Χωρίς αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε η σημερινή διαδικασία των πλειστηριασμών της έκτασης των 160 στρεμμάτων στην ανατολική Θεσσαλονίκη, όπου ασκεί τη λειτουργία της η Βιομηχανική Μεταλλευτική Συνεργατική (ΒΙΟΜΕ), “ αφού για 15η φορά δεν προσήλθε και πάλι κανείς υποψήφιος ενδιαφερόμενος”, τόνισε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ, Μάκης Αναγνώστου.
Υπογραμμίζεται, ότι και σήμερα όπως και όλες τις προηγούμενες φορές, οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟΜΕ συγκεντρώθηκαν στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, με αφορμή τη διενέργεια πλειστηριασμού για το οικόπεδο όπου στεγάζεται το εργοστάσιο και με στόχο να τον αποτρέψουν εάν “ εμφανίζονταν κάποιος ενδιαφερόμενος”, επισήμανε ο κ. Αναγνώστου.
Μεταξύ άλλων, ο ίδιος επισήμανε ότι η τιμή σήμερα είχε οριστεί στα 12,5 εκατ. ευρώ και ο ίδιος εκτίμησε ότι “ εάν και όταν ανοίξει νέος κύκλος πλειστηριασμών εκτιμώ ότι η τιμή θα είναι στα 9 εκατ. ευρώ. Το λέω αυτό, γιατί κάθε φορά που ξεκινά διαδικασία πλειστηριασμών, η τιμή πέφτει κατά 30% περίπου”.
Υπενθυμίζεται ότι οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ αυτοδιαχειρίζονται την επιχείρηση, ασκώντας τη δραστηριότητά τους, όπως οι ίδιοι λένε “ σε έκταση 20 στρεμμάτων που δεν συνδέονται με τα υπόλοιπα χωροταξικά” και στο πλαίσιο αυτό ο κ. Αναγνώστου τόνισε ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί, αρκεί να υπάρξει πολιτική βούληση.
Τονίζεται ότι οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ Συνεργατικής, παράγουν οικολογικά καθαριστικά, τα οποία κοστίζουν φθηνότερα κατά 20% έως και 50% σε σχέση με τα ομοειδή στο εμπόριο, όπως οι ίδιοι επισημαίνουν.
Επισημαίνεται δε ότι παραμένει σε λειτουργία και το ηλεκτρονικό κατάστημα που έχουν δημιουργήσει οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟΜΕ, στην ιστοσελίδα www.viomecoop.com και που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο «πάει πολύ καλά», ενώ συνολικά έχουν γίνει 4.800 παραγγελίες.
Από το παρελθόν στο σήμερα και το μέλλον της… αυτοδιαχείρισης
Το εργοστάσιο των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, ιδρύθηκε το 1982, αποτελούσε θυγατρική της Philkeram Johnson, ιδιοκτησίας της οικογένειας Φιλίππου, και κατασκεύαζε δομικά υλικά.
Αποτελούσε μια από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας μέχρι το 2010, οπότε και παρουσίασε αρνητικό ισολογισμό καθυστερώντας παράλληλα τη μισθοδοσία των εργαζομένων. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, η μητρική εταιρεία χρέωσε με δάνειο ύψους 1,9 εκατ. ευρώ τη θυγατρική της, με αποτέλεσμα να αποκτήσει πλασματικό παθητικό. Έτσι, τον Αύγουστο του 2011 η επιχείρηση προχώρησε σε παύση πληρωμών, έχοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους από τον Μάιο του ιδίου έτους.
Τον Οκτώβριο του 2011, με απόφαση της γενικής συνέλευσης, οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας και μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει απόλυση σε κανέναν από τους 70 εργαζόμενους. Τον Μάιο του 2012 η γενική συνέλευση των εργαζομένων αποφάσισε με πλειοψηφία 97% την ανάληψη της ευθύνης του εργοστασίου και στις 12 Φεβρουαρίου 2013, οι 24 εργαζόμενοι που αποφάσισαν την αυτοδιαχείριση. Ξεκίνησαν τη λειτουργία του εργοστασίου, παράγοντας προϊόντα γενικού καθαρισμού, καθώς και κάποια από αυτά που παρασκεύαζαν και παλαιότερα. Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για το πρώτο εγχείρημα εργατικής αυτοδιαχείρισης βιομηχανικής μονάδας στην Ελλάδα, το οποίο έχει λάβει σημαντική υποστήριξη από διάφορους φορείς και προσωπικότητες.
Έλενα Αλεξιάδου
