Η δημοκρατία εξασφαλίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ενισχύοντας την κοινωνική ισότητα και προάγοντας τη διαφορετικότητα. Το 1831 η τότε Γαλλική κυβέρνηση στέλνει έναν νεαρό αριστοκράτη, τον Αλεξίς ντε Τοκβίλ, στις ΗΠΑ για να μελετήσει το αμερικανικό ποινικό σύστημα. Αυτός, στην πραγματικότητα, μελετά τη νεαρή Αμερικανική δημοκρατία και καταλήγει ότι η δυναμική της μετάβασης σε δημοκρατικές μορφές είναι μη αντιστρέψιμη. Όλα αυτά τα καταγράφει σε ένα μνημειώδες έργο με τον τίτλο «Η Δημοκρατία στην Αμερική».
Η δημοκρατία είναι από τη μια άρνηση της δικτατορίας και της ολιγαρχίας, καθώς και η εξασφάλιση θεμελιωδών δικαιωμάτων για τις μειονότητες. Σε κάποιο σημείο, εισάγει την έννοια της τυραννίας της πλειοψηφίας για να υπογραμμίσει ότι το ζήτημα είναι η δημοκρατία να μην σημαίνει επιβολή της πλειοψηφίας πάνω στη μειοψηφία. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Τζον Στιούαρτ Μιλ χρησιμοποιεί την ίδια έννοια για να μιλήσει για τους κινδύνους για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, εάν δεν υπάρχουν εγγυήσεις για αυτά.
Τα θεμελιώδη δικαιώματα αφορούν πρωτίστως τις μειονότητες, και η ελευθερία της γνώμης στην δημοκρατία κατεξοχήν αφορά όσους διαφωνούν με την πλειοψηφούσα γνώμη. Γνωρίζω την επιχειρηματολογία όσων χρησιμοποιούν τη ρητορική ότι η τυραννία των μειοψηφιών έχει φτάσει σε υπερβολές. Είναι ωστόσο προβληματικό να μιλάμε για τυραννία των μειοψηφιών, καθώς οι μειονοτικές ομάδες ακόμη αντιμετωπίζουν διακρίσεις και στερεότυπα.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τυραννία των γκέι ή των τρανς, όταν αυτοί αντιμετωπίζουν ακόμα διακρίσεις. Τα δικαιώματα των μειονοτήτων είναι κρίσιμα για την εξασφάλιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής. Οι κοινωνίες μας, που δεν αποτελούνται μόνο από λευκούς στρέιτ άντρες, έπρεπε να γιορτάσουν την ποικιλομορφία τους.
