Του Δημήτρη Μαρκόπουλου, Δημοσιογράφου, αρχισυντάκτη εφημερίδας «Πρώτο Θέμα»
Ακούω και διαβάζω εδώ και μήνες περί της προσπάθειας του Αλέξη Τσίπρα να εξαντλήσει την τετραετία και να φθάσει στο… φθινόπωρο του 2019.
Το ενδιαφέρον δε της όλης υπόθεσης είναι πως προ των δηλώσεων Καμμένου με το δίλημμα εκλογές ή δημοψήφισμα πολλοί αναλυτές ανέφεραν ως πιθανότερο ενδεχόμενο την εξάντληση της τετραετίας.
Φυσικά τίποτα τέτοιο δεν μπορεί να ισχύσει κι όσοι αναλύουν την κατάσταση με αυτόν τον τρόπο καλό θα είναι να αναστοχαστούν.
Κι αυτό για πολύ συγκεκριμένους λόγους:
Λόγος νούμερο ένα είναι πως δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πάει σε κάλπες με κομμένες τις συντάξεις. Ήδη στα εκλογικά κοινά άνω των 60 ετών το κυβερνών κόμμα έχει υποστεί μεγάλη καθίζηση.
Λόγος δεύτερος είναι πως η συγκατοίκηση με τον Πάνο Καμμένο ήδη μπάζει νερά. Οι ΑΝΕΛ θα πληρώσουν το μάρμαρο της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ με τη μη είσοδό τους στην επόμενη Βουλή. Όσο όμως το Μακεδονικό ξετυλίγεται τόσο και ο ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνεται από τα όρια μιας «λογικής» ήττας. Σκέφτεστε για παράδειγμα τι έχει να γίνει κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 28ης Οκτώβρη στη Θεσσαλονίκη και το πώς θα υπάρξει αντιστροφή της ίδιας εικόνας που παρακολουθήσαμε με τη διακοπή λόγω «αγανακτισμένων πολιτών» της παρέλασης του 2010;
Λόγος τρίτος είναι πως αυτή τη στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας έχει οικοδομήσει ένα αφήγημα (έστω παραμύθι για όσους πιστεύουμε πως ο πρωθυπουργός έχει ροπή προς το ψέμα). Λέει πως στις 21 Αυγούστου η χώρα βγαίνει από τα Μνημόνια. Με νέα μέτρα εντός του 2019 και με υφεσιακή ατζέντα λιτότητας που έρχεται σαφώς δεν μπορεί να μιλάει για αισιοδοξία.
Τέλος η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έχει ξεκάθαρα πλέον κουράσει και κουραστεί. Όχι. Δεν κυβερνούν κοντά στα τέσσερα χρόνια. Ο πολιτικός χρόνος αυτής της διακυβέρνησης ήταν πυκνός, άρα και διπλός. Έχει έλθει λοιπόν η ώρα μιας αλλαγής.
Για όλα τα παραπάνω και για πολλά ακόμα, έχει έλθει πλέον η ώρα των αποφάσεων για τον πρωθυπουργό. Μια ώρα δύσκολη καθώς μετά από ένα κυβερνητικό σερί παροχής ελπίδων και διαψεύσεων, πλέον θα βρεθεί μπροστά στη δική του πραγματικότητα. Θα κληθεί δηλαδή να πιεί το πικρό ποτήρι της ήττας ακόμα και της συντριβής.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 06 Ιουλίου 2018
