Ανακοίνωση ενάντια στην κατάθεση του νομοσχεδίου που καταθέτει σήμερα στη Βουλή το υπουργείο Περιβάλλοντος εξέδωσε η δημοτική παράταξη του Δήμου Θεσσαλονίκης, Πόλη – Ανάποδα με την οποία ζητά την άμεση απόσυρση του.
Να σημειωθεί ότι τα μέλη της παράταξης καλούν τον κόσμο σε συμβολική συγκέντρωση στις 18.00 στη Νέα Παραλία προκειμένου όπως εξηγεί η ανακοίνωση «να σταθούμε μπροστά στη θάλασσα και να σχηματίσουμε με χαρτόνια συνθήματα εναντίωσης στο αντι-περιβαλλοντικό νομοσχέδιο.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Πόλης – Ανάποδα αναφέρει:
Τη Δευτέρα 4 Μαΐου κατατίθεται τελικά στη Βουλή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος· παρά τις διαμαρτυρίες 130 περιβαλλοντικών οργανώσεων, παρά τη διαφωνία όλων σχεδόν των ενώσεων εργαζομένων και επιστημόνων που ασχολούνται με το περιβάλλον, παρά τις δεκάδες χιλιάδες υπογραφές που συγκεντρώθηκαν, παρά την επιδημία και την καραντίνα που περιορίζουν τις δυνατότητες της κοινωνίας να εκφραστεί.
Όσο αργή λοιπόν αποδεικνύεται η κυβέρνηση στην ανάγκη να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, αξιοποιώντας τον χρόνο που κερδήθηκε με τις θυσίες όλων μας, όσο απρόθυμη είναι να προστατεύσει όσους/ες χάνουν τη δουλειά τους, άλλο τόσο αποφαστική και γρήγορη ειναι στη διεκπεραίωση αυτής της εκκρεμότητας. Ποιες ανάγκες, ποια συμφέροντα εξυπηρετεί αυτή η βιασύνη;
Ας δούμε, ενδεικτικά, τις βασικές αλλαγές που φέρνει:
– Η σημαντικότερη πρώτα: απλοποιείται» η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Γίνεται δηλαδή ακόμη πιο εύκολο να παίρνουν οι επιχειρήσεις έγκριση για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους, όπως οικοδόμηση εκτάσεων, εγκατάσταση ανεμογεννητριών και φραγμάτων, κατασκευή ξενοδοχείων κοκ. Για να γίνει αυτό, οι ήδη διαλυμένες και υποστελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες ελέγχου, θα υποχρεούνται να εργάζονται με ασφυκτικές προθεσμίες και αν δεν προλαβαίνουν, η απάντηση θα θεωρείται αυτοδικαίως θετική. Για πρώτη φορά μάλιστα εμπλέκονται ιδιώτες στον έλεγχο των φακέλων, ανοίγοντας δυνατότητες διαπλοκής μεταξύ των διαφόρων εταιρειών. Τέλος, η ισχύς της περιβαλλοντικής άδειας επεκτείνεται από 10 σε 15 χρόνια, σε αντίθεση με τις σύγχρονες πρακτικές που απαιτούν τακτικότερους ελέγχους, ώστε να λαμβάνουν υπόψη τις σωρευτικές επιπτώσεις άλλων παρεμβάσεων, τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, την κλιματική κρίση.
– Διαλύονται οι Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών. Οι Φορείς αυτοί, με όλα τα προβλήματά τους, εξασφάλιζαν τουλάχιστον μια ελάχιστη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, των επιστημονικών συλλόγων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων στη διαχείριση της φύσης. Τώρα, το Υπουργείο ξεφορτώνεται κάθε κοινωνικό έλεγχο και συγκεντρώνει τις αρμοδιότητες σε μία κεντρική, κρατική υπηρεσία.
– Διευκολύνεται η εγκατάσταση διαφόρων βαρέων χρήσεων και παρεμβάσεων, ακόμα και εξορύξεων, εντός των προστατευόμενων περιοχών του Δικτύου Natura 2000.
– Ξεκινά ένας νέος κύκλος νομιμοποίησης αυθαίρετων μέσα σε δάση.
Για να το φέρουμε στα μέτρα μας, ας φανταστούμε τι μπορεί να σημάνουν για την πόλη μας οι «διευκολύνσεις» που προσφέρει ο νέος νόμος:
– Ευνοείται ο αποχαρακτηρισμός του Σέιχ Σου για την κατασκευή νέων αυτοκινητοδρόμων.
– Θα φτάσει εδώ ακόμη νωρίτερα η τοξική σκόνη από τις Σκουριές.
– Θα επιταχυνθεί η καύση επεξεργασμένων απορριμμάτων στη ΤΙΤΑΝ, εμπλουτίζοντας την ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης με νέους, πρωτότυπους ρύπους.
– Τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της νέας ΔΕΘ με τα πολυώροφα ξενοδοχεία, ή των υπόγειων πάρκινγκ του κ. Ζέρβα, θα τις εξετάσουν ιδιώτες μελετητές κι ανήμπορες υπηρεσίες χωρίς μέσα.
Με μια φράση: το κεφάλαιο, οι επιχειρήσεις και οι εκπρόσωποί τους που βρίσκονται στην κυβέρνηση, επιδιώκουν να αρθεί κάθε εμπόδιο, κάθε δυνατότητα κοινωνικού ελέγχου, στην προσπάθειά τους να ενσωματώνουν διαρκώς νέα στοιχεία της φύσης στον κύκλο τους, να εντείνουν την εκμετάλλευση της φύσης και της εργασίας, να στήσουν έναν νέο κύκλο κερδοφορίας και ανάπτυξης.
Τι παραγωγή, τι ζωή θέλουμε;
Κατανοούμε την αγωνία των φτωχών εργαζομένων και των ανέργων -κι εμείς σε αυτούς ανήκουμε- όταν συνδέουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη με την ανάγκη τους να έχουν δουλειά. Το ερώτημα όμως δεν είναι επενδύσεις με κάθε κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος ή ανεργία: είναι τι παραγωγή θέλουμε, τι παραγωγή χρειαζόμαστε. Η ίδια η κρίση σήμερα μας έδειξε τα όρια ενός μοντέλου ανάπτυξης βασισμένου στον μαζικό τουρισμό, στις εξορύξεις (και τα χρηματιστικά παιχνίδια πίσω από αυτές), στις βιομηχανικές ΑΠΕ. Καμία από αυτές τις επενδύσεις δεν φέρνει σταθερή απασχόληση και κοινωνική ευημερία.
Καθεμία από τις αντι-περιβαλλοντικές επενδύσεις που σήμερα διευκολύνονται, δεν καταστρέφουν μόνο δέντρα και πουλιά. Καταστρέφουν ταυτόχρονα άλλες παραγωγικές δραστηριότητες, άλλες θέσεις εργασίας, λιγότερο αποδοτικές για το κεφάλαιο, αλλά πιθανόν πιο χρήσιμες για την κοινωνία. Είναι άραγε καλύτερο τα βουνά της Χαλκιδικής και οι θάλασσες του Ιονίου να είναι πεδίο εξορύξεων, ή να παραμείνουν ένα πεδίο δραστηριότητας για την παραδοσιακή κτηνοτροφία, την αλιεία, ακόμα και τον ήπιο τουρισμό;
Η ζωή όμως δεν είναι μόνο δουλειά. Την ίδια στιγμή που κάνουμε τόσες θυσίες για να προστατέψουμε τη ζωή και τη δημόσια υγεία από την πανδημία, αποτελεί βαθιά υποκρισία το να περιορίζουμε την προστασία του περιβάλλοντος, δημιουργώντας πολύ σοβαρότερες επιπτώσεις στην υγεία όλων μας.
Και είναι ακόμα μεγαλύτερη υποκρισία, την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουμε, ακόμα κι η κυβέρνηση υποτίθεται, την κρισιμότητα της κλιματικής αλλαγής, να ανοίγουμε τον δρόμο σε εξορύξεις πετρελαίου, τσιμέντωμα εκτάσεων και επενδύσεις που παράγουν τόνους ρύπων, χωρίς να προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία.
Τη στιγμή ακριβώς που το κεφάλαιο και η κυβέρνηση προσπαθούν να ξεφορτωθούν κάθε έλεγχο και περιορισμό, έχει σημασία να δείξουμε ότι οι περιβαλλοντικοί αγώνες θα συνεχιστούν, ενωτικοί κι ανυποχώρητοι. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση εκμεταλλευτεί τις συνθήκες της πανδημίας για να περάσει τα σχέδιά της αποδυναμώνοντας τον όποιο κρατικό έλεγχο, να ξέρουν τουλάχιστον ότι θα βρίσκουν μπροστά τους τον κοινωνικό έλεγχο, τις εργαζόμενες, τους επιστήμονες, εμάς.
Για χίλιους λόγους λοιπόν, τη Δευτέρα 4 Μαΐου, ημέρα κατάθεσης του νομοσχεδίου στη Βουλή, θα φωνάξουμε μαζί με τα περιβαλλοντικά κινήματα σε όλη τη χώρα «Απόσυρέ το!». Συγκεντρωνόμαστε -με τις απαραίτητες υγειονομικές προφυλάξεις- στις 18.00 στη Νέα Παραλία, κάτω από το Βασιλικό Θέατρο, για να σταθούμε μπροστά στη θάλασσα και να σχηματίσουμε με χαρτόνια συνθήματα εναντίωσης στο αντι-περιβαλλοντικό νομοσχέδιο.
