Μία ιστορία που διαδραματίζεται στον υπόκοσμο των παράνομων στοιχημάτων διαπλέκει με οικογενειακά βίντεο φίλης του και ταυτόχρονα πρωταγωνίστριάς του στη νέα του ταινία «Something Old, Something New, Something Borrowed» (Κάτι παλιό, κάτι νέο, κάτι δανεικό) ο Αργεντινός σκηνοθέτης, Ερνάν Ροσέλι.
«Είναι συνδυασμός οικογενειακής ταινίας – απομνημονευμάτων και φιλμ νουάρ, φιλμ με γκάνγκστερ, είναι μίξη αληθινών στιγμών μιας οικογένειας και μυθοπλασίας» τόνισε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Ερνάν Ροσέλι, ο οποίος βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας του στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
«Η ιδέα ξεκίνησε μετά από πρόταση της φίλης μου, Μαριμπέλ Φελπέτο, της πρωταγωνίστριας της ταινίας, που ήρθε με πολύ υλικό VHS, με πολλές οικογενειακές στιγμές, το οποίο κατέγραφε ο πατέρας της από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως το 2000. Όταν είδα τα βίντεο με τις οικογενειακές στιγμές εντυπωσιάστηκα και της είπα ότι για μένα υπάρχει μία ταινία εδώ. Είπα: Δεν ξέρω τι είδους ταινία, αλλά υπάρχει μία ταινία σε αυτό το υλικό» εξήγησε ο Ερνάν Ροσέλι.
Στη συνέχεια ο σκηνοθέτης πήρε συνέντευξη από τους γονείς της Μαριμπέλ, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τον κόσμο των στοιχημάτων. «Συζητήσαμε αρκετά για φιλμ που είναι κλασικά για τους ανθρώπους της εργατικής τάξης στην Αργεντινή, Good Fellas (Καλά Παιδιά), The Godfather (Ο Νονός), Once Upon a Time in America (Κάποτε στην Αμερική). Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τη σχέση της μεσαίας τάξης και των γκανγκστερικών ταινιών» δήλωσε. Η ιστορία για την οικογένεια που είναι μέρος παράνομου κυκλώματος τζόγου είναι φανταστική, ωστόσο, χρησιμοποίησε τα αληθινά στιγμιότυπα της οικογένειας Φελπέτο για να χτίσει ένα παρελθόν μυθοπλασίας.
«Παρακολούθησα βιντεοσκοπημένο υλικό διάρκειας 100 ωρών και άρχισα να γράφω το σενάριο για το παρελθόν της οικογένειας. Ψηφιοποιήσαμε το υλικό στο Μουσείο Κινηματογράφου του Μπουένος Άιρες» ανέφερε ο σκηνοθέτης, ο οποίος είναι και μοντέρ.
Στη φανταστική ιστορία οι Φελπέτο ζουν στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες και διευθύνουν μία επιτυχημένη επιχείρηση παράνομων στοιχημάτων από το σαλόνι και την τραπεζαρία του σπιτιού τους. Όταν πεθαίνει ο πατέρας και επικεφαλής της επιχείρησης, οι γυναίκες του σπιτιού θα αναλάβουν τα ηνία, έχοντας να αντιμετωπίσουν όχι μόνο διαμάχες και βεντέτες αλλά και την απώλεια και το πένθος.
Η Μάριμπελ πρέπει να χακάρει τον φορητό υπολογιστή του πατέρα της για να βρει αν έχει διοχετεύσει χρήματα σε μέρη που δεν γνωρίζουν, ενώ παράλληλα καταστρέφει αρχεία που θα μπορούσαν να βλάψουν την οικογένεια εάν κατασχεθούν. Κάνοντας αναζήτηση στα αρχεία ξετυλίγει την ιστορία και τα μυστικά της οικογένειάς της.
«Όταν καταγράφεις οικογενειακές στιγμές, είναι στιγμές ευτυχίας, οι θλιβερές πτυχές και τα προβλήματα είναι κάπως εκτός πλάνου» υπογράμμισε ο σκηνοθέτης. Εκτός από τα οικογενειακά βίντεο, υπάρχουν πλάνα από κάμερες ασφαλείας από πολλαπλές γωνίες, λήψεις 360° και ακόμη και λήψη από σαρωτή ακτίνων Χ, επιδιώκοντας να δείξει την ταινία του μέσα από διαφορετικούς φακούς.
«Η Αλεχάντρα και η Μαριμπέλ δέχθηκαν να υποδυθούν τους δύο κεντρικούς ρόλους στην ταινία αν και δεν είναι επαγγελματίες ηθοποιοί. Η Μαριμπέλ είναι εικαστική καλλιτέχνης, είναι φίλη μου εδώ και 15 χρόνια» ανέφερε ο σκηνοθέτης. Η ταινία έχει ως θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις, μεταξύ γονέων και παιδιών και την ένταση ανάμεσα σε δύο διαφορετικές γενιές, σύμφωνα με τον δημιουργό της.
«Δεν ξέρω αν υπάρχει μόνο ένα μήνυμα ή ένα σαφές μήνυμα στην ταινία, αλλά νομίζω ότι αυτό που προκύπτει είναι ότι για να μεγαλώσεις, να ζήσεις τη δική σου ζωή πρέπει να θέσεις τα όρια με τους γονείς σου ή τις αποφάσεις τους» υπογράμμισε.
Στη Λατινική Αμερική, στην Αργεντινή και στη Βραζιλία είναι δυνατός ο ανεξάρτητος κινηματογράφος και υπάρχει μία πολύ ζωηρή κινηματογραφική σκηνή, εκτίμησε ο Ερνάν Ροσέλι τονίζοντας ότι είναι μεγάλος θαυμαστής του ευρωπαϊκού κινηματογράφου και πρώτα απ’ όλα του γαλλικού. Ωστόσο παρατήρησε ότι, κατά τη γνώμη του, στην κεντρική οικονομία ο κινηματογράφος τείνει να «απολιθώνεται» μερικές φορές.
«Όλα τα όμορφα πράγματα και η σχέση μεταξύ ανθρώπινων επιθυμιών και φύσης δεν έχουν να κάνουν με την Τεχνητή Νοημοσύνη» τόνισε ο Ερνάν Ροσέλι, ο οποίος εργάζεται ως μοντέρ σε ταινίες άλλων σκηνοθετών, σημειώνοντας ότι οι νέες τεχνολογίες βοηθούν στο στάδιο του μοντάζ. «Ο τρόπος που οι άνθρωποι μιλούν, ο τρόπος που έρχεται το αναπάντεχο στο πλάνο, είναι αδύνατα όλα αυτά για την Τεχνητή Νοημοσύνη» υπογράμμισε.
Η σκηνοθεσία ήταν ενός είδους κάλεσμα για μένα, τόνισε ο Ροσέλι. Αν και υπάρχουν πλέον οι πλατφόρμες streaming, νομίζω ότι η ταινία και οι κινηματογράφοι θα επιβιώσουν, επισήμανε. «Μιλάμε για τον θάνατο του σινεμά, εδώ και 15 χρόνια, αλλά το σινεμά πάντα επιβίωνε» υπογράμμισε.
«Ξεκινάμε ευλογημένοι από τις Κάννες και συνεχίζουμε σε άλλα Φεστιβάλ. Τα Φεστιβάλ, ο κόσμος, το να μπορείς να βλέπεις την αντίδραση του κοινού σε διάφορες χώρες είναι ένα υπέροχο κομμάτι της διαδικασίας δημιουργίας ταινιών» τόνισε ο σκηνοθέτης.
