Η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζει προκλήσεις στην πολιτική σκηνή, αναζητώντας στρατηγικές για κυβερνητική σταθερότητα. Φαινομενικά, η Νέα Δημοκρατία έχει καταφέρει να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία της στο πολιτικό σκηνικό. Παρά τις διάφορες εκδηλώσεις εσωκομματικής δυσαρέσκειας, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει είναι στέρεη και επιτρέπει στην κυβέρνηση να περνά όποιο νομοσχέδιο θέλει. Ωστόσο, η δημοσκοπική δυναμική της Νέας Δημοκρατίας δείχνει ότι δεν έχει ορίζοντα αυτοδυναμίας, αναγκάζοντας την να αναζητήσει δυνάμει κυβερνητικού εταίρου σε μια εποχή πολιτικής κρίσης.
Αυτό εισάγει σοβαρούς προβληματισμούς, καθώς εν μέσω μιας αβέβαιης πολιτικής πραγματικότητας, τα υπάρχοντα κοινωνικά και πολιτικά αφηγήματα δεν φαίνεται να μπορούν να προσφέρουν προοπτική. Αν και η Νέα Δημοκρατία εξετάζει τις συμμαχίες με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, η δυνατότητα μιας σταθερής κυβέρνησης είναι υπό αμφισβήτηση.
Η κατάσταση στη χώρα δεν ενδυναμώνει μια κλίμαką δημόσιας στήριξης για κάποια εναλλακτική και κατ’ επέκταση, δημιουργεί συνθήκες εκλογικής δυσαρέσκειας. Τα στρώματα που αισθάνονται ότι αδικούνται εκλογικά τείνουν να μοιράζονται σε αντιθετικές κατευθύνσεις, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης της Ακροδεξιάς.
