Η ανάλυση των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη και η επίδραση της Αμερικής στο μέλλον της ηπείρου. Πολύ κοντά στο πολυτελές ξενοδοχείο Bayerischer Hof, το οποίο φιλοξενεί τη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, υπεγράφη πριν από 86 χρόνια η διαβόητη Συμφωνία του Μονάχου. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1938, οι πρωθυπουργοί του Ηνωμένου Βασιλείου, Νέβιλ Τσάμπερλεν, και της Γαλλίας, Εντουάρντ Νταλαντιέ, συνυπέγραψαν με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι την προσάρτηση της Σουδητίας – μιας κυρίως γερμανόφωνης περιοχής της Τσεχοσλοβακίας – στο Τρίτο Ράιχ. Η προσδοκία ήταν ο κατευνασμός του Χίτλερ. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ένα χρόνο αργότερα, οι Ναζί εισέβαλαν στην Πολωνία, πυροδοτώντας τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτή τη θλιβερή επανάληψη της ιστορίας φοβούνται τώρα οι κατά τα λοιπά μονίμως διχασμένοι Ευρωπαίοι, καθώς οι εξελίξεις στο ουκρανικό τους ξεπερνούν, με ρυθμιστές την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα. Συνοδεύονται από ωμές παρεμβάσεις – προεκλογικές και μη – υπέρ της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, και οι 27 παρακολουθούν όψιμα σαστισμένοι την εποχή Τραμπ 2.0. Παρά τη δεδηλωμένη πρόθεση του 47ου προέδρου των ΗΠΑ να τερματίσει άμεσα αυτόν τον γελοίο πόλεμο, οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει. Οι Ευρωπαίοι βρίσκονται μπροστά σε ένα νέο κίνδυνο και τα χρονικά περιθώρια για δράση είναι πλέον στενά.
Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις στον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας και η αυξανόμενη πίεση από την Ουάσινγκτον καταδεικνύουν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να επαναπαύεται στην αμερικανική στήριξη. Ο νέος σερίφης στην Ουάσινγκτον δεν βλέπει την Ευρώπη ως προτεραιότητα, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη των 27 να επαναξιολογήσουν τη στρατηγική τους και να συνεργαστούν ενωμένα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που προέρχονται από την Ρωσία και άλλες γεωπολιτικές πιέσεις.
Πηγή περιεχομένου: in.gr