Αν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ήταν ποδοσφαιρικές ομάδες, αυτή που συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο του 2015 θα μπορούσε να παραλληλιστεί με τη Βραζιλία τού Πελέ ή την Ολλανδία τού Κρόιφ, με ομάδες δηλαδή που δεν θυσίαζαν το επιθετικό ποδόσφαιρο για το αποτέλεσμα κι επέτρεπαν στους ποδοσφαιριστές τους να αναπτύσσουν την ατομική τους κλάση και να θαμπώνουν τα πλήθη με τις ντρίμπλες τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που ορκίστηκε την Τετάρτη θυμίζει περισσότερο τις εθνικές Γερμανίας και Ιταλίας κάθε εποχής, ομάδες δηλαδή που η τακτική τους περιστρέφεται αποκλειστικώς και μόνο γύρω από το αποτέλεσμα, αφήνοντας το θέαμα για τους οραματιστές…
Ο Αλ. Τσίπρας θέλει να διαλέξει εκείνος το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών και, βεβαίως, να τις κερδίσει. Γι’ αυτό και η υπουργοποίηση περισσότερων στελεχών των ΑΝΕΛ ώστε να τους δελεάσει να ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, η αναβάθμιση του Προστασίας του Πολίτη και η εκεί τοποθέτηση της δεξιάς Κ. Παπακώστα προκειμένου να πληγεί το μητσοτάκειο θεώρημα περί ανασφάλειας των νοικοκυραίων.
Γι’ αυτό και η τοποθέτηση ικανών στελεχών σε πόστα που σχετίζονται με την ανασυγκρότηση του κόμματος και τη διανομή τού κρατικού χρήματος, γι’ αυτό και οι πολλές γυναίκες και θεοσεβούμενοι, καθώς και τα νέα στελέχη ανεξαρτήτως αν αποδειχθούν ικανά ή όχι, γι’ αυτό και το μεγάλο σχήμα για να χωρέσουν όλοι και να μην υπάρχουν γκρίνιες, γι’ αυτό και η αξιοποίηση παπανδρεϊκών, σημιτικών και καραμανλικών σε έναν αχταρμά ο οποίος δεν δίνει προοπτική για τη χώρα, αλλά μπορεί να φέρει ψήφους στην κάλπη…
Τα πρόσωπα που απαρτίζουν το νέο υπουργικό συμβούλιο πείθουν ότι ο χρόνος μέχρι τις εκλογές δεν θα χαρακτηριστεί από μεταρρυθμίσεις, αλλά στην καλύτερη περίπτωση από την ανατροπή μνημονιακών αδικιών και στη χειρότερη από ένα μπαράζ εκδουλεύσεων στο όνομα του λαϊκισμού προκειμένου να καλυφθεί η δημοσκοπική διαφορά από τη ΝΔ.
Γι’ αυτό και είναι εθνικώς απαραίτητο οι εκλογές να μην αργήσουν πολύ από τη στιγμή που θα ψηφιστούν τα μέτρα που ακυρώνουν ως ένα βαθμό τον εργασιακό μεσαίωνα και τα οποία μπορούν να ψηφιστούν κι εντός τού Σεπτεμβρίου.
Αλίμονό μας αν βυθιστούμε πάλι σε μια παρατεταμένη περίοδο ρουσφετιών, άκριτων παροχών και υπερβολικών υποσχέσεων όταν η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις και τομές εδώ και τώρα στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης κι όχι του εθνολαϊκισμού…
