Αναλύοντας τη σημασία της δημοσιογραφίας ως μέσο παιδείας και κοινωνικής συνείδησης. Ο Σπύρος Μελάς, ο οποίος κατατάσσεται στους κορυφαίους της ελληνικής δημοσιογραφίας, είχε χαρακτηριστεί ως δάσκαλος από τον Παύλο Παλαιολόγο στο Βήμα σχεδόν εξήντα χρόνια πριν. Ο Παλαιολόγος θεώρησε το χρονογράφημα ως την κορυφαία διάσταση του πολυσχιδούς έργου του Μελά. Η συμβολή του Μελά στην ελληνική κοινωνία δεν περιοριζόταν μόνο στην ακαδημαϊκή του ιδιότητα ή τις λογοτεχνικές του επιτυχίες, αλλά επικεντρωνόταν κυρίως στη δημοσιογραφία, η οποία στη σύλληψή του ενσάρκωνε ένα λειτούργημα υψηλών ηθικών αξιών.
Ο Παλαιολόγος έγραφε για μια δημοσιογραφία που είχε υποστεί μετασχηματισμούς με την πάροδο του χρόνου, ξεκαθαρίζοντας ότι αυτή δεν είναι απλώς ένα επάγγελμα, αλλά ένα λειτούργημα με στόχο την κοινωνική αγωγή. Ο άξιος δημοσιογράφος έχει το καθήκον να εκπαιδεύει την κοινωνία, ασκώντας με αυστηρότητα και αίσθημα ευθύνης το ρόλο του. Σύμφωνα με τον Ευάγγελο Παπανούτσο, η δημοσιογραφία αποτελεί έργο διδαχής που διαρκεί στο χρόνο, εκπαιδεύοντας τους πολίτες και διαμορφώνοντας τις αξίες τους.
Η επιρροή των δημοσιογράφων είναι εκτενής, καθώς αυτοί συμβάλλουν στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και μπορούν να είναι καθοριστικοί παράγοντες στην πολιτική ζωή. Η ευθύνη τους είναι μεγάλη και το έργο τους έχει μακροχρόνια επίδραση στις ζωές των ανθρώπων. Όπως σημειώνει ο Πλάτων, ο παιδαγωγός και ο δημοσιογράφος έχουν κοινό στόχο την αναμόρφωση της ψυχής, μεταδίδοντας ιδέες και αρετές.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
