Ενας Ιάπωνας και δύο Χαλκιδικιώτες «βάζουν» στα κρασιά τους Άγιον Όρος και Φουτζιγιάμα

Ενας Ιάπωνας και δύο Χαλκιδικιώτες «βάζουν» στα κρασιά τους Άγιον Όρος και Φουτζιγιάμα

    Ο George Han που ζει στην Ιαπωνία, έχει κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι Τόκιο – Ουρανούπολη συχνό δρομολόγιο καθώς δραστηριοποιείται εδώ και λίγους μήνες επαγγελματικά και στη Βόρεια Ελλάδα. Με δυο ντόπιους Χαλκιδικιώτες, έναν χημικό και έναν ξενοδόχο, πρόσφατα δημιούργησαν τη δική τους εταιρεία και φτιάχνουν κρασιά με σκοπό να γεμίσουν τα μπουκάλια τους ..με γεύσεις και συστατικά από τα δυο ιερά βουνά, το Άγιον Όρος και το όρος Φουτζιγιάμα.

   Η αρχή έγινε με τη γνωριμία του Ιάπωνα επιχειρηματία με τον Θωμά Ασλανίδη, ιδιοκτήτη ξενοδοχείου στην Ουρανούπολη. Οι δυο τους συναντήθηκαν σε μαθήματα ιαπωνικών τεχνών μιας και τους ενώνει η μεγάλη τους αγάπη για την συγκεκριμένη κουλτούρα. Τα μαθήματα έφεραν σύντομα και μια φιλία και όλα πήραν σιγά σιγά το δρόμο τους.

   «Ένα απόγευμα με θέα το μαγευτικό και καθηλωτικό τοπίο του Αγίου Όρους είπα στους δυο τους ότι σκέφτομαι να κάνω μια εταιρεία με premium προϊόντα όπως το κρασί που παλαιώνει μέσα στη θάλασσα» λέει ο χημικός Άγγελος Ζαμάνης μιλώντας στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και, όπως εξηγεί, χρειάστηκαν λίγα λεπτά για να δώσουν οι τρεις τους τα …χέρια.

   «Όταν άκουσαν την ιδέα μου είναι περιττό να σας πω ότι ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που η συνεργασία μας ήταν μονόδρομος. Δημιουργήθηκε η επιχειρηματική τριανδρία μας, με στόχο κοινό να παράγουμε τα πιο ωραία, ιδιαίτερα και γευστικά κρασιά όπως άλλωστε κάναμε με τα κρασιά που ωριμάζουν στα νερά του Αθωνικού κόλπου. Άλλωστε και ο διακριτικός τίτλος μας -Sacred Mountain- δηλαδή ιερό βουνό, θέλει να φέρει κοντά την Ιαπωνική και την Ελληνική φιλοσοφία (Άγιο Όρος και βουνό Φουτζιγιάμα) και να βάλουμε στοιχεία και από τα δύο πανέμορφα μέρη στη μαλαγουζιά μας και όχι μόνο» λέει ο κ. Ζαμάνης.

   Έρχονται και ….πούρα του βυθού

   Οι Ιάπωνες λάτρεψαν το κρασί που παλαιώνει βυθισμένο στα νερά της Χαλκιδικής και περιμένουν και την επόμενη παραγωγή που θα περιλαμβάνει όπως λένε οι τρεις άνδρες και ένα ακόμη επιχειρηματικό πλάνο. Σύντομα θα κάνουν και πούρα που θα παλαιώνουν δίπλα από την υδάτινη κάβα τους, γιατί όπως λένε δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για να συνοδεύσει ένα κρασί βυθού από ένα πούρο που θα ωριμάζει κάτω από τα κύματα…

   Ο νεαρός ξενοδόχος από τη Χαλκιδική έχει κάνει ήδη πολλές φορές το ταξίδι Ουρανούπολη – Τόκιο και, όπως διαπίστωσε με τα ίδια του τα μάτια, οι γευστικοί κάλυκες των Ιαπώνων …μαγεύονται από τα υποθαλάσσια μπουκάλια τους, που πρωταγωνιστούν, όπως λέει, ήδη σε μεγάλες δεξιώσεις, σε παραδοσιακούς γάμους και ειδικές περιστάσεις και ταιριάζουν γευστικά με το σούσι τους και τις άλλες γλυκόξινες γεύσεις των πιάτων τους.

   «Οι πρώτες παραγωγές κρασιών μας, έγιναν ανάρπαστες και οι Ιάπωνες έχουν δείξει από την αρχή μεγάλο ενδιαφέρον ειδικά για τα …βουτηγμένα κρασιά μας, με τον Χουάν ως επιχειρηματία και γνώστη του χώρου της εστίασης να μας κάνει τις επαφές στην Ιαπωνία και να λειτουργεί ως σύνδεσμος. Εξάλλου μιλάει και πολύ καλά τα ελληνικά καθώς η μητέρα του είναι από τη χώρα μας και ο ίδιος έχει μεγαλώσει στο Κιάτο» σημειώνει ο κ. Ασλανίδης.

   Το κρασί του βυθού, όπως λένε οι δημιουργοί του, όταν το δοκιμάζουν οι Ιάπωνες, δεν μπορούν να πιστέψουν ότι η ένταση και διαφορετική γεύση του οφείλεται και στην αλμύρα της θάλασσας, στην… αγκαλιά της οποίας τα μπουκάλια ωριμάζουν μήνες ολόκληρους. Οι θερμοκρασίες και οι καιρικές συνθήκες αλλάζουν ανά εποχή και τα κοχύλια είναι ακόμη κολλημένα πάνω τους όταν τα ψαρεύουν και τα βγάζουν στη στεριά οι δύτες, μεταξύ των οποίων και ο ξενοδόχος που είναι και δύτης.

   Ο Χουάν, ο Άγγελος και ο Θωμάς έχουν ήδη και το δικό τους αμπελώνα στην Ουρανούπολη και με την επόμενη σοδειά έχουν και πολλά σχέδια με άξονα την ελληνοιαπωνική συνεργασία.

   Αναστασία Τελιανίδου

   *Τις φωτογραφίες παραχώρησαν στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο κ. Ζαμάνης και ο κ. Ασλανίδης.

© ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ και παραχωρούνται σε συνδρομητές μόνον για συγκεκριμένη χρήση.

 

©Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Loading