21η Απριλίου 1967, η Δημοκρατία παραδίδεται στους αρμούς της βίας και της αυθαιρεσίας.
Η Χούντα των Συνταγματαρχών καταλύει το Σύνταγμα, εγκαθιδρύει ένα καθεστώς φίμωσης, καταστολής και συστηματικής διαφθοράς. Πέρα από τους βασανισμούς και τις εξορίες, πέρα από τα τανκς και τις λογοκρισίες, ήταν και η δομική εγκατάσταση ενός παρακράτους. Τραπεζίτες που γίνονται κρατικοί εργολάβοι, κρατικοί εργολάβοι που γίνονται εκδότες, και μια ΚΥΠ που μετατρέπεται σε μηχανισμό διανομής αδιαφανούς χρήματος.
20 Απριλίου 2025. Οι Sunday Times, μία από τις κορυφαίες βρετανικές εφημερίδες, καταγράφουν την Ελλάδα ως “μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της Ευρώπης”. Αφορμή: η συγκάλυψη στο έγκλημα των Τεμπών.
Μια μάνα ακούει τη φωνή της κόρης της σε ηχητικό ντοκουμέντο να λέει: “Δεν έχουμε οξυγόνο.” Είχε προηγηθεί η βεβαίωση των αρχών ότι ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Το ρεπορτάζ είναι κόλαφος. Περιγράφει ευθύνες που δεν αποδόθηκαν, διαδικασίες που καταστρατηγήθηκαν, και μια κυβέρνηση που “έθαψε την υπόθεση”. Oι Sunday Times αναφέρονται στα αίτια της σύγκρουσης και στο πώς κατέρρευσε το αφήγημα της κυβέρνησης περί ανθρώπινου λάθους.
Και κάπως έτσι η θεσμοποιημένη ατιμωρησία διαπερνά δεκαετίες, χούντες και δημοκρατίες. Και κάπως έτσι, 58 χρόνια μετά, επιβεβαιώνεται ότι το κράτος έχει συνέχεια.
Μόνο που στην Ελλάδα, η μόνη σταθερά είναι η βαθιά θεσμική σήψη.
