«Η κατάσταση στην Ιταλία μοιάζει εμπόλεμη. Πριν από λίγες ημέρες, μιλώντας με τον Ιταλό ανταποκριτή μας στο Μπέργκαμο, μου είπε πως βλέποντας τέτοιες εικόνες, μπορεί να καταλάβει για πρώτη φορά πώς μπόρεσαν να αντέξουν οι άνθρωποι στους πολέμους, πώς βρήκαν τη δύναμη και την αντοχή να συνεχίσουν να ζουν, να εργάζονται, να κάνουν παιδιά, όταν όλα γύρω τους κατέρρεαν. Ως η μόνη ελληνική μεταφορική εταιρεία, που έχουμε απευθείας ανταπόκριση από Μπέργκαμο, την πόλη όπου εντοπίζονται τα περισσότερα κρούσματα και θάνατοι από την πανδημία, κρατάμε σήμερα τη συγκεκριμένη μεταφορική γραμμή ζωντανή με οικονομική ζημία, προσπαθώντας κάθε μέρα να βρίσκουμε νέους τρόπους, για να παραμείνουμε σε λειτουργία. Η σύνδεση με το Μπέργκαμο έπαψε να είναι η δουλειά μας και έγινε το λειτούργημά μας». Mε τις λίγες αυτές φράσεις, η Μαρία Μπόζογλου, CEO της μεταφορικής εταιρείας «ITALY LINES AΕ» με έδρα τη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει σπουδάσει και ζήσει επί 35 χρόνια στην Ιταλία, με την ιταλική της «πάστα» να είναι -όπως λέει- ισοδύναμη σχεδόν με την ελληνική, εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ γιατί θεωρεί πολύ δύσκολο να αφήσει κάποιος την ανθρώπινη προσέγγιση έξω από το δίπτυχο «δουλειά κι επιχειρηματική διαπραγμάτευση» αυτές τις μέρες.
Για την εταιρεία της, που πραγματοποιεί -όπως λέει- τέσσερα δρομολόγια καθημερινά μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, με έναν στόλο 30-40 φορτηγών και με ανταποκρίσεις σε 11 σημεία της γειτονικής χώρας, η πανδημία είναι δοκιμασία και πρόκληση σε πολλά επίπεδα. Δεδομένου ιδίως ότι το 80%-85% του έργου της, σε όρους διακινούμενων ποσοτήτων, αφορά ακριβώς την ιταλική αγορά.
Κλειστά εργοστάσια, προβλήματα με τους οδηγούς και διαδρομές με μισοάδεια φορτηγά
Πολλά εργοστάσια στη Βόρεια Ιταλία έχουν κλείσει, κάποιοι οδηγοί δεν θέλουν να ταξιδέψουν σε εκείνες τις περιοχές, ενώ σε όσους πηγαίνουν απαγορεύεται να κατεβαίνουν από τα φορτηγά, ώστε να επιβλέπουν τη σωστή φόρτωση του φορτίου στο όχημα. Επιπλέον, υπάρχουν σε κάποιες περιπτώσεις πολύωρες καθυστερήσεις, που δημιουργούν επιπλοκές στα λεγόμενα «ωράρια ταχογράφου» και τα οδηγικά ωράρια των αυτοκινητιστών.
«Επειδή οι οδηγοί δεν επιτρέπεται να κατεβαίνουν από τα φορτηγά, λόγω των μέτρων που ελήφθησαν για την αποφυγή της περαιτέρω εξάπλωσης της πανδημίας και επειδή οι άνθρωποι στη Βόρεια Ιταλία τελούν υπό μεγάλη ψυχολογική πίεση και βρίσκονται σε απόγνωση, τα εμπορεύματα φορτώνονται στο φορτηγό όπως- όπως. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι συχνά αναγκαζόμαστε να κάνουμε διαδρομές με φορτηγά που δεν έχουν φορτωθεί σωστά, μισοάδεια φορτηγά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε όρους επιπλέον κόστους για την εταιρεία και άρα οικονομικής ζημίας», εξηγεί η επιχειρηματίας.
Παράλληλα, όταν ένα φορτηγό φτάσει στην Ιταλία με μεγάλη καθυστέρηση λόγω των διαδικασιών ελέγχου κτλ, μπορεί να βρει ένα εργοστάσιο κλειστό. Αυτό σημαίνει ότι, «αν ο οδηγός θέλει να “βγει” το ωράριο ταχογράφου και το οδηγικό ωράριο, που απαιτούν να οδηγεί και να αναπαύεται συγκεκριμένες ώρες, πρέπει να φύγει μόνο με ό,τι έχει φορτώσει μέχρι εκείνη στιγμή, άρα και πάλι με μισοάδειο φορτηγό», περιγράφει.
Ξένες εταιρείες υπερδιπλασιάζουν τις τιμές για να αντισταθμίσουν τη ζημία
Όπως λέει η κ. Μπόζογλου, δεδομένου ότι η Ιταλία είναι και ενδιάμεσος σταθμός για άλλες περιοχές της Ευρώπης, μεταφορείς από άλλες χώρες έσπευσαν να υπερδιπλασιάσουν τις τιμές, ώστε να αντισταθμίσουν αυτή τη ζημία: «για παράδειγμα ξένη μεταφορική, για μια διαδρομή “αλέ ρετούρ” των 3000 ευρώ μέχρι πρότινος, χρεώνει πλέον 8000 ευρώ. Εμείς, μέχρι στιγμής, απορροφούμε τη ζημιά. Όταν έχεις δει πριν από λίγη ώρα στην τηλεόραση τις εικόνες με τα φορτηγά του στρατού, που μεταφέρουν εκατοντάδες φέρετρα, επειδή τα νεκροταφεία δεν έχουν πλέον χώρο και τα αποτεφρωτήρια δεν προλαβαίνουν, πώς να κάνεις απερίσπαστος την επιχειρηματική σου διαπραγμάτευση όπως πρέπει, χωρίς να χάσεις την ταυτότητά σου ως άνθρωπος; Θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανή την αγορά και τη γραμμή και κάθε μέρα προσπαθούμε να βρίσκουμε καινούργιους τρόπους για να το αντέξουμε, να βελτιώνουμε το “agility”, να είμαστε δηλαδή ευέλικτοι και εύστροφοι και να προχωράμε πέρα από τα “πρέπει” μας», λέει η κ. Μπόζογλου.
Πτώση 20% στα διακινούμενα εμπορεύματα
Προσθέτει πως, μέχρι στιγμής, η πτώση στις διακινούμενες ποσότητες εμπορευμάτων από και προς Ιταλία ανέρχεται σε ποσοστό 20%. «Η εταιρεία μας λέγεται “ITALY LINES AΕ”. Για εμάς λοιπόν, η Ιταλία είναι το όνομά μας και νιώθουμε πως, αν δεν συνεχίσουμε, είναι σαν να χάνουμε την ταυτότητά μας μέσα σε αυτή την κρίση της πανδημίας. Η εταιρεία μας απασχολεί 35 ανθρώπους και το βλέπουμε όλοι σαν λειτούργημα να συνεχίσουμε. Κάνουμε απολυμάνσεις στους χώρους μας και στα φορτία και στόχος μας είναι να είμαστε ασφαλείς, αλλά και γρηγορότεροι και από τη σκιά μας. Στεκόμαστε, με άλλα λόγια, στην ευθύνη μας», καταλήγει._
Αλεξάνδρα Γούτα