Την υποχρεωτική σύναψη συμφωνητικών στην πώληση γάλακτος, από τους κτηνοτρόφους στους μεταποιητές, με υποχρεωτική αναγραφή της τιμής πώλησης, την πάταξη των ελληνοποιήσεων σε γάλα και κρέας και τον τρόπο ασφάλισης των αλλοδαπών εργατών κτηνοτροφίας, προτάσσει μεταξύ των χρόνιων προβλημάτων του κλάδου της κτηνοτροφίας, ο πρόεδρος του Κτηνοτροφικού Συλλόγου δήμου Αλεξανδρούπολης, Κώστας Δουνάκης. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζει ότι η επίλυσή τους καθίσταται πλέον επιτακτική.
Σκιαγραφώντας το «μη δελεαστικό» περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται οι κτηνοτρόφοι, τόσο στον Νομό Έβρο όσο και στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ο κ. Δουνάκης κάνει λόγο και για πάρα πολύ μεγάλη μείωση του ζωικού κεφαλαίου λόγω της κρίσηςκαι για ένα νομοθετικό πλαίσιο που χρήζει τροποποιήσεων, καθώς -όπως λέει- δεν διασφαλίζει στους επαγγελματίες κτηνοτρόφους ούτε την τιμή πώλησης του γάλακτος, αλλά ούτε και τον χρόνο και τρόπο πληρωμής του παραγόμενου προϊόντος (σ.σ. γάλα).
Η τιμή του γάλακτος
«Κάνουμε μία δουλειά και δεν ξέρουμε πόσο θα πουλήσουμε το προϊόν που παράγουμε. Δεν ξέρουμε πόσο έχει το γάλα, πόσο θα πουλήσουμε τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο που θα ξεκινήσει για την περιοχή μας η γαλακτοκομική περίοδος. Πάντοτε δίνουμε το γάλα κι έχουμε ανοιχτή τιμή, δηλαδή όσο πληρώσουν οι γαλακτοβιομηχανίες. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται. Δεν το κάνει κανένας επαγγελματίας», δηλώνει ο κ. Δουνάκης. Υπογραμμίζει ότι «η κατηφόρα που πήρε το γάλα την τελευταία τριετία και η μείωση των τιμών, έφερε τους κτηνοτρόφους σε απόγνωση και πάρα πολύ ζωικό κεφάλαιο έχει φύγει από την περιοχή μας». Ως εκ τούτου «ζητάμε ν’ αναγράφεται η τιμή του γάλακτος στο συμφωνητικό που υπογράφουμε οι κτηνοτρόφοι με τις γαλακτοβιομηχανίες και να υπάρχουν κυρώσεις σε περίπτωση μη εφαρμογής των συμφωνηθέντων, είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά», συμπληρώνει ο κ. Δουνάκης. Διευκρινίζει ότι στα ζητούμενα των κτηνοτρόφων είναι και το να μην υπάρχει μεγάλη διαφορά, ως προς την τιμή πώλησης μεταξύ των μεγάλων και μικρότερων κτηνοτρόφων. «Οι τιμές είναι πάντα διαφορετικές και αυτό είναι το λάθος των γαλακτοβιομηχάνων, ότι πλέον έχουν αρχίσει και βλέπουν τους «καλούς» παραγωγούς με την ποσότητα του γάλακτος και όχι με την ποιότητα. Δηλαδή σε μονάδες που έχουν μεγάλη ποσότητα γάλακτος θα είναι και πιο πάνω η τιμή. Εμείς αυτό δεν θέλουμε να ισχύει, όχι εξίσωση αλλά να μην υπάρχει μεγάλη διαφορά» υποστηρίζει.
Η μείωση του ζωικού κεφαλαίου και η ελληνοποίηση εισαγόμενου γάλακτος
Η μείωση του ζωικού κεφαλαίου, καταγράφεται και στα στοιχεία που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο προϊστάμενος Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (ΠΑΜΘ), Αχιλλέας Σαχπατζίδης. Ειδικότερα: Το 2015 οι εκτροφές, στους πέντε Νομούς της Περιφέρειας ανέρχονταν στις 8.552 με τον αριθμό των αιγοπροβάτων να αγγίζει το 1.218.165, ενώ το τρέχον έτος οι εκτροφές μειώθηκαν στις 5.080 και ο αριθμός των ζώων στις 887.994. Αξίζει να σημειωθεί πως η μεγαλύτερη μείωση παρατηρείται στους Νομούς Ροδόπης και Έβρου. Συγκεκριμένα το 2015 υπήρχαν στη Ροδόπη 2.260 εκτροφές με 289.309 ζώα, ενώ σήμερα έχουν μειωθεί στις 1346 με 214.158 ζώα, ενώ στον Έβρο από 2.282 το 2015 και 226.088 αιγοπρόβατα, το 2019 λειτουργούν 1180 μονάδες με 171.524 ζώα. Σε ότι αφορά τα βοοειδή, λειτουργούν στην ΠΑΜΘ, 3.130 εκμεταλλεύσεις με 102.300 ζώα.
«Σήμερα η παραγωγή του γάλακτος δεν αντιστοιχεί στο ζωικό κεφάλαιο. Τα παραγωγικά ζώα στη χώρα μας είναι πολύ λίγα, γι’ αυτό λέμε ότι το ζωικό κεφάλαιο μπορεί να υπάρχει αριθμητικά αλλά σε ότι αφορά την καλή παραγωγή μετράμε πολύ λιγότερες εκτροφές, πολύ λιγότερα κοπάδια…», εξηγεί ο κ. Δουνάκης. Αναντιστοιχία υπάρχει, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Έβρου, και στην παραγωγή τυροκομικών προϊόντων με τους παραγόμενους τόνους γάλακτος στη χώρα, γεγονός που εκτιμά ότι επιβεβαιώνει το πρόβλημα εισαγωγής γάλακτος που «βαφτίζεται» ελληνικό. «Θεωρούμε ότι είναι πάρα πολύ μεγάλο το πρόβλημα και μπορεί σήμερα να έχει μειωθεί το ποσοστό στις εισαγωγές του γάλακτος αλλά τα προηγούμενα χρόνια εισάγαμε πολύ μεγάλες ποσότητες. Αν υπολογίσουμε, βάση των στοιχείων των κτηνιατρικών υπηρεσιών, τα πραγματικά στοιχεία των ζώων με μεγάλη παραγωγή γάλακτος και τους τόνους γάλακτος που παράγουμε στη χώρα μας, σε συνάρτηση με την ποσότητα της παραγόμενης φέτας ή άλλων τυριών, θα δούμε ότι τα νούμερα δεν μας βγαίνουν. ‘Αρα λοιπόν αυτό το γάλα από πού έρχεται; Προφανώς από κάπου εισάγεται. Μεγάλη ποσότητα εισαγωγής γίνεται και ανεπίσημα και όταν έρχεται εδώ χάνεται στη διαδικασία της εισαγωγής και παρουσιάζεται ως ελληνικό γάλα, έτσι παράγουμε φέτα με πολύ περισσότερο γάλα απ’ όσο παράγουμε ως χώρα», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Δουνάκης.
«Το πρόβλημα με το γάλα υπάρχει εδώ και χρόνια και κάποια στιγμή πρέπει να λυθεί. Ίσως τα προηγούμενα χρόνια τα μεγάλα συμφέροντα, οι σχέσεις που υπήρχαν μεταξύ ανθρώπων που βρισκόταν σε καίριες θέσεις και ανθρώπων που ασχολούνται με τη μεταποίηση του γάλακτος να μην άφησαν αυτούς που ασχολούνται και είναι σε διοικητικές θέσεις στο κράτος, την πολιτική ηγεσία, να αλλάξει κάτι. Παρακολουθούμε το νέο υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και πιστεύουμε, βλέποντας και τη νέα κυβέρνηση να επιδεικνύει ένα άλλο ήθος, ότι θέλει ν’ αλλάξει κάτι στον πρωτογενή τομέα και τη χώρα. Ένα από αυτά, το πρώτο που πρέπει ν’ αλλάξουμε είναι το ισοζύγιο γάλακτος και κρέατος για να μπορέσουμε επιτέλους να βάλουμε σε μία σωστή σειρά ότι έχει σχέση με την κτηνοτροφία», εκτιμά ο κ. Δουνάκης.
Δασικές εκτάσεις-βοσκοτόπια- επιδοτήσεις
«Θα πρέπει να δούμε με τον υπουργό τις δασικές εκτάσεις και τις πραγματικές εκτάσεις που δραστηριοποιούνται τα ζώα. Είναι πολύ εύκολο να λέμε μία έκταση ότι είναι δασική και άρα να φεύγει μέσα από το κομμάτι των βοσκοτόπων και να μην μπορεί να επιδοτηθεί ως χώρα αλλά είναι όμως πάρα πολύ εύκολο, πάρα πολύ χρήσιμο, να υπάρχουν ζώα σ’ αυτές τις εκτάσεις, να βόσκουν τα ζώα. Θα πρέπει να γίνει μία σωστή διαχείριση αυτών των εκτάσεων και μία σωστή εκτίμηση για να μπορέσουμε κι εμείς ως κτηνοτρόφοι να δηλώνουμε τις εκτάσεις που μας αναλογούν για να μπορούμε να είμαστε στην ΕΕ και απέναντι στον ΟΠΕΚΕΠΕ εντάξει και για να παίρνουμε τις επιδοτήσεις. Η σύγκλιση που πρέπει να υπάρξει, είναι ένα κομμάτι που πρέπει να το συζητήσουμε με τον υπουργό… Για τους νέους κτηνοτρόφους που θα προκύψουν, για τους παλιούς που έχουν φύγει απ’ το επάγγελμα και οι οποίοι δεν θα πρέπει να παίρνουν επιδοτήσεις πλέον με τα ιστορικά δικαιώματα. Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτοί που παράγουν, αυτοί που εργάζονται είτε είναι με την κτηνοτροφία, είτε με τη φυτική παραγωγή, θα πρέπει να επιδοτούνται. Να μην υπάρχει το κατεστημένο ότι εγώ έχω τα ιστορικά δικαιώματα, άρα λοιπόν έχω το δικαίωμα να κρατήσω για δύο, πέντε, δέκα χρόνια ακόμη την επιδότηση χωρίς να έχω ζώα ή χωράφια.»
Η ασφάλιση των αλλοδαπών εργαζομένων
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Δήμου Αλεξανδρούπολης, αναφέρεται και στην επαναφορά του εργόσημου για τους αλλοδαπούς εργάτες. «Στην κτηνοτροφία δεν υπάρχουν Έλληνες εργάτες. Έχουμε υπαλλήλους από τρίτες χώρες που από την αλλαγή της νομοθεσίας το 2015, μας επιβάλλουν να έχουμε σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου με ωράριο και Σαββατοκύριακο. Εντάσσονται στο καθεστώς του ΙΚΑ, ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχαμε το εργόσημο κι εκεί έχουμε θέμα. Η κτηνοτροφία είναι εφτά ημέρες την εβδομάδα και το προηγούμενο σύστημα με το εργόσημο ήταν καλύτερο από το σημερινό…».
Σημειώνεται πως οι κτηνοτροφικοί σύλλογοι της ΠΑΜΘ έχουν ζητήσει ήδη συνάντηση με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκη Βορίδη, υπόψη του οποίου θα τεθούν, σύμφωνα με τον κ. Δουνάκη και τα προαναφερθέντα θέματα.
Λ.Π.
