Ανάλυση της σημερινής κατάστασης του ΣΥΡΙΖΑ και των εσωκομματικών προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων του Κασσελάκη. Ναι, Παύλο μου, είμαι νέος στην πολιτική, αλλά όχι άγνωστος. Εσύ πήρες από το χέρι έναν εντελώς άγνωστο, τον Κασσελάκη, χωρίς να τον ξεψαχνίσεις, και τον έκανες αρχηγό του κόμματος. Αυτό είπε ο Νικόλας Φαραντούρης στον Παύλο Πολάκη στο debate των υποψήφιων αρχηγών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν μια από τις φράσεις που αφορούσαν τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, το φάντασμα του οποίου συνεχίζει να στοιχειώνει την Κουμουνδούρου και μετά την αποχώρησή του. Κι όπως όλα δείχνουν, μετά και τις τελευταίες ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών που σηματοδοτούν την τρίτη διάσπαση του κόμματος μέσα σε ένα χρόνο, το φάντασμα Κασσελάκη θα συνεχίσει να απασχολεί την Κουμουνδούρου για καιρό.
Η αλήθεια είναι ότι με την αυτοκριτική ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα θέμα από παλιά. Θυμόμαστε την περίοδο του 2019 που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση όταν κλήθηκε να κάνει την αυτοκριτική του για την περίοδο της δικής του διακυβέρνησης. Στόχος ήταν η επικοινωνία με το ευρύ κοινό που στήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως αιτήματα για διάλογο και ανταλλαγή απόψεων ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν.
Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση Κασσελάκη. Ο άνθρωπος ήρθε, είδε ότι το κόμμα ήταν σε δύσκολη κατάσταση και νίκησε. Η έλλειψη ελέγχου από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ στους υποψηφίους του είχε σοβαρές συνέπειες.
Αλλά, όπως έγινε σαφές από τις καμπάνες που χτύπησαν μετά την ανάδειξη του Κασσελάκη ως προεδρικού υποψηφίου, κάποιοι υποψήφιοι εξακολουθούσαν να τον στηρίζουν, αποδεικνύοντας ότι το κόμμα δεν είχε μια ενιαία στρατηγική για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως εξακολουθεί να μην παρέχει εξηγήσεις για όλα αυτά, υποδεικνύοντας ότι η κατάσταση μπορεί να φθάνει στο χείλος της κατάρρευσης, με το σκοινί του που μοιάζει πια με λεπτή κλωστή.
