Ασχολείται με το θέατρο πολλά χρόνια. Ενθουσιάζει το κοινό με την υποκριτική της. Μεταμορφώνεται και μπαίνει εύκολα σε όλους τους ρόλους. Έλαμψε στη μεγάλη οθόνη. Τώρα ως πίστη υπηρέτρια του Θεάτρου σαρώνει επί σκηνής και ενθουσιάζει για άλλη μια φορά το θεατρόφιλο κοινό της πόλης. Ο λόγος για την Θωμαή Nτόκου που είναι μία εκ των πρωταγωνιστών της παράστασης “Τα κορίτσια της Οδού Ασπασίας“, που λόγω Sold out παραστάσεων πήρε παράταση στο Θέατρο Αθήναιον.
Ασχολείστε πολλά χρόνια με το θέατρο. Πείτε μας πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτό;
Με το θέατρο ασχολούμαι από το γυμνάσιο. Πάντα μου άρεσε πολύ, συστηματικά όμως ασχολούμαι εδώ και 18 χρόνια. Αρχικά σε δημοτική ομάδα και τον τελευταίο χρόνο με την ομάδα του Βασίλη Παπά. Πριν από 20 χρόνια είδα στο σχολείο του γιου μου μια ανακοίνωση του Δήμου, που ζητούσε άτομα να στελεχώσουν τη θεατρική ομάδα. Έτσι ξεκίνησα.
Πείτε μας τον λόγο που αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο;
Αποφάσισα να ασχοληθώ, επειδή πάντα μου φαινόταν ενδιαφέρον να υποδύομαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Πάντα μου φαίνεται ενδιαφέρουσα η σκηνή, αλλά και τα παρασκήνια. Βρίσκω διέξοδο, παίρνω πολλή χαρά, νιώθω λύτρωση όταν κάνω θέατρο!
Συμμετείχατε και στην ταινία «Φόνος εκ προ Ομελέτας». Μιλήστε μας για αυτή την εμπειρία.
Η συμμετοχή στην ταινία ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία! Ευχαριστώ τον Βασίλη Παπά και τον Στέλιο Δουλγερίδη για αυτή την ευκαιρία! Συνεργάστηκα με ανθρώπους, που γνώριζα αλλά και με πολλούς που συναντούσα πρώτη φορά. Η συμμετοχή ήταν εθελοντική και οι περισσότεροι είμασταν ερασιτέχνες κι όμως υπήρχε πολύ και καλή διάθεση, όρεξη, μεράκι.
Πώς βιώσατε την πρώτη επαφή με τον κινηματογράφο;
Ώρες γυρισμάτων για σκηνές λίγων λεπτών, σκόρπια γυρίσματα, ανακατεμένα, κούραση και χρόνος που στερείς από άλλες δραστηριότητες ή από τους ανθρώπους σου, αλλά όταν βλέπεις το τελικό αποτέλεσμα η χαρά είναι μεγάλη και η δικαίωση λυτρωμός. Ο κινηματογράφος είναι κάτι διαφορετικό από το θέατρο, υποδύεσαι και πάλι ένα ρόλο αλλά σε δόσεις…
Υπάρχουν πρόσωπα που σας βοήθησαν και αν ναι υπάρχει κάποιος τον οποίο θα θέλατε να ευχαριστήσετε για αυτό;
Να το κάνω σαν τα Όσκαρ; Ευχαριστώ τη μητέρα μου, τον πατέρα μου (γελάει) όχι, όχι θα το πω πιο σύνθετα. Με βοήθησαν οι δικοί μου άνθρωποι, που είχαν υπομονή όλα αυτά τα χρόνια κι άντεχαν τις απουσίες μου για πρόβες και για γυρίσματα. Για να ζω τη μαγεία των παραστάσεων. Τους ευχαριστώ πολύ. Θέλω ακόμη να ευχαριστήσω και όσους όλα αυτά τα χρόνια μοιράστηκα σκηνές, καμαρίνια, πρόβες, ξενύχτια και αγωνίες μέχρι να φτάνει κάθε φορά η τελική στιγμή, που γίνεται ουσία όλο αυτό που ετοιμάζετε!
Τι είναι αυτό που θα συμβουλεύατε κάποιον που ξεκινά τώρα το θέατρο;
Να το κάνει με όλη τη δύναμη της ψυχής του, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς προκαταλήψεις, αλλά αφοσιωμένα και απερίσπαστα και αυτό μόνο αν το αγαπάει και νιώθει χαρά με αυτό!
Αν σας έβαζαν να επιλέξετε τι θα ήταν αυτό; Κωμωδία ή δράμα;
Η κωμωδία περιέχει δράμα και μάλιστα πολύ, όποτε δεν θα διάλεγα το ένα ή το άλλο. Η επιλογή είναι θέατρο και μόνο θέατρο, ρόλοι για να ξεδιπλώνομαι, να νιώθω, να ζω!
Είστε μία εκ των πρωταγωνιστών της παράστασης «Τα κορίτσια της Οδού Ασπασίας». Πως νιώθετε που η παράσταση αυτή ήταν sold out και πήρε παράταση για αυτό τον λόγο;
Πως αλλιώς από χαρούμενη, γεμάτη ενθουσιασμό, χαρά και φυσικά ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου έδωσε ο Βασίλης Παπάς να συμμετέχω και στο θεατρικό του μετά την συμμετοχή στο «Φόνο εκ προ ομελέτας»! Είναι μεγάλη ευχαρίστηση όταν βλέπω την αποδοχή του κόσμου, όταν ακούω τόσα όμορφα λόγια, μετά από τόση προσπάθεια. Νοιώθω δικαίωση όταν αυτό που έκανα με αγάπη περνάει στον κόσμο και το βλέπω στα μάτια τους στα βλέμματα τους! Φυσικά οφείλω ένα ευχαριστώ και στους συμπρωταγωνιστές μου, για αυτό το υπέροχο ταξίδι, οι ομάδες γράφουν ιστορία.
Τι είναι αυτό που θα κάνετε αμέσως μετά το πέρας των παραστάσεων;
Θα χαλαρώσω, θα σκέφτομαι τις όμορφες αναμνήσεις που δημιούργησα για άλλη μια φορά. Θα γιορτάσω το Πάσχα με την οικογένειά μου και θα περιμένω την επόμενη πρόκληση, αλλά και γιατί όχι και τη συνέχιση των παραστάσεων με «Τα κορίτσια της οδού Ασπασίας».
