη, είναι κυρίως χρόνιοι χρήστες και κάποια στιγμή στη ζωή τους ήταν ενταγμένοι σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης. Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνουμε τελευταία είναι ότι υπάρχει αύξηση στην ενδοφλέβια χρήση και στον HIV» εξήγησε η κ. Γιαπαντζή.
Το γκέτο Δενδροποτάμου
Στην περιοχή του Δενδροποτάμου συγκεντρώνονται οι πιο εξαθλιωμένοι ενδοφλέβιοι χρήστες σύμφωνα με την κοινωνική λειτουργό, εργαζόμενη στο streetwork του ΟΚΑΝΑ, Μαρία Νικολούζου. «Καθημερινά συναντάμε περίπου 80 άτομα, στην πλειονότητα άντρες και κάποιες σεξεργάτριες, από 30 έως 55 ετών. Είναι παραιτημένοι άνθρωποι, χρόνια στην ενδοφλέβια χρήση. Τους παρέχουμε kit ασφαλούς χρήσης και προσπαθούμε να παρέμβουμε με συμβουλευτική στη μείωση της βλάβης» τόνισε η κ. Νικολούζου προσθέτοντας ότι στο Δενδροπόταμο, αφού κάνουν χρήση, πολλοί απ΄αυτούς επιλέγουν στη συνέχεια διάφορα σημεία ως στέκι για να περάσουν εκεί τη μέρα τους.
Το προφίλ των παιδιών στο δρόμο
Κύριος στόχος της ομάδας streetwork του Κέντρου Υποστήριξης Νέων της ΑΡΣΙΣ για την εργασία στο δρόμο, είναι να κάνει τα παιδιά που επαιτούν από αόρατα, ορατά. «Είναι αγόρια και κορίτσια, από 0 έως 18 χρονών που λόγω καταγωγής από Βουλγαρία και Αλβανία, προτιμούν να εργάζονται κοντά στα σύνορα. Κερδίζουν 20-50 ευρώ ημερησίως (150-250 ευρώ την περίοδο των εορτών), εργάζονται μόνα τους ή συνοδεύονται από ενήλικα. Σήμερα, βλέπουμε και παιδιά ρομά από την Ελλάδα που μετακινούνται εντός της χώρας, ρομά από την Αλβανία τα οποία εργάζονται στην περισυλλογή από κάδους απορριμμάτων και ρομά από τη Βουλγαρία που επαιτούν. Τα παιδιά από τη Βουλγαρία και Ρουμανία μετακινούνται νόμιμα και σε ζουν σε μεγάλες ομάδες» ανέφερε η streetworker της ΑΡΣΙΣ Μόνικα Πρίφτη.
Διαπίστωση της ίδιας με βάση την εμπειρία είναι ότι οι γονείς εξωθούνται στην επιλογή αυτή λόγω οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων και κυρίως, λόγω της ακραίας φτώχειας.
Νατάσα Καραθάνου
