Με το δικό τους δοχείο για τρόφιμα, το δικό τους μπουκάλι για το γάλα ή το δικό τους κουτί για απορρυπαντικό πλυντηρίου πηγαίνουν τον τελευταίο καιρό στα καταστήματα τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης όλο και περισσότεροι καταναλωτές στο Schwabisch Hall της Γερμανίας. Η πρακτική αυτή μπορεί σε κάποιους παλαιότερους να επαναφέρει μνήμες από το παραδοσιακό μπακάλικο στο χωριό, όπου οι κάτοικοι αγόραζαν το ρύζι με το τάπερ τους και τα όσπρια με τη σέσουλα, ωστόσο εξυπηρετεί την αρχή των αγορών χωρίς συσκευασίες (shopping without packaging) και έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό, σε πολύ μεγάλο βαθμό, της δημιουργίας αποβλήτων από την αγορά συσκευασμένων προϊόντων.
«Η γερμανική νομοθεσία θέτει ως βασική προτεραιότητα την αποτροπή της δημιουργίας σκουπιδιών. Στην περιοχή μας μπορεί ο καθένας να αγοράσει μη συσκευασμένα τρόφιμα από καταστήματα που παρέχουν αυτή τη δυνατότητα. Πρόκειται για μια απλή και λαμπρή ιδέα, στην οποία εκπαιδεύονται όλοι, ενώ η εκπαίδευση ξεκινάει από τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας», τόνισε ο διευθύνων σύμβουλος της Περιφέρειας του Schwabisch Hall, Τζέραρντ Μπάουερ, μιλώντας στην ημερίδα που πραγματοποιείται στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με τίτλο «Thessaloniki Sustainability Summit» και με ειδικότερο θέμα για φέτος «Βιώσιμες πόλεις και λιμάνια».
Κούπες του καφέ για πεντακόσιες χρήσεις
Ο κ. Μπάουερ παρουσίασε μια ακόμη καλή πρακτική που επιτρέπει στους κατοίκους της χώρας να πίνουν τον καφέ τους καθημερινά χωρίς να χρησιμοποιούν πλαστικά ποτηράκια μίας χρήσης για να πάρουν μαζί τους το αγαπημένο τους ρόφημα. «Σε ένα δίκτυο συνεργαζόμενων καταστημάτων μπορεί κανείς να πάρει τον καφέ του σε μια κούπα που μπορεί να πλυθεί και να επαναχρησιμοποιηθεί για πεντακόσιες φορές. Αφού πιει τον καφέ του, επιστρέφει την κούπα στο κατάστημα από όπου τον αγόρασε ή σε οποιοδήποτε άλλο από τα καταστήματα του δικτύου στη Γερμανία», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπάουερ.
Περιγράφοντας τη σημασία του εγχειρήματος ανέφερε ότι «μόνο στην περιοχή του Schwabisch Hall έχει υπολογιστεί ότι κάθε χρόνο πετιούνται στα σκουπίδια 6,5 εκατομμύρια ποτηράκια για take – away καφέ» και υπογράμμισε ότι με την καλή πρακτική που εφαρμόζεται πλέον ευρύτερα, αποφεύγεται η δημιουργία μεγάλων ποσοτήτων αποβλήτων από πλαστικά μιας χρήσης.
Στο ίδιο μήκος κύματος γνωστοποίησε ότι έχει δημιουργηθεί στην περιοχή μια οnline ηλεκτρονική πλατφόρμα δωρεάν ανταλλαγής διαφόρων αντικειμένων, με την προϋπόθεση να είναι όλα σε καλή κατάσταση, ενώ παράλληλα παρέχονται οικονομικά κίνητρα σε γονείς που χρησιμοποιούν για τα παιδιά τους υφασμάτινες πάνες αντί για πάνες μιας χρήσεως. Τη σημασία της ευαισθητοποίησης των πολιτών και της εκπαίδευσής τους πάνω στην εφαρμογή αντίστοιχων πρακτικών, επισήμανε ο καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Μουσιόπουλος.
Κατά την ενότητα της ημερίδας που αφορούσε τη βιώσιμη ανάπτυξη των πόλεων, τέθηκαν μια σειρά ζητημάτων από την εξοικονόμηση ενέργειας στις μετακινήσεις και την ηλεκτροκίνηση, ως τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή μέσα από την εφαρμογή νέων, έξυπνων τεχνολογιών και αυτοματισμών.
Ακολουθώντας το ρεύμα της μόλυνσης
Στο πνεύμα της ανάγκης για τη μείωση της ρύπανσης και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη μόλυνση των υδάτινων συστημάτων, όπως τα ποτάμια, οι λίμνες, οι θάλασσες και οι ωκεανοί. Στην περίπτωση του ποταμού Ρήνου, που διασχίζει εννέα χώρες και αντιμετωπίζει προκλήσεις όπως η ρύπανση, η μετανάστευση των ψαριών, η ποιότητα του πόσιμου νερού και η μείωση της επιβάρυνσης από τις βιομηχανίες, αναφέρθηκε ο Μαρκ Ντάνιελ Χάιντς από τη Διεθνή Επιτροπή για την Προστασία του Ρήνου.
Από την πλευρά του, ο Ματίας Ζέσνερ Σπίτζενμπεργκ, υπεύθυνος του προγράμματος «Danube Hazarz DSPF» μίλησε για το ρεύμα της ρύπανσης στον ποταμό Δούναβη που διασχίζει 19 χώρες με 85 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι να καταλήξει στη Μαύρη Θάλασσα. Παρουσίασε, άλλωστε, μια σειρά από ουσίες που εντοπίζονται τα τελευταία χρόνια στους υδάτινους πόρους και εγκυμονούν κινδύνους για το οικοσύστημα και την ανθρώπινη υγεία. Σε αυτές περιλαμβάνονται βιομηχανικά χημικά, απορρυπαντικά, γλυκαντικές ουσίες, συντηρητικά, φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, αντιβιοτικά, φαρμακευτικές ουσίες, ορμόνες και στεροειδή, φίλτρα κατά της ηλιακής ακτινοβολίας και πολλές ακόμη ουσίες.
Για την κατάσταση στη Μεσόγειο μίλησε ο καθηγητής Μηχανικής των Ακτών και Ωκεανογραφίας, Γιάννης Κρεστενίτης, επισημαίνοντας ότι, σύμφωνα με τις σχετικές ευρωπαϊκές εκθέσεις του 2020, τα πράγματα δεν έχουν βελτιωθεί καθόλου από το 2015, αντιθέτως η Μεσόγειος φαίνεται να επηρεάζεται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή. Την ίδια στιγμή, από το 1993 ως το 2017 η θερμοκρασία στην επιφάνεια της θάλασσας αυξήθηκε κατά έναν βαθμό Κελσίου, ενώ η στάθμη της θάλασσας αυξάνεται κατά 2,5 χιλιοστά το χρόνο. Στο πλαίσιο αυτό υπενθύμισε ότι το 2021 ξεκινά η Δεκαετία της Επιστήμης των Ωκεανών για την Βιώσιμη ανάπτυξη, σύμφωνα με τη διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών το 2017, με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος.
Τις εργασίες της ημερίδας άνοιξε ο κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Κατσιφαράκης, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν, μεταξύ άλλων, ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νίκος Παπαϊωάννου, η πρόξενος της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη Σίβυλλα Μπέντικ, ο πρόεδρος του Δικτύου Πανεπιστημίων της Μαύρης Θάλασσας Περικλής Μήτκας και ο αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, Κώστας Γιουτίκας.
Π. Γιούλτση
