Με ένα «αντί ευχών» κείμενο ο δήμαρχος Ωραιοκάστρου, Παντελής Τσακίρης,
μεταφέρει το μήνυμά του προς τους πολίτες για τη νέα χρονιά.
Αντί ευχών για το 2021 Με τον ερχομό κάθε νέου έτους ενεργοποιείται μια πολύ γνωστή πανανθρώπινη πρακτική: η δέσμευσή μας να λάβουμε αποφάσεις με σκοπό να βελτιώσουμε συγκεκριμένες πτυχές της ζωής μας.
Υποσχόμαστε δηλαδή στον εαυτό μας ότι θα πετύχουμε έναν στόχο, θα
υιοθετήσουμε μία καλή συνήθεια ή ότι πολύ απλά θα κόψουμε μία κακή.
Το βασικό μειονέκτημα, όμως, με αυτήν την πρακτική είναι ότι μεταθέτουμε
για το μέλλον κάτι που μπορεί να γίνει στο παρόν. Αναβάλλουμε για αύριο
αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα.
Προτείνω, λοιπόν, να κάνουμε τη διαφορά. Να πάμε κόντρα σε αυτή τη
συνήθεια ή τουλάχιστον να την υιοθετήσουμε, βάζοντας όμως τη δική μας
πινελιά.
Ας αναλάβουμε λοιπόν σήμερα τη δική μας δέσμευση απέναντι στον τόπο
μας. Ας υποσχεθούμε στους εαυτούς μας, όχι το 2021, αλλά τώρα, όσο ακόμη
διαρκεί το 2020, ότι θα αποβάλουμε νοοτροπίες που μας διχάζουν και μας
αποδυναμώνουν.
Με λύπη μου παρατηρώ το τελευταίο διάστημα να δημιουργείται ένα κλίμα
νοσηρό και δηλητηριώδες στο περιθώριο του τοπικού δημόσιου διαλόγου:
αβάσιμοι παραπολιτικοί ψίθυροι που διακινούνται στόμα με στόμα, fake
news που διαλαλούνται σαν φτηνή πραμάτεια από καλοθελητές «πλανόδιους πωλητές» των social media, προσπάθειες να στοχοποιηθούν χαρακτήρες, αλλά και φωνές ενός ξεπερασμένου τοπικισμού που δεν υπηρετεί κανέναν πολίτη του Δήμου μας.
Το θέμα συνήθως δεν έχει καμία σημασία. Το θέμα κάθε φορά μπορεί να
είναι διαφορετικό, όμως είναι ακριβώς ίδιος ο τρόπος που χρησιμοποιείται
για να δημιουργήσει ψεύτικες εντυπώσεις.
Το θύμα όλου αυτού του τοξικού κλίματος είναι η αλήθεια και κυρίως η
ενότητα και η ομοψυχία.
Είμαστε ή δεν είμαστε όλοι ισότιμοι δημότες του ίδιου Δήμου;
Έχουμε ή όχι όλοι την ίδια αγάπη, την ίδια έγνοια για τον τόπο μας;
Θέλουμε ή όχι όλοι μας να τον δούμε να προκόβει και να ευημερεί;
Επιθυμούμε ή όχι όλοι να τον δούμε να αλλάζει προς το καλύτερο μέρα με τη
μέρα;
Πιστεύει κάποιος ότι ένα χωριό, μία κοινότητα ή μία γειτονιά μπορεί να τα
καταφέρει μόνη της;
Εάν μεγάλα σύγχρονα κράτη παραδέχονται την αδυναμία τους να πορευθούν μόνα τους στον κόσμο και συνασπίζονται με άλλα κράτη για να ξεπεράσουν τις δικές τους προκλήσεις, υπάρχει κάποιος που να νομίζει ότι μία γωνιά του Δήμου Ωραιοκάστρου μπορεί να πορευθεί μόνη της;
Ο Δήμος μας είναι ένας και ενιαίος. Όχι μόνο διοικητικά και γεωγραφικά,
αλλά και ψυχικά. Είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι με τα ίδια προβλήματα – και αυτό δεν θα μπορούσε να φανεί πιο καθαρά απ’ ό,τι φάνηκε κατά τη διάρκεια αυτής της πρωτοφανούς παγκόσμιας κρίσης. Είδαμε τις ζωές μας να αλλάζουν.
Δοκιμάστηκε η υπομονή μας.
Δοκιμάστηκαν οι αντοχές μας.
Πιεστήκαμε οικονομικά.
Είδαμε τους δικούς μας ανθρώπους, τους γείτονές μας να νοσούν ή και να
πεθαίνουν.
Κάναμε Χριστούγεννα μακριά από τους αγαπημένους μας για να τους
προστατέψουμε.
Τίποτα όμως από αυτά δεν στάθηκε ικανό να κλονίσει την πίστη μας.
Ας δεσμευτούμε λοιπόν τώρα, όχι το 2021.
Ας αποφασίσουμε και ας επιλέξουμε:
Την ομόνοια από τη διχόνοια.
Τις γόνιμες συνθέσεις από τις άγονες αντιπαραθέσεις.
Τη συλλογική συνεισφορά από τον τοπικιστικό εγωισμό.
Τις εποικοδομητικές προτάσεις από τους φτηνούς εντυπωσιασμούς.
Την ευημερία όλων από τα συμφέροντα μερικών.
Κάνω λοιπόν πρώτος την αρχή γιατί πιστεύω βαθιά ότι ενωμένοι μπορούμε
περισσότερα.
