Διεθνής διάκριση για τον ομότιμο. Για τη σημαντική διεθνή προσφορά του στη Χαρτογραφία τιμήθηκε από τη Διεθνή Χαρτογραφική Ένωση (International Cartographic Association – ICA) ο ομότιμ…. Διεθνής διάκριση για τον ομότιμο. Για τη σημαντική διεθνή προσφορά του στη Χαρτογραφία τιμήθηκε από τη Διεθνή Χαρτογραφική Ένωση (International Cartographic Association – ICA) ο ομότιμ…. ροη
Για τη σημαντική διεθνή προσφορά του στη Χαρτογραφία τιμήθηκε από τη Διεθνή Χαρτογραφική Ένωση (International Cartographic Association – ICA) ο ομότιμος καθηγητής Ανωτέρας Γεωδαισίας και Χαρτογραφίας, Ευάγγελος Λιβιεράτος, εκλεγμένος τακτικός καθηγητής από την Πολυτεχνική Σχολή ΑΠΘ το 1979 και μέχρι την αφυπηρέτησή του το 2015 στο Τμήμα Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών.
Η Εκτελεστική επιτροπή της ICA απένειμε με ομόφωνη απόφαση των μελών της στον καθηγητή Ευάγγελο Λιβιεράτο τον τίτλο του Επίτιμου Εταίρου (Honorary Fellowship), σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο 29ο Παγκόσμιο Χαρτογραφικό Συνέδριο, στο Τόκιο.
Ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ έγινε ο πρώτος Έλληνας -από το 1979 οπότε ο διεθνής οργανισμός καθιέρωσε τον εν λόγω θεσμό- που τιμήθηκε με το βραβείο εξαιρετικής προσφοράς, «σε αναγνώριση της μεγάλης και σημαντικής συνεισφοράς του στη Διεθνή Χαρτογραφική Ένωση, καθώς και της εξαιρετικής συμβολής του στην προαγωγή της χαρτογραφίας σε διεθνές επίπεδο». Σύμφωνα με το καταστατικό της ICA, το βραβείο αυτό απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε «διαπρεπείς διεθνούς φήμης χαρτογράφους».
Τον έπαινο του τιμωμένου εκφώνησε ο καθηγητής Χαρτογραφίας στο Πολυτεχνείο της Βιέννης και πρώην πρόεδρος της ICA Γκέοργκ Γκάρτνερ (Georg Gartner) μιλώντας για το «όραμα του καθ. Λιβιεράτου για τον 21ο αιώνα για μια δημιουργική επαναπροσέγγιση της τεχνολογίας με τις ανθρωπιστικές επιστήμες και αντίστροφα, με την επαναπροσέγγιση να γίνεται με ανοιχτό μυαλό, ανεκτικότητα, πλουραλισμό και εξωστρέφεια, ώστε να αναπτυχθούν σύνθετες και ελκυστικές κοινές περιοχές σκέψης, μελέτης και έρευνας, που αποτελούν όλο και περισσότερο μέρος της ψηφιακής πολλαπλότητας».
Ο καθηγητής Λιβιεράτος, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης επιτιμοποίησής του, θεωρείται σήμερα ως διεθνής προσωπικότητα μιας ιδιαίτερης γραμμής σκέψης και εφαρμογών για την χαρτογραφική κληρονομιά, που αναπτύχθηκε από τον ίδιον στην Διεθνή Χαρτογραφική Ένωση και χάρις στις ιδέες, προτάσεις και το έργο του οδήγησε στις συγκλίσεις που προσφέρει η κληρονομιά των χαρτών, ένα πεδίο που συνδυάζει την ιστορική και μορφωτική παράδοση των χαρτών και της χαρτογραφικής απεικονιστικής με το σημερινό κυρίαρχο ρεύμα της ψηφιακότητας.
«Είναι από εκείνους του συναδέλφους που σέβομαι και θαυμάζω γιατί ακολουθεί τα ενδιαφέροντα του», ανέφερε ο καθηγητής Γκάρτνερ, εξηγώντας ότι ο καθηγητής Λιβιεράτος αντί να πειθαρχεί στην πεπατημένη της χαρτογραφίας συνδυάζει με πρωτοποριακό τρόπο τα ενδιαφέροντά του και τα επιστημονικά πεδία από διάφορες οπτικές. Ανέφερε ακόμη πως ο Έλληνας καθηγητής «έκανε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις στην έρευνά του στον τομέα της χαρτογραφικής κληρονομιάς, με διεθνή απήχηση», σημειώνοντας την οργάνωση από τον ίδιο των 14 ετήσιων διεθνών συνεδρίων και σεμιναρίων για την «Χαρτογραφική Κληρονομιά στην Ψηφιακότητα», από το 2006, σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης των ΗΠΑ και της Κίνας, καθώς διετέλεσε όλο αυτό το διάστημα, με τρεις διαδοχικές εκλογές, πρόεδρος της αντίστοιχης επιτροπής της ICA. Η συμβολή του στην νέα προσέγγιση των βιβλιοθηκών με τη χαρτογραφική κληρονομιά, όπως επισήμανε ο κ. Γκάρτνερ, έχει αναγνωριστεί διεθνώς, όπως και προτάσεις του για τη σχέση της με τη σύγχρονη τάση της ψηφιακότητας στις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Από το 2006 ο καθ. Λιβιεράτος εκδίδει με επιτυχία το διεθνές διαδικτυακό περιοδικό «e-Perimetron» για τις επιστήμες και τεχνολογίες τις συναφείς με την ιστορία της χαρτογραφίας και των χαρτών. Είναι μέλος του Εργαστηρίου Χαρτογραφίας & Γεωγραφικής Ανάλυσης ΑΠΘ, καθώς και της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τη «Γεωδαισία» (Beirat Geodäsie) της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών, από το 2015.
Το 2008 ανακάλυψε την ύπαρξη δύο διαφορετικών τύπων της Χάρτας της Ελλάδος του Ρήγα Βελεστινλή και παραλλαγών τους, η ύπαρξη των οποίων παρέμενε άγνωστη στους ιστορικούς από την έκδοσή της στη Βιέννη το 1797. Η ανακάλυψη αυτή αποτέλεσε αντικείμενο της σχετικής έκδοσης της Βιβλιοθήκης ΑΠΘ και της πρόσφατης έκθεσής της στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών.
Σμαρώ Αβραμίδου
© ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ.
