«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα». Σε αυτήν τη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη, αποτυπωμένη με μεγάλα γράμματα στον τοίχο του 20ού Δημοτικού Ευόσμου, έδωσε «σάρκα και οστά» ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, μετατρέποντάς το σ’ έναν μικρό «παράδεισο» για τα παιδιά.
Θέλοντας να σβήσει από τους τοίχους του κτιρίου τις …μουτζούρες αλλά κυρίως να «σβήσει» από τις παιδικές ψυχές την ασχήμια συνθημάτων που δεν έχουν καμία σχέση με το σχολικό περιβάλλον, ο Σύλλογος Γονέων ανέλαβε δράση και με «συνεργούς» τα ίδια τα παιδιά φόρεσαν όλοι μαζί γάντια και ποδιές, πήραν πινέλα και χρώματα κι έδωσαν νέα όψη στο σχολείο, που σήμερα δεν θυμίζει σε τίποτα τον παλαιό του …εαυτό.
«Καταγράψαμε όλα τα προβλήματα του σχολείου, ήρθαμε σε συνεννόηση με τους δασκάλους και είδαμε πού μπορούμε να παρέμβουμε. Το πρώτο που κάναμε είναι να παρέμβουμε στην εξωτερική εικόνα του σχολείου. Δεν γίνεται ένα σχολείο να είναι γεμάτο γκράφιτι και να μην έχει τίποτα που να συνδέεται με την εκπαίδευση» λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Θεολόγης Χριστοφορίδης.
Ο δήμος παραχώρησε κάποια από τα χρώματα, αλλά επειδή η εικόνα που είχαν οι γονείς για το τι σχολείο θέλουν για τα παιδιά τους ήταν πολύ μεγαλύτερη, όπως εξηγεί ο κ. Χριστοφορίδης, ανέλαβαν πρωτοβουλία και έφτιαξαν το σχολείο έτσι όπως το ονειρεύονταν. «Τα παιδιά ξετρελάθηκαν», αναφέρει.
Δεν ήταν, όμως, μόνο τα παιδιά που είδαν με ικανοποίηση το σχολείο τους να μετατρέπεται σε μία μικρή εκπαιδευτική όαση αλλά και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί. «Κάθε χρόνο, στόχος μας είναι πώς θα πετύχουμε τα παιδιά να είναι χαρούμενα. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις δεν είναι καλές γιατί δεν ήταν για να φιλοξενήσουμε τόσο μεγάλο αριθμό μαθητών. Ο Σύλλογος έδωσε μία ομορφιά στο κτίριο κι αυτό βοηθά πολύ εμάς σ’ αυτό που θέλουμε να πετύχουμε εμείς μέσα στο σχολείο», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθυντής του σχολείου, Αριστείδης Πατεράκης.
Επειδή, ωστόσο, ο εξωραϊσμός του εξωτερικού χώρου δεν αρκούσε, ο Σύλλογος ανέλαβε, με τη χορηγία ιδιωτικής εταιρείας σε υλικά και τη σκληρή δουλειά γονέων, την ανακαίνιση των χώρων υγιεινής του σχολείου που λόγω της παλαιότητας του κτιρίου ήταν σε κακή κατάσταση.
Στήνοντας γέφυρες ανάμεσα στη σκέψη και τη δράση
Η δράση του Συλλόγου δεν περιορίζεται, ωστόσο, στην αισθητική παρέμβαση στον χώρο, αφού στόχος είναι να στηθεί «μία γέφυρα από τη σκέψη στη δράση», όπως σημειώνει ο κ. Χριστοφορίδης. Σε αυτό το πλαίσιο και θέλοντας να εμφυσήσουν στα παιδιά τους το «μικρόβιο» του εθελοντισμού, οι γονείς του 20ού Δημοτικού Ευόσμου τούς έκαναν κοινωνούς της προσπάθειάς τους. «Τα παιδιά καθάρισαν όλο το σχολείο και τα γύρω πάρκα από τα σκουπίδια. Πήραν κι αυτά ένα μάθημα του τι είναι να κάνω κάτι για το σχολείο μου και την κοινωνία που ζω», επισημαίνει ο πρόεδρος του Συλλόγου.
Αναφέρεται, δε, σε μία σειρά από άλλες δράσεις που έχουν αναλάβει οι γονείς σε συνεργασία με τον Σύλλογο Διδασκόντων. «Θέλαμε να προκρίνουμε πάρα πολύ το βιβλίο. Υπάρχει μία πολύ μεγάλη έξη των παιδιών για τα κινητά και τα τάμπλετ, όμως το βιβλίο είναι αυτό που ανοίγει το μυαλό, αυτό είναι η βάση της σκέψης και της καλλιέργειας του ανθρώπου», υπογραμμίζει ο κ. Χριστοφορίδης. Ο ίδιος μιλάει και για μία από τις ζωγραφιές που κοσμούν τον τοίχο του σχολείου και αφορά το bullying: «Είναι η πιο διαδραστική μας ζωγραφιά. Την ημέρα που θα μιλούσαμε για το bullying βάλαμε χρώματα στα χέρια των παιδιών προκειμένου να αφήσουν κι αυτά το δικό τους αποτύπωμα και να μείνει ανεξίτηλη αυτή η ανάμνηση ως άλλος οδηγός στη ζωή τους».
Παράλληλα με όλα τα παραπάνω, ο Σύλλογος διοργανώνει απογευματινές δραστηριότητες, ενημερωτικές συναντήσεις με θέμα την εκπαίδευση, τη διατροφή κ.ά., ενώ από τη «φαρέτρα» του δεν λείπουν και δράσεις όπως αυτή που διοργανώθηκε πρόσφατα με τον θερινό κινηματογράφο!
Φέτος, όπως εξηγεί ο κ. Χριστοφορίδης, είναι η τρίτη φορά που θα συμμετάσχει το σχολείο σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ενώ θα πάρει μέρος και στον διαγωνισμό του «Kids Save Lives», με στόχο να κερδίσει το έπαθλο, που είναι ένας απινιδωτής.
Τι ζητούν οι γονείς
Επειδή, όμως, τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται… διά μαγείας, ο κ. Χριστοφορίδης θέτει μία σειρά ζητημάτων που χρήζουν, όπως λέει, άμεσης επίλυσης. «Το 20ό Δημοτικό Σχολείο δεν κατασκευάστηκε για να γίνει σχολείο. Ήταν ένα πολιτιστικό κέντρο, που με την πάροδο του χρόνου και τη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού στον Εύοσμο αναγκαστικά μετατράπηκε σε σχολείο», σημειώνει και εξηγεί πως είναι απαραίτητη η διάνοιξη μίας εξόδου κινδύνου, η κατασκευή ενός στεγάστρου αλλά και η δημιουργία μίας αίθουσας εκδηλώσεων.
«Δεν έχουμε έξοδο κινδύνου. Η μόνη είσοδος είναι και η μόνη διέξοδος κατ’ ουσίαν. Επίσης, υπάρχει έλλειψη στεγάστρου και με τα πρωτοβρόχια δεν μπορούν να βγουν καθόλου τα παιδιά στην αυλή, ενώ δεν υπάρχει και αίθουσα εκδηλώσεων, για την οποία και ζητάμε τη βοήθεια του Δήμου, καθώς αν -για παράδειγμα- θέλει να μας μιλήσει ο Σύλλογος Διδασκόντων θα πρέπει να πάμε στο ισόγειο όπου στεγάζεται το νηπιαγωγείο, να βγάλουμε τους ανθρώπους αυτούς από το πρόγραμμά τους και 140-150 άνθρωποι να στριμωχτούμε σε μια αίθουσα που χωράει μόλις 70 άτομα», τονίζει.
Ένα βήμα παραπέρα προχωρά ο διευθυντής του σχολείου, λέγοντας ότι αυτό που στην ουσία χρειάζεται είναι ένα νέο κτίριο και είναι, όπως επισημαίνει, «αυτό που αξίζουν τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί».
Σ. Παπ.
