Του Γιώργου Βαγιωνά, Βουλευτή Χαλκιδικής της ΝΔ
Αναζητώντας προσχηματικά «περισσότερη Δημοκρατία», η κυβέρνηση μας οδηγεί συστηματικά στην ασυδοσία. Μετά από τρεισήμισι χρόνια στην εξουσία, με συνεχή επαφή με τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, συμπέραναν πως τα προβλήματα των Δήμων οφείλονται στο εκλογικό σύστημα και έκαναν τον «Κλεισθένη Ι» νόμο του κράτους.
Δεν είναι πρόβλημα -για τους κυβερνώντες- η τεράστια γραφειοκρατία για να περατωθεί ένα απλό έργο, δεν είναι η έλλειψη πόρων και προσωπικού, αλλά είναι πρόβλημα η απουσία του ΣΥΡΙΖΑ από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Έτσι, αντί για μια μεγάλη μεταρρύθμιση, όπως ευαγγελίζονταν οι κυβερνώντες, έφεραν ένα νομοσχέδιο που θα προσφέρει «διευκολύνσεις» στα μικρά κομματικά ή ανύπαρκτα ερείσματα του ΣΥΡΙΖΑ στους δήμους.
Το νέο σύστημα απλώς «δανείζεται» κάποια στοιχεία από την απλή αναλογική. Δεν υπάρχει απλή αναλογική με δυο Κυριακές για εκλογή Δημάρχου. Το σίγουρο είναι πως η εφαρμογή του θα στερήσει τη δυνατότητα στην πλειοψηφούσα παράταξη να διοικήσει.
Παράλληλα, από τη μια η κυβέρνηση διατρανώνει πως επιθυμεί να ακολουθήσει τα ευρωπαϊκά πρότυπα και από την άλλη επικαλείται το Σύνταγμα για να μην προχωρήσει σε μεταφορά πόρων και αρμοδιοτήτων στους δήμους. Πρόκειται ξεκάθαρα για πρόφαση, καθώς είναι πολύ συγκεκριμένες οι αρμοδιότητες που δεν μπορούν να μεταβιβαστούν χωρίς συνταγματική αναθεώρηση.
Στόχος τους είναι μεταξύ άλλων, η συγκέντρωση αρμοδιοτήτων, όπως π.χ. ο ελεγκτής νομιμότητας της αυτοδιοίκησης, τον οποίο θα επιλέγει ο υπουργός.
Αυτό που προκύπτει είναι η κυβερνητική πρόθεση εξυπηρέτησης κομματικών συμφερόντων. Ισχνές μειοψηφίες θα βρεθούν να είναι ρυθμιστές της αποκεντρωμένης Διοίκησης. Κάθε κίνηση, κάθε απόφαση θα πρέπει να περνά από τον έλεγχο τους. Αυτό, δεν είναι περισσότερη Δημοκρατία, είναι «πράσινο φως» σε αδιαφανείς διαδικασίες.
Κανείς δεν αρνείται την ανάγκη για βαθιές τομές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υστερούμε σε πολλά θέματα σε σχέση με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Ενδεικτικά και μόνον, αναφέρω το θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων, για το οποίο έχουμε πληρώσει άλλωστε πρόστιμα εκατομμυρίων ευρώ.
Πρέπει να γυρίσουμε σελίδα, να αλλάξει άρδην ο τρόπος λειτουργίας των Δήμων. Το παράδειγμα της Αυστρίας είναι άξιο μελέτης. Με βάση το αυστριακό σύστημα, αποδίδεται στην αυτοδιοίκηση το 50% του κρατικού προϋπολογισμού, με αυστηρή εποπτεία. Αυτό συμβαίνει γιατί η αυτοδιοίκηση ξέρει καλύτερα τα προβλήματα, τα κοινωνικά ζητήματα της περιοχής της, στην Παιδεία, στην Υγεία, αλλά και σε όλους τους τομείς.
Αντί, λοιπόν, να κοιτούμε το ευρωπαϊκό παράδειγμα για να προχωρήσουμε παρακάτω, εμείς περιστρεφόμαστε γύρω από τα ίδια λάθη. Τα οποία μάλιστα νομιμοποιούνται με τον «Κλεισθένη». Πλέον, ένας δημοτικός σύμβουλος που αποχωρεί ή διαγράφεται από την παράταξη με την οποία εξελέγη, θα μπορεί να προσχωρεί επισήμως σε άλλον συνδυασμό, με ο,τι αυτό συνεπάγεται.
Αυτό δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι απορρύθμιση».
