Επιστρέφει στο σπίτι με τις σακούλες από τον μανάβη. Τα τρόφιμα αυτή τη φορά δεν τα βάζει στο ψυγείο, αλλά τα τοποθετεί σε μία μεγάλη ξύλινη επιφάνεια. Δυο μεγάλα φύλλα λάχανο, πολύχρωμες πιπεριές, καρότα, ανανάς, κουνουπίδι, ραπανάκια και άνηθος. Υλικά που δεν αποτελούν τις πρώτες ύλες για μία συνταγή, αλλά για ένα έργο τέχνης! Ο Νίκος Πασχάλης από τη Θεσσαλονίκη, συνδυάζοντας φρούτα και λαχανικά, δημιουργεί τρισδιάστατους πίνακες, με σκοπό να τους φωτογραφίσει.
«Βλέπει» το αχλάδι ως τη μύτη της καρικατούρας που έχει στο νου του, τα πορτοκάλια σαν μάγουλα, τις ελιές σαν μάτια, την πιπεριά σαν στόμα. Με τα υπόλοιπα λαχανικά σχηματίζει το σώμα και τα μαλλιά. Μετά από λίγες ώρες, το δημιούργημα είναι έτοιμο και θυμίζει πίνακα ζωγραφικής του Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο, αφού πρόθεση του κ. Πασχάλη ήταν να «ζωντανέψει» ένα από τα φανταστικά πορτρέτα του Ιταλού ζωγράφου, δίνοντας κι άλλες διαστάσεις στα φρούτα και τα λαχανικά που εκείνος ζωγράφιζε με τα πινέλα του. «Στο λογαριασμό μου στο instagram, έχω δημοσιεύσει φωτογραφίες από όλα τα στάδια δημιουργίας του πορτρέτου λαχανικών. Είναι απλώς τοποθετημένα στη σωστή θέση, σύμφωνα με το πώς φαντάζομαι εγώ κάθε ανθρώπινο όργανο, όταν βλέπω ένα φρούτο ή ένα λαχανικό», δηλώνει ο Νίκος Πασχάλης στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο 45χρονος, τα τελευταία δέκα χρόνια είναι φωτογράφος φαγητού. Όπως λέει όμως, δεν του αρκεί μόνο το σωστό «κλικ» και συχνά νιώθει την ανάγκη να δημιουργεί τις φωτογραφίες του από το μηδέν. «Σε ένα πιάτο εστιατορίου για παράδειγμα, την πιο πολλή δουλειά την κάνει ο σεφ με το στήσιμό του. Η συνεισφορά του φωτογράφου που θα κάνει το γύρω styling και τον σωστό φωτισμό, είναι σαφώς μικρότερη», παραδέχεται. Ο Νίκος Πασχάλης, έχει συνδέσει το όνομά του με το τραγούδι, αφού για 30 χρόνια εμφανιζόταν σε νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης. «Όπως τότε δεν μού αρκούσε μόνο να τραγουδώ, αλλά και να δημιουργώ τραγούδια, γράφοντας τον στίχο και τη μουσική, το ίδιο κάνω και στη νέα μου επαγγελματική δραστηριότητα», λέει χαρακτηριστικά.
Η …στροφή στην καριέρα του έγινε παρόλο που ποτέ του δεν είχε ασχοληθεί με τη φωτογραφία. Προέβλεπε ότι τα live θα είχαν ημερομηνία λήξης ύστερα από κάποια ηλικία και γι’ αυτό σπούδασε σε σχολή γραφιστικής. Ωστόσο, είχε μάθει σχεδόν τα πάντα από πριν, παρακολουθώντας βίντεο και τεχνικές στο διαδίκτυο από έναν «γκουρού της γραφιστικής», όπως τον χαρακτηρίζει, τον Βαγγέλη Βλασόπουλο. «Μία φορά ένας φίλος μου θα πήγαινε να παρακολουθήσει ένα σεμινάριο φωτογραφίας, που έδινε ο αδερφός του Βαγγέλη, ο Πάνος. Συμμετείχα κι εγώ, έστω και χωρίς μηχανή, μόνο και μόνο για να γνωρίσω τον αδερφό του μέντορά μου», εξηγεί.
Από το συγκεκριμένο σεμινάριο έφυγε πλουσιότερος σε γνώσεις και δεν άργησε να αγοράσει μία ερασιτεχνική φωτογραφική μηχανή για να εφαρμόσει τις τεχνικές που διδάχτηκε. «Αναζητώντας αντικείμενα φωτογραφίας, απέρριψα τοπία και πορτρέτα και θυμήθηκα την αγαπημένη μου συνήθεια κάθε φορά που γευμάτιζα έξω: να φωτογραφίζω ό,τι είχα παραγγείλει. Αναζητώντας στο διαδίκτυο το όρο “φωτογράφιση φαγητού”, εντυπωσιάστηκα από τις εικόνες και αποφάσισα να κάνω το ίδιο», δηλώνει.
Ειδικά μαθήματα φωτογράφισης φαγητού έκανε διαδικτυακά «φτάνοντας» μέχρι την Αμερική. Ο Θεσσαλονικιός food photographer που δέχτηκε να τού αποκαλύψει τις τεχνικές του ωστόσο, ήταν ο Θεοδόσης Γεωργιάδης. «Δίπλα του έμαθα πάρα πολλά πράγματα και πολύ σύντομα εξοπλίστηκα με όλα τα επαγγελματικά μέσα για να μπορώ να φωτογραφίζω με λεπτομέρειες το φαγητό», αναφέρει.
Τις πρώτες του φωτογραφίες, ο Νίκος Πασχάλης τις έβγαλε στην κουζίνα του σπιτιού του, στήνοντας πιάτα με ό,τι έφερνε σε πακέτο η υπηρεσία delivery. Βέβαια, στη συνέχεια, φίλοι του από τον χώρο της εστίασης τού παραχωρούσαν τα πιάτα τους, προκειμένου να πειραματίζεται. «Η διαδικασία αυτή μας ωφελούσε και τους δύο: εγώ έκανα …πρακτική και αυτοί χρησιμοποιούσαν στο διαδίκτυο τις φωτογραφίες μου, αφού το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό», τονίζει.
Η γραφιστική ωστόσο ήταν αυτή που τού άνοιξε τον δρόμο στη δημιουργία έργων τέχνης από φαγητό, όταν ανταποκρίθηκε σε ένα κάλεσμα που έγινε σε εκατό γραφίστες από όλη την Ελλάδα, να κάνουν μία αφίσα για την Κρήτη για φιλανθρωπικό σκοπό. Ο ίδιος αποφάσισε να εγκαινιάσει τη νέα του ιδιότητα ως φωτογράφος φαγητού και να εξασκήσει την καλλιτεχνική διάθεση που ανέκαθεν είχε. «Αγόρασα τοπικά προϊόντα του νησιού, όπως κρέας, ψάρι, ντοματίνια, γραβιέρα, ελιές και χώρισα τους νομούς τοποθετώντας τα στον χάρτη. Στο τέλος, τη φωτογράφισα και η αφίσα αυτή πήρε την πρώτη θέση τόσο στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, όσο και σε πολλούς επόμενους», επισημαίνει ο κ. Πασχάλης.
Ακολούθησαν πολλές ακόμη δημιουργίες, όπως το «Big Bang of the dough», με τη συμμετρία των ζυμαρικών που υπάρχουν γύρω από ένα κομμάτι ζυμάρι, το «μπουκέτο φρούτων», η «βόλτα των αβγών», όπου ένα αβγό σε ένα νυχτερινό σκηνικό, με δέντρα από σέλινο, πετάει στον ουρανό αβγά ορτυκιού, που ο καλλιτέχνης παρομοιάζει με μπαλόνια. «Ένα δύσκολο εγχείρημα ήταν όταν δημιούργησα τον χάρτη της Κέρκυρας με μπαχαρικά, γιατί όποτε ξεφυσούσα από δυσκολία ή ανακούφιση, το έργο διαλύονταν και έφτανε ως την… Ιταλία», λέει χαριτολογώντας.
Βαρβάρα Καζαντζίδου
*Τις φωτογραφίες για το παραπάνω ρεπορτάζ παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πασχάλης
