Του Σταύρου Α. Οραήλογλου
«Με αφορμή το θέμα της Συρίας, ο Μουχαρέμ Ιντζέ υπενθύμισε τη συμπεριφορά της Ελλάδας εναντίον των Τούρκων της Δυτικής Θράκης.
Η Ελλάδα για να περιορίσει και να εκφοβίσει τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης αύξησε την πίεση της: Πήρε τη γη τους, τους εμπόδιζε από το να πηγαίνουν σχολείο και δεν τους επιτρέπει να ανακαινίσουν τα σπίτια τους. Στα παραπάνω βασικά, πρόσθεσε και μια… εορταστική πρωτοτυπία. Έκλεισαν τις πόρτες σε Τούρκους της Δυτικής Θράκης που είχαν πάει στην Τουρκία, με την ευκαιρία γιορτής για να επισκεφτούν τους συγγενείς τους.
Οι Τούρκοι, επιστρέφοντας στα σπίτια τους μετά την επίσκεψη δεν ήξεραν τι να κάνουν όταν με κατάπληξη άκουσαν ότι είχαν απελαθεί από την Ελλάδα χωρίς αιτιολόγηση. Προέκυψε λοιπόν μια νέα κρίση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Υπήρξε υποχώρηση, με τις πιέσεις που άσκησε η Τουρκία.
Το γεγονός είναι ότι η πολιτική της καταπίεσης και της παρενόχλησης της Ελλάδας σε βάρος των Τούρκων συνεχίζεται. Ο Μουχαρέμ Ιντζέ σημείωσε, πως η εχθρική στάση της Συρίας παρουσιάζει ομοιότητες με τη στάση της Ελλάδας και γενικά είναι μια στάση αντίθετη στις παραδόσεις και στις ρίζες του Τουρκικού Έθνους».
Τα όσα διαβάσατε παραπάνω είναι σημεία της συνέντευξης που έδωσε πριν μερικές ημέρες στο CNN Turk ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στην Τουρκία και κύριος αντίπαλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές της 24ης Ιουνίου, Μουχαρέμ Ιντζέ. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που την Πέμπτη του επετράπη από την ελληνική κυβέρνηση να βρεθεί στη Θράκη, στην Κομοτηνή και να απευθυνθεί δημόσια στους «Τούρκους της Δυτικής Θράκης», όπως ο ίδιος τους χαρακτηρίζει, Έλληνες, μουσουλμάνους στο θρήσκευμα πολίτες. Σε αυτούς, που όπως υποστηρίζει, το ελληνικό κράτος συνεχίζει να ασκεί πολιτική «καταπίεσης και παρενόχλησης».
Δεν γνώριζε το ΥΠΕΞ;
Και γεννιέται η απορία, δεν ήταν σε γνώση του ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών η προκλητικότατη αυτή και αυθάδης φρασεολογία του ηγέτη του ακραιφνούς Κεμαλιστή, ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος; Ασφαλώς ο άνθρωπος που θέλει να αναλάβει την προεδρία της Τουρκίας βρίσκει και κάνει… Εάν υπήρχε από τη δική μας πλευρά μια στοιχειωδώς σοβαρή ηγεσία θα του εμπόδιζε την είσοδο στη χώρα και θα του υπενθύμιζε, πως το δεξί χέρι του Κεμάλ Ατατούρκ, ο Ισμέτ Ινονού είχε ξεκαθαρίσει αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης πως δεν θα δεχόταν καμιά αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας της Τουρκίας με οποιαδήποτε μειονοτική αφορμή. Αναλόγως θα έπρεπε να λειτουργήσει και η ελληνική πλευρά.
Όμως εδώ, με την αμηχανία που χαρακτηρίζει επί δεκαετίες την ελληνική εξωτερική πολιτική επιτρέψαμε να αλωνίζει –αναζητώντας προφανή πολιτικά οφέλη στη δεξαμενή του τουρκικού εθνικισμού- ένας πολιτικός που εκφράζει σε απόλυτο βαθμό την χρόνια επιθυμία της Τουρκίας για τη χειραγώγηση και τον απόλυτο έλεγχο των μουσουλμάνων της περιοχής.
Και μια ακόμη απορία. Εάν η προεκλογική συγκέντρωση του Μουχαρέμ Ιντζέ στην Κομοτηνή είναι η απάντηση στην ομιλία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο Σεράγεβο, τότε βγαίνει προς τα έξω πως η Ελλάδα συμμετέχει στην προεκλογική περίοδο της Τουρκίας κλείνοντας το μάτι στον κύριο Ιντζέ. Πως η Αθήνα προτιμά δηλαδή τον Κεμαλιστή Ιντζέ από τον Ερντογάν. Πάλι σε λάθος άλογο ποντάρουνε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik, την Παρασκευή 01 Ιουνίου 2018
