Φτερά μνήμης και δημιουργίας του γλύπτη Χρηστάκη Βαλερά στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ

Φτερά μνήμης και δημιουργίας του γλύπτη Χρηστάκη Βαλερά στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ

Στην εσωτερική πλευρά μιας βιτρίνας της οδού Καρόλου Ντηλ, ο γλύπτης Χρηστάκης Βαλεράς γυρνά την πλάτη και ποζάρει ανάμεσα σε δύο φτερά που ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Μερικά φτερά ακόμη, όλα φτιαγμένα από μάρμαρο και γύψο, στολίζουν για τον μήνα Δεκέμβριο τις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ, που επιμελείται ο Γιάννης Αργυριάδης.

Ο 64χρονος γλύπτης γεννήθηκε στην κωμόπολη Δέλβινο, 16 χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Αγίων Σαράντα και ζει μόνιμα στη χώρα μας για περισσότερα από 30 χρόνια. Τα φτερά που παρουσιάζει στις Βιτρίνες του ΟΤΕ αφηγούνται τη μικρή Οδύσσεια του καλλιτέχνη, την πορεία του από την Αλβανία προς στην Ελλάδα. Τα φτερά του Χρηστάκη Βαλερά αποδεικνύουν την πίστη, το πείσμα, τη δύναμη αυτού του ανθρώπου, που η φλόγα της δημιουργίας συνεχίζει να πάλλεται αιώνια εντός του. αναφέρει χαρακτηριστικά η Σοφία Ζαράρη.

Ο Χρηστάκης Βαλεράς, σύμφωνα με την ίδια, επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα το 1989. Η πρώτη πόλη που αντίκρισε σ’ αυτό το ταξίδι ήταν η Θεσσαλονίκη, προσφορά του αλβανικού κράτους σε εκείνον, ως επιβράβευση για τα αγάλματα που μόχθησαν τα χέρια του να φτιάξουν. Αν έχει μείνει κάτι στη μνήμη του, είναι τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί τόποι, η Αρχαία Ολυμπία, οι Δελφοί, η Ακρόπολη. σημειώνει η Σοφία Ζαράρη.

Το 1980 περνά στο τμήμα Γλυπτικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και τέσσερα χρόνια μετά, διορίζεται ως καθηγητής σε Λύκειο στην Αλβανία. Ωστόσο, το 1991 αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. «Πηγαίνω στο σπίτι μου. Όλες οι πόρτες θα είναι ανοιχτές, γιατί είμαι Έλληνας», λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης, που μαζί με τη σύζυγό του και το δυο μηνών βρέφος τους, άφησαν τη σιγουριά που του εξασφάλιζε η θέση προϊσταμένου σε Λύκειο Καλών Τεχνών.

Πρώτη δουλειά στη νέα του πατρίδα ήταν ένα μαρμαράδικο στην Πάτρα. Το πρωί έφτιαχνε προτομές και στα κενά της δουλειάς έβαφε σπίτια για να επιβιώσει. Επτά χρόνια αργότερα, όμως, άνοιξε το δικό του εργαστήριο, όπου οι ανάγκες της αγοράς τον οδήγησαν να ασχοληθεί με την κατασκευή διακοσμητικών εκκλησιαστικών στοιχείων και να αφήσει στην άκρη τα μεγάλα όνειρα να περιμένουν.

Βλέποντας ο περαστικός τα «φτερά» του γλύπτη στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ, «ακούει» τον ίδιο να λέει: «Είμαι ικανός για να δω την αλήθεια. Έχω καταφέρει πολλά. Όμως, δεν πέταξα στην ζωή μου. Έμεινα με ένα φτερό μονάχα να πετώ»

Loading

Play