Τοποθετώντας το δεξί της χέρι στα πλήκτρα και το αριστερό στα μπάσα «αγκαλιάζει» το ακορντεόν και παίζει ρυθμικά ανοιγοκλείνοντας τη φυσούνα με ένταση και πάθος. Παρομοιάζει τη διαδικασία με αναπνοή του οργάνου και -όπως λέει- αναπνέει και η ίδια μαζί του. Η συνθέτρια και σολίστ Ζωή Τηγανούρια, την περίοδο του κορονοϊού, όχι μόνο δεν άφησε το ακορντεόν της να πιάσει …σκόνη, αλλά το είχε σχεδόν μόνιμα στην αγκαλιά της δημιουργώντας νέα ακούσματα. Μάλιστα, από σήμερα κυκλοφορεί ένα τραγούδι για το 1821, «ντυμένο» με τη δική της μουσική και με ερμηνευτή τον ξεχωριστό Μπάμπη Τσέρτο.
«Είναι ένα κομμάτι που “ αγκαλιάζει” τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Έχει μουσικό χαρακτήρα γεμάτο με παράδοση απ’ όλη την Ελλάδα, ξεκινά από καλαματιανό και τελειώνει σε θρακιώτικο καλύπτοντας όλη τη χώρα», εξηγεί η διακεκριμένη συνθέτρια, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM». Η ημερομηνία κυκλοφορίας του τραγουδιού δεν επιλέχθηκε τυχαία, όπως σημειώνει, καθώς σαν σήμερα, πριν από 200 χρόνια, στις 22 Φεβρουαρίου του 1821, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πέρασε τον ποταμό Προύθο κηρύσσοντας την έναρξη της Επανάστασης.
Η σχέση της συνθέτριας- σολίστ με το ακορντεόν κρατά 25 χρόνια και είναι μια σχέση πάθους, όπως τονίζει. Η Ζωή Τηγανούρια έχει διακριθεί σε φεστιβάλ, έχει συνεργαστεί με τους περισσότερους διάσημους τραγουδιστές στην Ελλάδα, καθώς και με διεθνείς καλλιτέχνες, όπως οι James Brown, Al Di-Meola, Goran Bregović, Chico Freeman, Jason Mcoy, In-Grid, Zülfü Livaneli, Roozbeh Nematollahi, Ömer Faruk Tekbilek, κ.ά. Μάλιστα, έχοντας μιμηθεί όλα τα μουσικά όργανα, βιολί, κλαρίνο, ποντιακή λύρα έχει παίξει από Καζαντζίδη μέχρι Mariah Carey. Μάλιστα, έγραψε τη μουσική και για το soundtrack της ταινίας του Hollywood «Tango Shalom», που διαγωνίστηκε στο φεστιβάλ του Τορόντο και απέσπασε το πρώτο βραβείο καλύτερης κωμωδίας, αλλά λόγω των συνθηκών που επέβαλε η πανδημία της Covid-19, δεν βγήκε ακόμη στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Τα περιοριστικά μέτρα λόγω πανδημίας κράτησαν και την ίδια στο σπίτι, με το ακορντεόν να τη συντροφεύει τις ατέλειωτες ώρες του λοκντάουν.Με εξαίρεση μια περίοδο στη διάρκεια της πρώτης καραντίνας που την ταλαιπώρησε μια τενοντίτιδα, το υπόλοιπο διάστημα το περνούσαν …αγκαλιά, μέχρι να την πάρει ο ύπνος. «Προλάβαμε και κάναμε πέρυσι -πριν σταματήσουν οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες με την παρουσία κόσμου- τέσσερις συναυλίες με το “ πρότζεκτ Καζαντζίδη”. Παίξαμε όλα τα τραγούδια σπουδαίων συνθετών που ερμήνευσε ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής, όλα με ακορντεόν και κουαρτέτο εγχόρδων, ένα μουσικό χαρμάνι. Ήταν κάτι που πέτυχε και άρεσε στον κόσμο, που δεν πίστευε ότι στο τελικό αποτέλεσμα δεν υπήρχε μπουζούκι», αναφέρει η κ. Τηγανούρια, τονίζοντας ωστόσο ότι στην επόμενη συναυλία το μπουζούκι θα έχει …guest ρόλο, με σκοπό να αναδειχθεί και αυτό το όργανο όπως τού αξίζει!
Αναστασία Τελιανίδου
φωτογραφία αρχείου
