Συνολικά 161 άτομα, γυναίκες και παιδιά, έχουν φιλοξενηθεί στον ξενώνα φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών του δήμου Κομοτηνής στα έξι χρόνια λειτουργίας του, από τον Φεβρουάριο του 2014.
«Είναι μία δομή που λειτουργεί με έμπειρο επιστημονικό προσωπικό, 24 ώρες το 24ωρο, και στην οποία οι κακοποιημένες γυναίκες βρίσκουν τη δύναμη, τον τρόπο ν’ αποχωρήσουν απ’ τη βία. Προσπαθούμε να ενδυναμώσουμε με την ψυχολογική στήριξη τις γυναίκες που έχουν υποστεί βία, ώστε να μπορούν να ενταχθούν πιο εύκολα στην κοινωνία, να παίρνουν αποφάσεις από μόνες τους και να μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν κάθε μορφή βίας. Πλέον έχει διευρυνθεί το πλαίσιο και παρέχουμε και εργασιακή στήριξη που είναι πολύ σημαντική για γυναίκες που δεν δουλεύουν». Τα παραπάνω δηλώνει η διοικητικός του ξενώνα, Βασιλική Γαντά, σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη με την αφορμή του δεύτερου φεστιβάλ «Ο Φάρος της Ισότητας», που διοργάνωσε το Συμβουλευτικό Κέντρο Υποστήριξης Γυναικών-Θυμάτων Βίας, το Σαββατοκύριακο.
Δεδομένης της μοναδικότητας του ξενώνα σε επίπεδο Περιφέρειας, τα περισσότερα περιστατικά είναι από την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις φιλοξενίας γυναικών από όλη την Ελλάδα, όταν διαπιστώνεται η ανάγκη απομάκρυνσης του θύματος από τον θύτη. «Μία γυναίκα μπορεί να μείνει αρχικά μέχρι τρεις μήνες. Αν συντρέχουν πολύ σοβαροί λόγοι επικινδυνότητας μπορεί να παραταθεί η διαμονή της και φεύγει αφού αξιολογηθεί το περιστατικό», εξηγεί η κ. Γαντά. Διευκρινίζει πως οι γυναίκες στον ξενώνα δεν είναι φυλακισμένες, υποχρεούνται στην τήρηση κάποιων κανόνων, δεδομένου του απορρήτου της διεύθυνσης του ξενώνα για ευνόητους λόγους, αλλά μπορούν να εργαστούν και να συναναστραφούν κοινωνικά.
Παρούσα στη συνέντευξη αλλά και στις εκδηλώσεις ήταν και η γγ Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας Φύλλων Μαρία Συρεγγέλα, η οποία τόνισε τη σημαντικότητα της διοργάνωσης ανάλογων δράσεων στην Περιφέρεια, αλλά και τη σπουδαιότητα του έργου των Συμβουλευτικών Κέντρων των Δήμων, τόσο στον τομέα της δικτύωσης όσο και της ευαισθητοποίησης για τα θέματα βίας, που -όπως σημείωσε- «δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άντρες τους οποίους θέλουμε αρωγούς».
Η κ. Συρεγγέλα αναφέρθηκε και στη δημιουργία τμημάτων στήριξης θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, σε κάθε Αστυνομική Διεύθυνση (περίπου 73 τμήματα πανελλαδικά, υπογραμμίζοντας πως «είναι πολύ σημαντική η εκπαίδευση των αστυνομικών για την αντιμετώπιση των θυμάτων βίας», συμπληρώνοντας πως η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας έχει πολύ καλή συνεργασία, τόσο με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όσο και με το υπουργείο Παιδείας και πάρα πολλούς άλλους φορείς, με τους οποίους είναι σε συνεχή επαφή.
Επισήμανε πως αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών που καταγγέλλουν τα περιστατικά βίας, γεγονός που το αποδίδει στο ότι «οι γυναίκες είναι πλέον πιο ενημερωμένες και απευθύνονται στα συμβουλευτικά κέντρα ή στην τηλεφωνική γραμμή 15900, πολύ πιο εύκολα απ’ ότι στο παρελθόν». Διευκρινίζει πως η βία δεν αφορά μία κατηγορία γυναικών και εξηγεί: «Οι περισσότερες βέβαια είναι άνεργες και συνήθως είναι αυτές που δεν καταγγέλλουν εύκολα το γεγονός, γιατί εξαρτώνται οικονομικά από τους συντρόφους τους. Παρ’ όλα αυτά όμως και γυναίκες που εργάζονται δέχονται βία, ψυχολογική ή σωματική και αυτές σήμερα πολύ πιο εύκολα, σε σχέση με το παρελθόν προχωρούν σε καταγγελία».
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ, δηλώνει πως τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα είναι υψηλά, σε επίπεδο χωρών ΕΕ, σημειώνοντας, ωστόσο, ότι «οι βόρειες χώρες της Ευρώπης εμφανίζουν πολύ περισσότερα περιστατικά βίας απ’ ότι εμείς, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι εκεί υπάρχει περισσότερη λεκτική ή σωματική βία. Απλώς οι γυναίκες εκεί είναι πολύ πιο ενημερωμένες και καταγγέλλουν πολύ πιο εύκολα».
Τέλος, η κ. Συρεγγέλα υπογραμμίζει το πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της οικογένειας και της εκπαίδευσης στην καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. «Μέσα από την οικογένεια, πρέπει να μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι το ένα φύλο πρέπει να σέβεται το άλλο» τονίζει. Σε ότι αφορά στην εκπαίδευση προαναγγέλλει τον προγραμματισμό ενημερωτικών εκδηλώσεων και σημειώνει πως ήδη στο νόμο 3500 του 2006 προβλέπεται η επικοινωνία του εκπαιδευτικού με τις αρμόδιες υπηρεσίες, εφόσον αντιληφθεί ότι υπάρχουν παιδιά που υφίστανται βία.
Λ.Π.
