Απολύτως αναγκαία είναι η θεσμοθέτηση της συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τη μορφή ΣΔΙΤ, για τις αποζημιώσεις των πολιτών από φυσικές καταστροφές, καθώς η Πολιτεία δεν μπορεί -και στο μέλλον αυτό θα γίνει ακόμα δυσκολότερο- να αποζημιώνει μόνη της τους πληγέντες. Την εκτίμηση αυτή διατύπωσε χθες, από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης της εισηγμένης Interlife AAEΓΑ ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Γιάννης Βοτσαρίδης, αποτυπώνοντας την αδυναμία αυτή σε ένα παράδειγμα: «μόνο για τις πλημμύρες στη Θεσσαλία και τις παρακείμενες περιοχές η Πολιτεία έχει καταβάλει μέχρι σήμερα συνολικά 171 εκατ. ευρώ για αποζημιώσεις σε νοικοκυριά, επιχειρήσεις, αγροτικές εκμεταλλεύσεις και κτηνοτροφικές μονάδες. Και αυτό είναι μόνον ένα πολύ μικρό μέρος των τελικών αποζημιώσεων, δεδομένου ότι το συνολικό κόστος για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες του 2023 υπολογίζεται σε 3,8 δισ. ευρώ. Ωστόσο, το εγγεγραμμένο κονδύλι στον φετινό προϋπολογισμό για φυσικές καταστροφές ανέρχεται μόλις σε 1 δισ. ευρώ και είναι εμφανές ότι, πέραν των καθυστερήσεων, οι αποζημιώσεις θα καλύψουν τελικά λιγότερο από το 50% των πραγματικών ζημιών. Από την πλευρά τους, οι ασφαλιστικές εταιρείες εκτιμούν ότι οι δικές τους αποζημιώσεις, για τις πυρκαγιές και τα φαινόμενα Daniel και Elias φτάνουν τα 450 εκατ.» επισήμανε και συμπλήρωσε πως, διαχρονικά στην Ελλάδα, οι αποζημιώσεις της Πολιτείας απέναντι σε τέτοιου είδους καταστροφές δεν ξεπερνούν το 40% της ζημιάς (συχνά και πολύ λιγότερο) και οι σχετικές διαδικασίες είναι εξαιρετικά χρονοβόρες.
Πρόσθεσε ότι τα 20 τελευταία χρόνια οι ασφαλιστικές κατέβαλαν περίπου 1 δισ. ευρώ για αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές, ενώ αντίστοιχα το ελληνικό Δημόσιο εκταμίευσε περί τα 2,3 δισ. ευρώ σε μια διετία (2020-2022) για πυρκαγιές και πλημμύρες. «Οι αποκλίσεις είναι τεράστιες και αποδεικνύουν, για άλλη μια φορά, ότι οι Έλληνες συστηματικά δεν ασφαλίζονται. Στην Ελλάδα μόνον το 16%-17%, δηλαδή το 1/7 περίπου των κατοικιών είναι ασφαλισμένες – κι απ’ αυτές, οι περισσότερες μόνον με τις βασικές καλύψεις και όχι έναντι των φυσικών καταστροφών. Η Ελλάδα δαπανά έξι φορές λιγότερα ποσά για ασφαλιστικές καλύψεις ως ποσοστό επί του ΑΕΠ της, σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ και ενώ είμαστε η πιο σεισμογενής χώρα στην Ευρώπη η έννοια της ασφάλισης έναντι σεισμού αγνοείται συστηματικά από πολίτες και κράτος» υπενθύμισε, για να προσθέσει ότι αν δημιουργείτο ένα σχήμα Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για τις αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές, η κάλυψη των ζημιών θα μπορούσε να φτάνει και στο 90%.
Πώς μπορεί να αφυπνιστεί η ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων; Κατά τον κ. Βοτσαρίδη, κίνητρα όπως η ολική έκπτωση των ασφαλίστρων φυσικών καταστροφών από το φορολογητέο εισόδημα, αλλά και η έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ, μπορούν να δώσουν ισχυρή ώθηση. ‘Όμως, ειδικά η έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ θα πρέπει να γίνει πολύ πιο «γενναία»: «Όπως αποδεικνύεται από το πρώτο έτος εφαρμογής του μέτρου έκπτωσης 10% στον ΕΝΦΙΑ, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Από τις περίπου 6.167.000 κατοικίες που έχουν καταγραφεί στην Ελλάδα, περίπου το 1.000.000 έχει ιδιωτική ασφάλιση. Από αυτές, μόλις οι 215.000 περίπου πιστώθηκαν την έκπτωση του 10% στον λογαριασμό του ΕΝΦΙΑ του 2023 λόγω της ασφάλισης του ακινήτου τους έναντι του κινδύνου φυσικών καταστροφών. Ο λόγος είναι ότι τα περισσότερα ασφαλιστήρια αφορούσαν ακίνητα που είχαν πάρει δάνειο από τράπεζα, με διαμεσολαβητή την ίδια, χωρίς πρόβλεψη για σεισμό ή πλημμύρα. Άρα δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Επιπλέον, το όφελος από το παραπάνω μέτρο για κατόχους ακινήτων με χαμηλές τιμές ζώνης ΕΝΦΙΑ, είναι πάρα πολύ μικρό. Κατά συνέπεια, το κίνητρο της έκπτωσης στον ΕΝΦΙΑ είναι κατ’ αρχήν καλό, αλλά το ποσοστό της πρέπει να αυξηθεί τουλάχιστον στο 25%, ώστε να υπάρχουν ουσιαστικά αποτελέσματα» εκτίμησε.
Όσον αφορά το σχέδιο νόμου για ασφάλιση έναντι των φυσικών καταστροφών, είπε πως αφορά μόνο περιορισμένο αριθμό εταιρειών, με τζίρο άνω των 2 εκατ. ευρώ, οι οποίες είναι έτσι κι αλλιώς ασφαλισμένες και ουσιαστικά αφήνει «απ’ έξω» το 90% των επιχειρήσεων της Ελλάδας, που είναι μικρομεσαίες. «Αν θέλουμε το μέτρο να έχει επιτυχία θα πρέπει το ποσό να μειωθεί στο 1 εκατ. και μετά από ένα χρόνο να μειωθεί στις 500.000. Και αυτό, γιατί το κυρίως ζητούμενο, είναι να ασφαλιστεί η μικρή προσωπική επιχείρηση» σημείωσε.
Ο Θ.Καράογλου
Ομιλητής στο ανοιχτό τμήμα της γενικής συνέλευσης της εταιρείας ήταν ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης της ΝΔ, Θεόδωρος Καράογλου, ο οποίος, παρουσιάζοντας τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για την ανακούφιση από τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών, αλλά και την πρόληψή τους, χαρακτήρισε -μεταξύ άλλων- ως κομβικό το εθνικό πρόγραμμα Πολιτικής Προστασίας «ΑΙΓΙΣ», το οποίο περιλαμβάνει σειρά ποικίλων και στοχευμένων παρεμβάσεων. Πρόκειται, όπως είπε, για πολυεπίπεδη παρέμβαση, ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ, σημαντική παράμετρο της οποίας αποτελεί η πρόσφατη υπογραφή για την απόκτηση εννέα Canadair τελευταίας γενιάς, 50 χρόνια μετά την αγορά των προηγούμενων. Πρόσθεσε ωστόσο οτι οι πόροι του κράτους δεν είναι ανεξάντλητοι: «σύμφωνα με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα, το κόστος της κλιματικής αλλαγής για την Ελλάδα έως το τέλος του αιώνα υπολογίζεται σε 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Δηλαδή 1% του ΑΕΠ σε σημερινή αξία. Άρα, τα φυσικά φαινόμενα είναι μια πραγματικότητα, την οποία πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε από κοινού. Εδώ μπαίνει ο παράγοντας ιδιωτική πρωτοβουλία, ο οποίος συνδέεται άμεσα με την συνεκτική στρατηγική που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση όσον αφορά στην ενίσχυση της πρόληψης, στην αποτελεσματική διαχείριση των επιπτώσεων και στην αποκατάσταση των ζημιών όπου κρίνεται αναγκαίο» πρόσθεσε.
Στο κλειστό μέρος της γενικής συνέλευσης οι μέτοχοι της INTERLIFE ενέκριναν την πρόταση της διοίκησης για τη διανομή μερίσματος 0,16 ευρώ/μετοχή.
Αλ.Γ
