Του Παύλου Χρήστου
Παρά τις όποιες αντιδράσεις η επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης (αφού μάλιστα αποτελεί εφαρμογή καθιερωμένης αρχής του Διεθνούς Δικαίου), είναι ένα αναγκαίο μέτρο αναστολής της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής.
Η Τουρκία αρνείται το ελληνικό δικαίωμα μονομερούς επέκτασης του πλάτους της αιγιαλίτιδας ζώνης σε 12 ναυτικά μίλια (απευθύνει προειδοποίηση ότι αυτή η ενέργεια θα αποτελούσε αιτία πολέμου), προβάλλει τη θεωρία της «ημίκλειστης ειδικής» θάλασσας για το Αιγαίο πέλαγος, ισχυρίζεται ότι είναι κράτος με «δυσμενή» γεωγραφική τοποθέτηση.
Η Ελλάδα αρνείται να δεχθεί περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος που της δίνει το Διεθνές Δίκαιο, αρνείται οποιασδήποτε φύσης διαπραγμάτευση με την τουρκική πλευρά, αρνείται τη θεωρία περί «ημίκλειστων» θαλασσών και ειδικού καθεστώτος, δέχεται τη θεωρία των αρχιπελαγίτικων κρατών.
Η «διαφορά» μέσα απ’ το πρίσμα του Διεθνούς Δικαίου
-Ανοιχτή θάλασσα
Το άρθρο 1 της σύμβασης της Geneva της 29ης Απριλίου 1958 ορίζει ότι ανοιχτή θάλασσα είναι: «Τα τμήματα εκείνα της θάλασσας τα οποία δεν περιλαμβάνονται στην αιγιαλίτιδα ζώνη ή στα εσωτερικά ύδατα ενός κράτους». Το άρθρο 2 της ίδιας σύμβασης ορίζει ότι: «Οι ανοιχτές θάλασσες είναι ελεύθερες για όλα τα έθνη και κανένα κράτος δεν μπορεί έγκυρα να επιχειρήσει την υπαγωγή οποιουδήποτε τμήματός της κάτω απ’ την κυριαρχία του».
-Ζώνες εθνικής δικαιοδοσίας των παρακτίων κρατών
Εσωτερικά ύδατα: Θαλάσσια περιοχή που βρίσκεται εσωτερικά της γραμμής βάσης που μετράει το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης.
Αιγιαλίτιδα ζώνη (ή χωρικά ύδατα ή χωρική θάλασσα): Θαλάσσια λωρίδα εκτεινόμενη απ’ την ακτή και πέρα απ’ τα εσωτερικά ύδατα μιας Χώρας μέχρι μια ορισμένη απόσταση (εύρος).
–Το «εδαφικό» στοιχείο της αιγιαλίτιδας ζώνης.
Η αιγιαλίτιδα ζώνη αποτελεί το «καταδυόμενο τμήμα» του χερσαίου εδάφους. Η συνθετικότητα του εδάφους πηγάζει απ’ το φυσικό δεσμό συνέχειας του εδαφικού στοιχείου της αιγιαλίτιδας ζώνης με το territοrium του κράτους και αποτελεί κριτήριο απόδειξης ότι η ζώνη αυτή είναι συστατικό στοιχείο της έννοιας του παράκτιου κράτους όπου ασκούνται καθολικά, ενιαία και ανεξάρτητα αρμοδιότητες ποιοτικά όμοιες με τις εδαφικές. Η κρατική κυριαρχία (εξουσία) ασκείται 12 ναυτικά μίλια που είναι και το όριο της διεθνούς αναγνώρισης.
-Εξωτερικά όρια της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης.
Η Ελλάδα με τον Α.Ν, 230/17/9-13 Οκτωβρίου 1936 (ΦΕΚ Α 450/1936) και το Π. Δ. 6 Σεπτεμβρίου 1931 παρά τη διαμορφωμένη διεθνή και μεσογειακή πρακτική, προσδιορίζει το πλάτος σε 6 ναυτικά μίλια. Η μονομερής ελληνική νομική ενέργεια της επέκτασης του πλάτους της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης των ηπειρωτικών και νησιωτικών ακτών σε 12 ναυτικά μίλια, μεταθέτει τα εσωτερικά όρια της «ελληνικής» υφαλοκρηπίδας (αρχίζουν από το σημείο που τελειώνουν τα εξωτερικά όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης) κατά 6 ναυτικά μίλια, μειώνει την έκταση της «διαφιλονικούμενης» υφαλοκρηπίδας, ενισχύει τη στρατηγική σημασία του ελληνικού χώρου και παύει την τουρκική.
