Ανάλυση για την προοπτική της μετανάστευσης ως λύση στο δημογραφικό και οικονομικό πρόβλημα της Ευρώπης. Είναι σχεδόν απίστευτη η εμμονή ορισμένων στο να προτείνουν τη μετανάστευση ως μέσο για την επίλυση του δημογραφικού ζητήματος στην Ευρώπη, καθώς και της συνακόλουθης χαμηλής παραγωγικότητας της οικονομίας της, η οποία πλήττεται από τη μείωση του εργατικού της δυναμικού. Πρόσφατα, μια νέα τάση έχει αναδυθεί, η οποία υποστηρίζει την οργανωμένη και ορισμένου χρόνου μετανάστευση ως λύση για το ελλειμματικό παραγωγικό δυναμικό των ευρωπαϊκών χωρών. Μάλιστα, η υποστήριξη αυτής της προσέγγισης προέρχεται από τον Λαντ Πρίτσετ, πρώην ακαδημαϊκό στο Χάρβαρντ και την Οξφόρδη, ιδρυτή της οργάνωσης Labor Mobility Partnerships.
Η κεντρική επιχειρηματολογία είναι ότι μέσω αυτής της στρατηγικής θα καταστούν εφικτές οι ανησυχίες των γηγενών πληθυσμών, εφόσον η μετανάστευση θα είναι συμφωνημένα περιορισμένη σε χρόνο, ενώ ταυτόχρονα θα ενισχυθούν οι παραγωγικές δομές των ανεπτυγμένων χωρών με νέο εργατικό δυναμικό. Παράλληλα, οι χώρες προέλευσης των μεταναστών αναμένεται να επωφεληθούν οικονομικά και κοινωνικά από την εισροή χρημάτων και την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας για εκείνους που θα επιστρέψουν.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές αμφιβολίες σχετικά με αυτήν την προσέγγιση. Το επιχείρημα του Πρίτσετ ότι τα σύνορα ήταν ανοιχτά πριν από τα μέσα του 20ού αιώνα δεν ευσταθεί, καθώς η ιστορία δείχνει την ύπαρξη σοβαρών ζητημάτων που αφορούσαν τον αποκλεισμό ή την ενσωμάτωσης διαφόρων πληθυσμών. Επιπλέον, η προέλευση των μεταναστών είναι κρίσιμη: ενώ η πλειονότητα όσων εισέρχονται στις ΗΠΑ είναι από χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι περισσότεροι που έρχονται στην Ευρώπη προέρχονται από την Ασία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, γεγονός που φέρει πρόσθετες προκλήσεις λόγω της θρησκείας και της εργασιακής τους εμπειρίας. Ο Ντάγκλας Μάρεϊ στο βιβλίο του Strange Death of Europe: Immigration, Identity and Islam εξηγεί ότι τα επιχειρήματα για την ενίσχυση της παραγωγικότητας μέσω της μετανάστευσης από μουσουλμανικές χώρες είναι αμφισβητήσιμα.
Συμπερασματικά, η προσφυγή σε μουσουλμανικές μεταναστευτικές ροές δεν φαίνεται να προσφέρει λύσεις στο δημογραφικό και, πολύ περισσότερο, στο εργασιακό πρόβλημα της Ευρώπης. Ίσως μια συμφωνία με μη μουσουλμανικές περιοχές, όπως η Ινδία ή η Λατινική Αμερική, θα μπορούσε να φέρει κάποιες ελπιδοφόρες προοπτικές, αν και ούτε αυτές οι επιλογές είναι ιδανικές.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
