Αναλύουμε πώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαιώνει τη σκέψη του Όργουελ μέσω μηχανισμών παρακολούθησης και χειραγώγησης. Το μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ, 1984, έχει καθιερωθεί ως το κορυφαίο έργο αναφοράς για τους φιλελεύθερους, αποτυπώνοντας με μοναδικό τρόπο τη φύση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος. Το βιβλίο αυτό δεν αρκείται απλώς στην καταστολή, αλλά αναζητά την πλήρη κυριαρχία επί της σκέψης των πολιτών, μέσω ενός εκτεταμένου συστήματος επιτήρησης και προπαγάνδας. Η φιλοσοφία του Όργουελ δείχνει πώς οι ολοκληρωτικές μορφές κυριαρχίας μπορούν να αναδειχθούν ακόμη και στις σύγχρονες κοινωνίες, συχνά με επίκεντρο τη μεσαία τάξη. Παρά τις πολιτικές αντιφάσεις, ο Όργουελ επισημαίνει ότι η ουσία της εξουσίας βρίσκεται στην επιβολή του ελέγχου και της διαστρέβλωσης της αλήθειας.
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για την κυβέρνηση Μητσοτάκη υπογραμμίζουν ακριβώς αυτή τη δυναμική. Το σκάνδαλο των υποκλοπών αποδεικνύει την ύπαρξη ενός μηχανισμού παρακολούθησης που περιλαμβάνει υψηλόβαθμους πολιτικούς και δημοσιογράφους, υπονομεύοντας την ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Επίσης, η διαχείριση της δημόσιας εικόνας μέσω παρακρατικών μηχανισμών και bots έχει οδηγήσει σε έναν επιθετικό πόλεμο παραπληροφόρησης, ενισχύοντας την κυβερνητική προπαγάνδα. Αυτή η κατάσταση εντείνει τις ανησυχίες για τη δικαιοσύνη και την ανεξαρτησία των θεσμών.
Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να ελέγξει τους μηχανισμούς της ενημέρωσης, επιδιώκοντας να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο και να περιορίσει τη δημόσια συζήτηση, σε μια προσπάθεια να κρύψει τυχόν ποινικές ευθύνες. Συνολικά, ζούμε σε μια εποχή όπου οι λέξεις όπως δικαιοσύνη και δημόσιο συμφέρον κινδυνεύουν να χάσουν το πραγματικό τους νόημα. Το έργο του Όργουελ παραμένει επίκαιρο, καθώς οι κοινωνίες καλούνται να αναγνωρίσουν και να αντισταθούν σε μορφές ολοκληρωτισμού.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
