Η ακροδεξιά επενδύει στον ρατσισμό και την ξενοφοβία, προκαλώντας επικίνδυνες συνέπειες για την κοινωνία. Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, οι τρομοκράτες προέρχονταν κυρίως από αναρχικές ομάδες. Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς εισήγαγαν για πρώτη φορά τεχνικές που αργότερα έγιναν ευρέως διαδεδομένες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Μάριο Μπούντα, ο οποίος το 1920 δοκίμασε για πρώτη φορά το όχημα-βόμβα στην Wall Street, χρησιμοποιώντας ένα κάρο αντί αυτοκινήτου. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, διάφορα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα υιοθέτησαν παρόμοιες πρακτικές. Από τη δεκαετία του 1960, το στερεότυπο της τρομοκρατίας συνδέθηκε με την Άκρα Αριστερά και τους Παλαιστινίους.
Ωστόσο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και κυρίως μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι αντιλήψεις για την τρομοκρατία άλλαξαν, εστιάζοντας κυρίως στην ισλαμιστική τρομοκρατία. Αυτή η στερεοτυπική αντίληψη οδήγησε σε περιθωριοποίηση και ρατσιστική μεταχείριση όλων όσων σχετίζονται με το Ισλάμ, επηρεάζοντας ακόμη και πολιτικές σχετικά με τη μετανάστευση.
Η πρόσφατη επίθεση στο Μαγδεμβούργο, όπου δράστης ήταν Σαουδάραβας που είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο, υπογραμμίζει την ανυπαρξία της απλούστευσης αυτή. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος δεν εντάσσεται στην κατηγορία του τζιχαντιστή αλλά αντιθέτως, έγινε οπαδός της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) και αναπτύσσει μίσος κατά των μουσουλμάνων. Η ακροδεξιά ιδεολογία, που επενδύει στον ρατσισμό και την ισλαμοφοβία, συχνά καταλήγει να υποστηρίζει τη βία.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι νέο. Το έχουμε δει με περιπτώσεις όπως του Μπρέιβικ στη Νορβηγία και του Τάραντ στη Νέα Ζηλανδία. Δυστυχώς, δεν αποκλείεται να επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά. Η ιδεολογία της ακροδεξιάς είναι επικίνδυνη και, αν δεν αντιμετωπιστεί σοβαρά, μπορεί να οδηγήσει σε τραγικές συνέπειες.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
