Η αλήθεια και η αξιοπιστία της δημοσιογραφίας ως κρίσιμοι παράγοντες της πνευματικής μας παράδοσης. Διαβάζοντας κείμενα όπως η πρόσφατα δημοσιευθείσα επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά, με τον ρωμαλέο λόγο και την απαράμιλλη καθαρότητα νοημάτων, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι η αντοχή στο χρόνο και η επικαιρότητα συνιστούν τη λυδία λίθο της συγγραφικής δραστηριότητας, που συμβαδίζει με τη δημοσιογραφία στο πλαίσιο της συμμετοχής των πνευματικών ανθρώπων στο κατά Μαρωνίτη δημοσιογραφικό παιχνίδι.
Ο Γιανναράς γράφει για την αλήθεια, για το κύρος της αλλά και για τη διαστροφή της. Ταυτόχρονα, καταθέτει σκέψεις για την αξία της αλήθειας καθαυτής και την αναξιότητα των εκπροσώπων της, διερευνώντας τα κριτήρια της ακατάπαυστης κριτικής που ασκούμε σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου.
Μολονότι το κείμενο γράφτηκε πριν από μισό αιώνα, η αίσθηση είναι ότι αφορά και το σήμερα. Η προσέγγιση της τραγωδίας των Τεμπών και οι πολιτικοκοινωνικές της προεκτάσεις μέσω του πρίσματος του Γιανναρά είναι προφανώς εφικτή και αναμφίβολα ουσιαστική.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
